Voordat Underworld verschijnt in, de als een arena aandoende, hal 1 van het Klokgebouw, speelt eerst nog Applescal een live gearrangeerde set. Dat gebeurt echter zo vroeg dat niet veel mensen het meemaken. Na Applescal draait Lady Aïda plaatjes totdat Underworld daadwerkelijk aan de show begint. Lady Aïda is bezig met een landelijke clubtour ter ere van haar vijfentwintigjarig jubileum als dj. In al die jaren is ze haar eigenzinnigheid nog niet verloren, want het is wederom een set waar weinig logica of opbouw inzit. Soms doet het wat dromerig aan wat gewaardeerd wordt door de mensen vooraan die in hun eigen element verkeren. Er wordt druk gepraat in afwachting op. Dansen is er vooralsnog niet echt bij. Hoogtepunt van de set is de instart van Magnetic Man featering John Legend met Getting Nowhere wat het bewijs levert dat deze dj ‘op leeftijd’ moeiteloos met de tijd mee kan gaan.
Het is kwart voor tien als Underworld begint. Hal 1 is tot de nok toe gevuld en zelfs op het balkon is het dringen geblazen. De band wordt warm onthaald na de ware demagogische woorden “I Love Your Art, I Love Your Technology” waarmee de slogan van STRP wordt omarmd. Het openingsnummer, dat samen met Mark Knight en D. Ramirez is geproduceerd, lijkt een voorbode te zijn van wat komen gaat: ‘Make You Shake’. Karl Hyde treedt zoals gebruikelijk op de voorgrond met zijn vocalen en excentrieke bewegingen. Hij wordt af en toe bijgestaan met de tweede stem van Rick Smith, geestelijk vader van Underworld in de studio. Karl is energiek en voortdurend in beweging aan de voorzijde van het podium. Hij wordt de gehele show handmatig belicht door een lichtman die iedere stap van hem volgt met een grote lamp in zijn handen.
Er is meer visuele ondersteuning: er hangt een groot videoscherm op de achtergrond waarop regelmatig abstracte visuals te zien zijn: bijvoorbeeld van geanimeerde dansers of van de bandleden in silhouet. Later in de show pakt Karl een minicamera waarvan alle registraties direct op het scherm getoond worden. Karl laat heel de show zien er niets minder dan een waar feest van te willen maken en vraagt hetzelfde van zijn publiek: “Eindhoven, do you wanna dance with me?”
Dat wil Eindhoven wel. Armen gaan de lucht in wanneer het licht wordt gedimd en de rookmachine het podium in mystiek verhult. Er wordt volop gedanst in grote delen van hal 1. De energie van de band wordt met gelijke munt terugbetaald ondanks dat de drukte en het voortdurende geloop van velen het soms lastig maken om op te blijven gaan in Underworld.
“Fantastic” roept Karl met een brede glimlach wanneer nieuwe nummers zoals ‘Always Loved A Film’ en ‘Scribble’ even dankbaar door het publiek in ontvangst worden genomen als het oudere werk waarmee de band zo geliefd is bij de grote massa. Eindelijk lijkt Underworld dan ‘Born Slippy’ ontgroeid te zijn. Wanneer hun grootste hit echter wordt gespeeld voor de toegift voelt het surplus, na een hele korte afwezigheid van het podium, alsnog een beetje als mosterd na de maaltijd. Behalve voor de eerste rijen vooraan die zich nog eenmaal overgeven aan de stroboscoopeffecten afgestemd op de beat van ‘Moaner’.
Underworld heeft een show gegeven die in uitvoering weinig te wensen over laat, maar ondanks de verbreding van muziekstijlen, met zelfs een waar drum ’n bass-intermezzo, blijft het een beetje veel van hetzelfde. De act bestaat vanavond dan ook uit niet meer dan een dj met een hulpje en een mc. Live-invloeden zouden al snel voor een extra dimensie zorgen. Het wordt geprobeerd met een gitaar, maar niet meer dan dat. Conclusie: een 7+ met het vriendelijke verzoek niet af te ronden naar een acht. Dat zou teveel van het goede zijn.
Underworld heeft een show gegeven die in uitvoering weinig te wensen over laat, maar ondanks de verbreding van muziekstijlen, met zelfs een waar drum ’n bass-intermezzo, blijft het een beetje veel van hetzelfde. De act bestaat vanavond dan ook uit niet meer dan een dj met een hulpje en een mc. Live-invloeden zouden al snel voor een extra dimensie zorgen. Het wordt geprobeerd met een gitaar, maar niet meer dan dat. Conclusie: een 7+ met het vriendelijke verzoek niet af te ronden naar een acht. Dat zou teveel van het goede zijn.
Underworld, gezien op 19 november 2010 tijdens STRP.