‘Er zijn vanavond voor het eerst oordoppen te koop in PopEi’ is de openingszin van deze avond. Toeval of niet? Dat valt nog even af te wachten, maar de belofte die deze mededeling met zich meebrengt zorgt in ieder geval voor nieuwsgierigheid. Bij de eerste band van de avond blijken de aangeboden oordoppen nog even een overbodige luxe. ‘Space Siren’ brengt ‘shoegaze geïnjecteerde indierock’, zo meldt de website van PopEi. De bandleden zijn geen onbekenden in de muziekwereld. Producer/gitarist Corno Zwetsloot en vriendin/drumster Ineke Duivenvoorde werkten eerder al samen in projecten als Seesaw en Zoppo. Corno is niet alleen bekend als muzikant, maar ook als labeleigenaar van het Nederlandse Katzwijm Records dat bands als Zea en Lushus onder haar hoede heeft.

Een interessante combinatie dus. Neem daar nog de boeiende zangeres Gwendelien Douglas en bassist Aico Turba bij en voilá, je hebt een hele fijne cocktail die de website van PopEi heel correct omschreef. De gruizige noisy rock die de band vanavond laat horen doet denken aan Sonic Youth in een aangename droom. Zodra Gwendelien begint te zingen wordt de Shoegaze stempel een feit: wat een heerlijke, zwoele stem op de zee van geluiden die op de achtergrond te horen is. ‘Space Siren’ is goed op elkaar ingespeeld en brengt een broeierige set van indrukwekkende nummers. Knap hoe deze band met haar rocky sound toch een intieme sfeer kan creëren. Daarmee lijkt de band de juiste, wat rustigere, inleiding voor de band die komen gaat.

Want daar zijn de meeste van ons toch voor gekomen: Nikoo. Het aardig volgelopen PopEi wacht met spanning af. Rond een uur of 22.30 stapt de band het podium op. Met een inzet van ruis en echo wordt het direct duidelijk waarom de oordopjes hier geen overbodige luxe zullen zijn. Langzaam betreden de bandleden één voor één het podium, waarbij er elke keer weer een volgende laag van geluid aan de muur van lawaai wordt toegevoegd. Indrukwekkend is de verschijning van de zes bandleden, die allemaal hun eigen baksteen lijken toe te voegen aan die steeds groter wordende geluidsmuur. Helaas lijkt het geluid in de zaal diezelfde muur niet te kunnen definiëren, waardoor deze verdwijnt in één grote brei waar bar weinig van te maken valt.

Tijdens de momenten van herkenning of goede riffs gaan de hoofden van het publiek hier en daar op en neer en wordt er genoten van de goede muzikanten die samen het podium delen. Maar zelfs dan doet het enigszins pijn aan de oren. Na 20 minuten voelt de set van Nikoo nog steeds aan als een moker waarbij het luisteren zoveel inspanning van je vergt vanwege het ontcijferen van de juiste elementen. Raad je plaatje, maar dan net even wat anders. Geen wonder dat de zaal op dat moment begint leeg te lopen. Naarmate de set vordert, lijkt de mix beter te worden aangepast en lijkt ook de band meer in haar performance te groeien. Het zorgt voor wat verlichting na de zware kost die je zojuist over je heen hebt gekregen.

De verlichting zorgt ervoor dat je ogen worden geopend naar het unieke wat Nikoo weet neer te zetten. De band is namelijk allesbehalve slecht deze avond. De drums zijn strak, de riffs worden lekker gebracht en bevatten een unieke flow die de noise zo aangenaam maakt. De zang verliest zich enigszins in de brei, maar bevat wel de juiste zanglijnen die Nikoo toch nog catchy aan laat voelen. De meerstemmige zang is door de effecten over de stemmen helaas geen succes en voelen aan als een jolig koor in plaats van een toevoeging of verlenging van de instrumenten. Ze worden te veel op de voorgrond gebracht waardoor de samensmelting van elementen, die zo essentieel is voor een band als deze, ontbreekt.

En dan, na iets meer dan 30 minuten is het opeens allemaal afgelopen. Terwijl de geluiden wegebben, denk je na over hetgeen wat je zojuist hebt gezien. En dan besef je dat het op de momenten van herkenning, op die momenten waarbij het geluid liet horen wat een band als Nikoo wil laten horen, je iets heel unieks hebt gezien. Nikoo is een band met heel veel potentie. Een band die grenzen opzoekt en ze verlegt om zo iets nieuws te creëren. Wanneer de band live die juiste mix kan laten horen zoals op plaat, kent deze band simpelweg geen grenzen meer. Een volgende keer zijn we er dan ook gewoon weer bij. Hopelijk met beter geluid en bewapend met oordoppen die essentieel zijn voor een liveoptreden als dit.