Gezien
Serpentyne, tijdens Folkwoods 2012
Muziek
De muziek van Serpentyne kan het beste als 'Midieval folk' worden omschreven. Ze spelen met name covers van liederen die dateren uit 1100 na Christus tot 1500 na Christus. De talenknobbels in de band zijn ook duidelijk aanwezig. De band vertolkt de liederen in het Oudengels, Oudfrans en zelfs het Fins. Daar begrijp ik met mijn schoolengels natuurlijk niks van, maar wat valt er te zeuren als de frontzangeres zo zuiver deze nummers ten gehore brengt.
Plus
De 'verloren' muziek wordt door Serpentyne met volle overgave gespeeld. De band manifesteert zich als echte kenners van dit muziekgenre en de muzikanten manoeuvreren zich moeiteloos door de aparte toonladders. Daarbij komt ook nog dat de stem van Maggie Sand loepzuiver is. Keer op keer weet zij de torenhoge noten te halen. Ook de bassist wil nog wel eens zeer verrassend zijn met een baslijn die even makkelijk in een punknummer zou passen. De rest van de band ondersteunt de stem van Maggie Sand en een organische stageperformance dwingt de achterhoede van de zaal naar voren voor een ouderwetse midzomernacht dans.
Serpentyne zet verleden weer op de kaart
Middeleeuwse klanken van fascinatie naar verveling
Middeleeuwse klanken vullen podium 2 van Folkwoods. De 'Robin Hood' sound van Serpentyne vult het geheugen weer met ridders op strijdpaarden, met koningen en koninginnen en kabouters. Het middeleeuws geklede viertal met Maggie Sand als frontvrouw vult het gehele podium met instrumenten die je eerder in een antiekcatalogus vindt dan bij een optreden. Het publiek kijkt met volle bewondering naar het viertal onder de vele kroonluchters die hangen in de enorme tent.
Min
Na een uurtje Serpentyne heb je het dan ook wel helemaal gehad. De eerste paar nummers maken een zeer positieve indruk, maar na een half uur merk je toch dat de nummers heel erg langdradig zijn met weinig spanning erin. Veel thema's in de muziek van de band komen bovendien vaak terug wat toch heel erg gaat vervelen bij een lange set.
Conclusie
Serpentyne laat oude tijden weer herleven en gaat terug naar waar het allemaal begon. Als moderne versie van Serpentyne zou de band Fleet Foxes genoemd kunnen worden. Serpentyne is als origineel dan veel minder spannend. Het dansen van het publiek bij het laatste half uur van het optreden laat de sfeer mooi opleven, maar muzikaal blijft het eenzijdig. En dat gaat vervelen.
Eindcijfer
6