De avond wordt subtiel geopend door Ben Howard, een jonge Engelse singer-songwriter. Met slechts een EP op zijn konto heeft Howard al de nodige ervaring opgedaan. In 2008 tourde hij al met Xavier Rudd en stond op hetzelfde podium als Brett Dennen, wiens pop/folk nummers in een aantal bekende TV-series zoals House, Greys Anatomy en Scrubs, gebruikt werden. In de zomer van 2009 tourde hij kort met Fink, een Engelse singer-songwriter. En dat Rudd gecharmeerd is van Howard blijkt uit het feit dat hij hem deze tour weer heeft meegenomen.
Howard begeleidt zichzelf op gitaar en gebruikt onderwijl de klankkast dankbaar als percussie instrument. Een boeiend gezicht. De charmante India Bourne vult Howard aan met de warme klanken van haar cello en als tweede stem. Ingetogen nummers van de EP 'These Waters' passeren in een relaxt tempo en Eindhoven wordt zelfs getrakteerd op een nieuw nummer. Ter afsluiting van het imponerende half uur, wordt het nummer 'The Wolves' gespeeld. Eindhoven beloont het duo met een hartelijk applaus. Dat Howard geen platencontract heeft, gaat hopelijk snel veranderen.
De Pacific Riders dj's nemen het stokje over van Howard. Met hun prettige mix van beats en klanken vanuit de gebieden rond de evenaar, blijft het publiek opgewarmd voor wat nog gaat komen.
Na een kleine twintig minuten is het podium voor Xavier Rudd. Bijna onopvallend betreedt hij, hoe kan het ook anders, blootvoets het podium. Het publiek reageert enthousiast op zijn begroeting en nadat hij plaats heeft genomen achter zijn uitgebreide instrumentarium, kan het feest beginnen. Als multi-instrumentalist bespeelt Rudd meerdere instrumenten tegelijkertijd.
De Effenaar wordt 'volgeblazen' wanneer Rudd zijn Yirdaki's, beter bekend als didgeridoos, bespeelt. Het diepe monotone geluid vult de ruimte waarna de multi-instrumentalist het ene na het andere instrument inzet. De lange intro vloeit over in het nummer 'The Mother' van het album 'Food in the Belly' uit 2005. Hierna volgt een mix van oude en nieuwe nummers. Soms lijkt het of Paul Simon de microfoon overneemt maar het is toch Rudd die zingt. Opvallend veel werk van het eerder genoemde 'Food in the Belly' komt aan bod. Van dit album wordt ook 'Energy Song' gespeeld waarbij een roadie de banjo bespeelt.
Rudd wordt begeleid door bassist Tio Moloantoa en drummer/percussionist Andile Nqubezelo. Deze heren zijn beiden lid van Izintaba en ex-Lucky Dube. Het trio speelt sinds 2008 samen. Waar Rudd zich voorheen als eenmansband profileerde, lijkt het er nu op dat hij met dit trio een nieuwe stap in zijn muzikale carrière heeft gezet. Dit valt ook te herleiden aan de hoes van het nieuwe album 'Koonyum Sun'. Hierop staat prominent vermeld: "Xavier Rudd & Izintaba". Dit album verschijnt medio april 2010.
De drie heren hebben er zichtbaar veel zin in vanavond. De muzikale vonken vliegen je om de oren. Veel nummers zijn omgesmolten en zorgen voor nog meer 'dansbaarheid'. Rudd bespeelt het publiek enthousiast en nodigt sommigen uit om mee te zingen door hen een microfoon onder de neus te houden. Het publiek smult en zingt en danst mee. Bij het meezingen blijft het niet wanneer Rudd enkele dames, van jong tot oud, uit het publiek trekt om met hen samen te dansen. Rudd weet hoe een feestje gebouwd moet worden.
Het publiek reageert enthousiast als er van het nieuwe album een aantal nummers worden gespeeld. ‘Set Me Free’ en ‘Fresh Green Freedom’ worden ten gehore gebracht. Deze nummers klinken minder donker dan het laatste album 'Dark Shades of Blue' uit 2008 en neigen naar het oudere werk. Met 'Let Me Be' afkomstig van de cd ‘Solace’ uit 2005, neemt men voor de eerste keer afscheid van Eindhoven.
Na een korte pauze komen de heren nog eenmaal terug voor een ruime toegift waarna het afscheid voor vanavond definitief is. Rudd en zijn companen hebben er vanavond in ieder geval voor gezorgd dat de wereld er een beetje beter uit is komen te zien. Nu is het de beurt aan de wereld om de opkomende 'Koonyum Sun' te zien.
Xavier Rudd, gezien op 18 februari 2010 in de Effenaar.