Gezien
Reignwolf, op 18 november 2012 tijdens Hit The City, in The Rambler.
Muziek
Reignwolf, het alias van Jordan Cook, maakt bluesrock zoals The Black Keys die maakten voordat ze 3FM Mega Hits gingen schrijven: rauw, fuzzy en snoeihard. Ondanks dat hij nog vrij jong is en zijn eerste release nog moet verschijnen, klinkt en oogt hij doorleefd. Vrij stiekem, verschuilend achter het aantal decibels en de distortion, gaan zowat alle liedjes over de liefde, zoals het hoort in de blues. Voor het optreden op Hit The City heeft hij een extra gitarist en een drummer uitgenodigd, niet dat hij het niet ook allemaal alleen zou kunnen.
Plus
De opening is een dikke plus, maar ook een dikke middelvinger naar alle conservatoriumbands van deze wereld. Tijdens de eerste nummers speelt Cook helemaal alleen, klinkend als een volwaardige band. Eerst staand met een floor tom en een gitaar omhangend en later zittend achter een drumstel, met een gitaar in de ene hand en een drumstok in de andere hand. Het ziet er wat gekunsteld uit, maar het klinkt echt goed. Ga nou niet zeuren over een akkoord dat niet helemaal goed wordt gepakt of die ene slag die het drumvel maar half raakt, dit moet niet bijgeschaafd worden. Het is ongepolijst, maar puur, gebracht met rauwe energie die overslaat op het publiek. Van voor naar achteren wordt er op en neer bewogen. Als de rest van de band erbij komt, kan het optreden echt beginnen. Vanaf dan kan de frontman zich meer op zijn eigen spel concentreren en wordt het alleen maar nog beter.
Hit The City: Reignwolf in The Rambler als The Black Keys van weleer
Ook als eenmansformatie klinkt bluesrock-act knetterhard
Het is zondagavond iets na zevenen. Waar normaal Studio Sport vaste prik is, wordt voor de afwisseling eens gekozen voor een onstuimige show van Reignwolf. De omschrijving in het programmaboekje spreekt aan en het is de eerste Nederlandse show van de bluesrock-act uit Seattle. Ontdekken is het devies op Hit The City dus laat maar eens zien wat het geeft. Je weet niet wat je overkomt. De bank verruilen voor The Rambler is al één ding, maar de gevolgen van het inruilen van Tom Egbers voor Reignwolf zijn niet in tien minuten samen te vatten.
Min
Het begin is zo overweldigend dat het onmogelijk is om een dergelijke wowfactor in stand te blijven houden. Ook wow went en dan wordt wow gewoon heel erg goed. Reignwolf versnelt dat proces wanneer er wat wordt overdreven met het soleren in het gitaarspel. Maar het zijn nuances in de euforie, meer niet.
Conclusie
Bezig zijn met één van de eerste Europese shows en nu al klinken als een succesvolle stadion-act, dat zijn goede voortekenen. De naam is nog maar weinig bekend, maar The Rambler staat behoorlijk vol. Een eerste aanzet voor een buzz is gecreëerd, als ontdekking op een festival dat zich daar goed voor leent. Reignwolf heeft alles in zich om groot te worden en dan heeft Eindhoven de band alvast in het klein gezien. Benieuwd hoe deze brute live uitvoering op plaat wordt vastgelegd. Om dan ook maar af te sluiten met de onvermijdelijke vergelijking: The Black Keys zijn zowel live als op plaat overweldigend, Reignwolf is nu alleen nog maar een act die je moet beleven.
Cijfer
8+