De aankondiging van de presentatie in Altstadt aanstaande vrijdag is even speels als het hoesontwerp; er worden veel frisse kleuren en dynamische vormen door elkaar gebruikt. Handgeschreven staan gegevens zoals locatie en tijd vermeld. Dit geeft al een goed beeld van de band en het album na een eerste keer luisteren: LEFT levert met The Quest For Fire een frisse poprockplaat vol energie en zonder pretenties. Uiteraard met ‘liefde’ als centraal thema. Dat de band zelf al sprak over jonge meisjes in het publiek is dan ook helemaal niet zo verwonderlijk, maar vermoedelijk zal The Quest For Fire ook een breder publiek aanspreken.
Het album opent met ‘Today You’re Gonna Make It’. Dan ontstaat even het vermoeden dat ook LEFT is geformeerd door een talentenjachtprogramma als ‘Rock Nation’. Echter dan wel als een goed ingespeeld en samenhangend geheel. Geen rustig muzikaal intro; zanger Ruud van Deventer schreeuwt het gelijk uit. Het heeft dan ook allemaal even mogen duren. Het geluid dat de band laat horen is doordacht, goed geproduceerd en te omschrijven als: pop met een aardige portie rock. Voornamelijk de gemakkelijk mee te zingen refreinen wijzen op een commercieel verantwoord debuut.
Soms worden de refreinen aangevuld met een navolgende zin die nadrukkelijk inspeelt op het medeleven en herkenningsgevoel van de luisteraar. Dat gebeurt heel opzichtig bij ‘It’s The Incredible Greyman’ dat misschien wel daardoor een van de sterkste nummers van het album is. Ook, ‘For What It’s Worth’, het enige rustige nummer van het album, is een sterke productie. Het is één van de weinige nummers waarbij emotie niet alleen tekstueel, maar ook instrumentaal goed overgebracht wordt. Dat zorgt voor meer diepgang wat tot dan toe nog niet eerder is gehoord. ‘Carousel’ bewijst even later weer dat de voorkeur van LEFT toch echt uitgaat naar een luchtig debuut.
De relatieve eenvoud van de meeste nummers is zowel de kracht als de zwakte van dit album. De meeste nummers tonen veel overeenkomsten in ritme, opbouw en het sterk leunen op de zang. Dat zorgt voor een herkenbaar geluid wat belangrijk is voor een popalbum. Vaak als The Quest For Fire dreigt te gaan vervelen is daar, net op tijd, opeens de zo welkome afwisseling. Dat gebeurt tijdens ‘Storm’ op meest originele wijze als op het eind van het nummer de hulp van een kinderkoortje wordt ingeroepen.
Even origineel als onverwacht is de cover van ‘The Promise You Made’. In 1985 uitgevoerd door Cock Robin en nu dus door LEFT. Geen diplomatieke keuze overduidelijk; de muzikale jaren ’80 hadden al niet veel goeds te bieden, maar dit nummer is zelfs voor dat decennium een matige ambassadeur. De uitvoering van LEFT laat echter zien dat zonder synthesizer ook van dit nummer wel iets valt te maken. De gitarist en het veel hogere tempo zorgen er overigens voor dat pas tijdens het refrein de gedachte ‘waar ken ik dat nummer ook al weer van’ ontstaat.
LEFT luidt met The Quest For Fire een periode in waarin meerdere producties van eigen bodem (lees: uit Eindhoven) uitgebracht worden. Daardoor is dit album nu al belangrijk voor de lokale muziekindustrie. De veelvuldig te horen gitaren op The Quest For Fire bewijzen bovendien dat Eindhoven Rockcity nog lang geen verloren begrip is.