Terwijl elders en overal in Eindhoven de carnaval bom explodeert is er op de Bleekstraat 23 weinig van deze maskerade en hoempapa te ontdekken. Ja oké, er zijn hier ook flesjes bier te verkrijgen die hier en daar ook diepzinnig aan de lippen worden gezet. Wel te ontdekken is het feit dat het nieuwe kantoor en projectruimte van Onomatopee erg ruim is, heel goed in de verf zit en allerlei mooi hoekjes en trapjes heeft die naar van alles toe zouden kunnen leiden.

Re: Happy Days

Muzikant, geluidstechnicus en producer Mark v/d Heijden (Lab van Akoestiek) zit beneden in het ‘rokershok’ met een batterij aan instrumenten en lo-fi apparatuur. Aan de muur hangen werken van kunstenaars dat visuele interpretaties zijn van de track Happy Days. Dit is een nummer van de Eindhovense band The Rose Frustrates, waar Mark deel van uitmaakt samen met kunstenaar Ramon Hulspas (AE) en curator Michel van Dartel (V2_). The Rose Frustrates en Onomatopee hebben beiden hun wortels in de lo-fi cultuur van de jaren 90 waarin muzikanten en kunstenaars elkaar al knippend, plakkend, en thuis dingen makend, uitdaagden om tot originele en onderscheidende resultaten te komen.

The Rose Frustrates en Onomatopee voelden allebei de urgentie om een eerbetoon aan de lo-fi cultuur te ontwikkelen. Het nummer Happy Days, dat gaat over nieuwe impulsen en uitdagingen, werd als uitgangspunt genomen. De losse tracks waaruit dit nummer is opgebouwd werden bij de muzikanten Modder (Bardt van der Dennen en Tom Verbruggen) en Bram Stadhouders bezorgd, met het verzoek om er elk een nieuwe versie van te maken.

Vervolgens werden drie beeldende kunstenaars benaderd om bij iedere versie van het nummer een visuele interpretatie te maken. Erik Vermeulen, vaste vormgever voor The Rose Frustrates, maakte het beeld bij de originele versie van Happy Days. Marijn van Kreij en Jowan van Barneveld maakte ieder een beeld geïnspireerd op de respectievelijke versies van Modder en Bram Stadhouders. Het overkoepelend ontwerp werd gedaan door Remco van Bladel. Het gebundelde resultaat is het Re:Happy Days project, bestaande uit drie kunstwerken en twee 7” singles.

Opening

De officiële opening van het Onomatopee pand behelst enkele toespraken van zeer betrokken en ondersteunende personen, maar natuurlijk ook van Freek Lomme zelf. Hij oppert het idee om een korte ‘designy’ speech te geven, maar we horen in pak hem beet 10 minuten het hele levensverhaal van Onomatopee, inclusief visie, missie en ambitie. Blij toe, want de toespraak geeft goed inzicht in het bestaansrecht van Onomatopee. In keihard losgeld onderstreept door de steun van de gemeente Eindhoven en de Mondriaan stichting met respectievelijk tachtig duizend en honderd duizend euro. Dat belooft wat voor de toekomst mensen!

Onomatopee zal nu zeker doorgaan met het presenteren en publiceren van volgens Freek Lomme en Remco van Bladel belangrijke en interessante dingen. Zo is het allemaal ooit in het klein begonnen. Nieuwsgierig naar wat de parameters van onze cultuur zijn leggen zij graag dingen onder de loep die heel dicht bij ons staan, maar die we toch vaak liever over het hoofd zien. Door bepaalde zaken te belichten, of daar juist tegen licht op te schijnen, zoeken ze naar zintuiglijke en inhoudelijke verdieping. Vragen stellen en kritisch zijn is allemaal mooi en prachtig, maar Onomatopee doet er dus ook iets mee.

Zo zijn er met de huidige expositie, naast muzikale, ook genoeg andere prikkels te halen. Kunstenaar Gert-Jan-Prins wilt u meevoeren in de microwereld van de technologische cultuur. Hij toont ons zijn Reduced Objects, en zijn Cavity installatie is volgens Freek het grootste monumentale ding dat hij ooit heeft gecureerd. Gert-Jan-Prins bouwde een cavity op menselijke schaal uit enorme koperen printplaten en daagt de bezoeker uit deze te betreden. Waarom zijn werk interessant is moet je absoluut zelf gaan ervaren.

Het werk van Aeron Bergman en Alejandra Salinas onderzoekt de betekenissen van de symbolische coderingen van onze wereld. Zo hangen er Gouachetekeningen van monumenten aan de witte hoge muur en liggen er mineralen in een tafelvitrine ter verbreding van hun onderzoek naar de symbolische codering van monumenten. Ook tonen zij shawls op doek (‘Turkentotten’) en klinkt er in het Onomatopee kantoor een opname van de speech van Martin Luther King Junior: ‘I have a dream’, zonder de speech. Wat overblijft is het gejuich van het publiek.

Deze expositie loopt vanaf 14 Februari t/m 28 Maart en geeft goed weer waar Onomatopee voor staat. Met behulp van de zeer heldere informatie in de gratis verkrijgbare zaaltekst is het bijna onmogelijk om niet in een persoonlijk meningsvorming proces te geraken. Met Onomatopee heeft Eindhoven dan ook een platform dat vragen stelt waar wij als samenleving behoefte aan hebben. Waar Eindhoven behoefte aan heeft. In Eindhoven wonen ook kunstenaars die zich nooit laten opsluiten en buiten de regels stappen. Dit zijn de goed oplettende mensen die cultuur produceren, en cultuurproductie geeft een stad gestalte. Onomatopee, fijn dat jullie er zijn!