De taak is aan de Nederlandse band Viper Cobra om de avond te openen, maar wat een warming-up had moeten zijn, lijkt meer een cooling-down. Daar waar Danko Jones het moet hebben van kort, krachtig en recht-voor-je-raap, is deze band dat niet. De band is het best te omschrijven als een jamsessie waar de muzikanten zelf nog het meeste plezier aan lijken te beleven. Hoewel dat plezier verder ook niet aan de band is af te lezen. In een half uur tijd spelen ze vijf nummers, maar ze lijken het publiek geen seconde echt te kunnen boeien. Zo her en der knikt een hoofd vanwege een intro-riff die lekker klinkt, waar ze vervolgens vijf minuten lang op voortborduren.
Van een ander kaliber is de emorock van de Young Guns, een band die zich qua energie zeker kan meten aan de hoofdact. Bij de eerste paar klanken is de respons van het publiek dan ook meteen een stuk beter. Hoewel de band zeker goed werk levert en een energieke show neerzet, voelt de band wat misplaatst aan als voorprogramma van Danko Jones. Emotioneel nét te gecompliceerd voor een rock ’n’ rollpubliek. De set neemt ongeveer 45 minuten in beslag, waarbij nummers als ‘Winter Kiss’ en single van het nieuwe album ‘Weight of the World’ voorbij komen. Het is pas hun tweede keer in Nederland, maar het blijft zonder twijfel dat hun volgende bezoek beter gepland staat als support voor All Time Low.
Het is 21.50 uur, tijd voor de band waarvoor de Effenaar zich goed gevuld heeft: Danko Jones. Het is knallen vanaf den beginne, maar ergens voelt dit aan alsof het op de automatische piloot gebeurt. Dit gevoel is van korte duur, want als snel komt de ware entertainer in de frontman naar boven. Mr. Jones laat zich door een toeschouwer kronen tot Mister Pussy, laat zich zijn vlaggenceremonie niet verstoren en voorziet het publiek van zijn eigenzinnige commentaar. Los van het feit dat dit op zichzelf al de moeite waard is, was er ook de nodige rock ’n’ roll. De setlist vanavond is een strakke mix van vrijwel alle cd’s, waarbij uiteraard de nadruk ligt op het laatste album ‘Below The Belt’. Opmerkelijk is dat de cd ‘Never Too Loud’ op één nummer na - Code of the Road – niet aangeraakt wordt. Verder komen nummers voorbij als ‘I Think Bad Thoughts’, ‘Play The Blues’, ‘Forget My Name’, ‘Baby Hates Me’, ‘Had Enough’ en het live-only nummer ‘Mountain’. Een nummer waarbij een ode gebracht wordt aan de grote muzikanten der aarde en het publiek een inspirerende schop onder de kont krijgt. Want kont schoppen, dat is wat Danko Jones toch zeer zeker deed vanavond!
Danko Jones, Gezien: Effenaar, zaterdag 13 november 2010