Think About Life werd ons getipt door Bladehammer’s Maarten Middendorp. Bloc Partyesque dance pop. Ook zo’n donkere zanger, maar deze struint alle gaydisco’s af in zijn vrije tijd. Dat hoor je ook terug aan de Prince- en grappig genoeg ook 90’s platte house invloeden. De bassiste lijkt op een of andere manier zo te zijn weggelopen uit de Vlaamse film “Iedereen Beroemd”, en de gitarist annex knopjesdrukker is zo’n typische Engelse skinny geezer. Wat dat betreft een grappig plaatje om te zien (net zoals Die Antwoord) maar we werden muzikaal gezien niet ingepakt.

Best Coast is de volgende stop. Weer in Horatio’s (the NME Radar stage) op de Brighton Pier dus dat Coast klopt aardig, maar verder is het niet al te Best. Think Hole, Shangri-la’s, Vaselines met een shoegaze sausje en zeer onvaste zangeres.

Volgende woordspelingen bandnaam op het lijstje is Gringo Star in The Freebutt. Grappig tentje met helaas een enorme pilaar midden voor het podium. Later op de avond staan USA indie lievelingen Real Estate er nog op de planning, maar daar zouden we er wegens VOL niet meer in kunnen. Gringo Star biedt ons een muzikale stoelendans waarbij niet alleen alle bandleden steeds van instrument en frontzang wisselen, maar we daarmee ook steeds naar een ander bandje, met een andere muzikale invalshoek lijken te kijken. Dat maakte wel dat je ieder nummer wel weer verast was. Maar echt geniaal werd het nooit.

Een van de meest beluisterde bands op Toms IPhone is momenteel The Rural Alberta Advantage, een te gekke indiefolk band uit Canada. Waar de band op plaat soms nog wat ingetogen overkomt, heeft het vanavond in Hector’s House de energie van een folkpunk band. De band kun je plaatsen in het rijtje Local Natives en Mumford & Sons, maar dan wat puntiger en meer recht voor z’n raap. Er wordt volop meegezongen door het publiek in het bommetjesvolle Hector’s House.

Als The Rural Alberta Advantage zo goed als klaar is snellen we naar Queens Hotel, waar de tip uit Finland zijn opwachting maakt. Al na 1 nummer wordt duidelijk dat Jaakko & Jay onze nieuwe folkpunk vrienden worden. Twee gestoorde gasten die eruit zien alsof ze rechtreeks uit hun kraakpand gerold zijn (zijn ze vast ook) en met knallende speedfolkpunk songs van maximaal 2 minuten de boel aan gort spelen. Wij vinden het te gek, maar misschien nog wel gaver is de soort van stand-up comedy tussen de songs door. 
Geheel geïmproviseerd lullen de twee tussen de songs over vogels, koekoeksklokken, kapitalisme, gelijkheid, mooie engelse woorden als ‘marshmellows’, ‘splendid’ en nog meer interessante sociale onderwerpen. Geniaal. Tom heeft het duo maar meteen benaderd voor Brandend Zand festival dit jaar.

Omdat The Freebutt redelijk uit de richting ligt besluiten we om even snel een taxi te nemen, zodat we nog op tijd zijn voor Real Estate, een andere nieuwkomer uit de scene van Surfer Blood en andere hippe Pitchfork bands. Helaas pindakaas, Freebutt is vol en als we buiten Roel en Rense (van boekingskantoor Friendly Fire) tegenkomen besluiten naar Hector’s House te gaan, waar dochter van Sting I Blame Coco op punt staat een poging te doen om te spelen.

Tom zag Coco vorig jaar een geweldige show geven op Eurosonic, waar ze haar lome met reggae doordrenkte popliedjes erg overtuigend bracht. Dat er in een jaar tijd veel kan veranderen blijkt vanavond, als Coco met volledig nieuwe band op het podium staat en muzikaal een totaal andere richting is ingeslagen. Zoals ook al te horen is aan de recente single die ze opnam met Robyn wordt er op een radiovriendelijker paard gewed, maar is de charme er wel vanaf. Niet in de minste plaats vanwege scharminkel achtige toestand waarin het ooit zo schattige meisje Coco er vanavond bijhangt. I Blame Cocaine?

Met een programma van zo’n 100 bands per avond kun je niet overal bij zijn. We hadden graag nog Ray Dar Vees, Postelles en Kill it Kid gezien, maar het was inmiddels alweer na middernacht en dus tijd voor de dagelijke portie afterparty met andere delegates. Volgens sommigen de plek waar echt zaken gedaan worden. Volgens anderen gewoon het desperate eindstation na een lange dag Brighton. Er wordt veel gescoord, maar als we om ons heen kijken zijn dat toch vooral geen zakelijke deals.