Laten we realistisch wezen, kerkgangers zijn er niet zo veel meer tegenwoordig. Het zou verrassend zijn als er bij de gemiddelde kerkdienst meer dan de helft van de banken bezet zijn. Geloof, in de vorm die de katholieke kerk kende, bestaat niet meer. Het is aan ieder zelf om te besluiten of dit een goede of kwalijke zaak is. Eén ding is wel een feit: De immens indrukwekkende gebouwen, waar jaren en jaren aan arbeid ingestoken is, worden door steeds minder mensen aanschouwd. Dat geldt al helemaal voor het interieur, en dat is de grootste zonde van de ontkerking.
De Catharina kerk zit ramvol. Er hangt bij het begin van het optreden een lichte mist, ietwat mysterieus, misschien ook wat beangstigend, wellicht kil en koud. Dan gaat het licht uit en ontsteekt zich de belichting die bij het optreden hoort. Vanaf dit moment is het al duidelijk: Het maakt eigenlijk niet zoveel meer uit of de muziek wel of niet goed geëxecuteerd wordt, de ambiance is uitstekend.
Het optreden vanavond is een onderdeel van Heartland van het Van Abbe Museum in samenwerking met het Frits Philips Muziekcentrum. Een muziek- en kunstprogramma dat zich toespitst op het middengebied dat zo'n beetje grenst aan de Mississippi River, genaamd Heartland . Tijdens de openingsrituelen trakteerde de organisatie Eindhoven al op Woven Hand, en nu bij het officiële afsluitingsconcert is het de beurt aan Low. De band is inmiddels alweer een oudgediende waarvan de wortels in Duluth, de staat Minnesota, liggen. Heartland dus. De muziek van Low bestaat uit trage, slepende en zware geluiden, vanavond stijlvol gecomponeerd door het trage bombast van de vele drums. Officieel is het optreden aangekondigd als 'An evening with LOW and special guests'. Het is dan ook geen verrassing dat het drietal vaste muzikanten aangevuld is met een scala aan toevoegingen. Een vol podium dus. En niet onverdienstelijk. Er hoeven geen negatieve woorden aan vuil gemaakt te worden. Het kerkorgel en het koor zijn een welkome toevoeging en geven warmte en variatie. Tevens zijn ze natuurlijk ook verantwoordelijk voor het feit dat de band en locatie naar elkaar toegetrokken worden. Het koortje (zoveel man zijn het niet) verzorgt onder andere een aantrekkelijk a capella introductie voor het nummer Belarus en later nog verrassender, de fantastische toevoeging waarbij ze fluisterend in een megafoon door de kerk zwermen.
Om eerlijk te zijn, Low is geen spetterende showband. De vraag rijst dan ook, mocht het niet hier en nu zijn: Is het wat? Het concert is statisch, de band is statisch en zelfs het licht is statisch. Okee, het mag worden toegegeven dat het statische licht juist uitstekend is en dat er een pluim in de reet van de esthetisch adviseur mag worden gestoken. Maar er is geen directe noodzaak om de feitelijke band te bekijken. De sfeer en ‘feel’ van het concert is meer te vinden in de hoogte van het gebouw en de onkerkelijke kleurenschema's die erop los worden gelaten.
De kans is klein dat er nog zo’n concert gegeven wordt in Eindhoven. Dus voor al diegenen die er niet bij waren: Een gemiste kans. Je hebt echt een uitstekende en unieke show gemist.