De tweede editie van het Stukafest in Eindhoven heeft Bart Oostindie de eer zijn performance aan zo’n vijftien toeschouwers af te trappen. De kamer is knus maar toch vrij hoog, omdat een wenteltrap midden in de kamer naar de eerste verdieping leidt. Toch weet Bart een intieme sfeer neer te zetten. Ook omdat zijn publiek rondom hem heen zit, op een heerlijke sofa. Roel Bax hoort verschillende stijlen in zijn muziek: “Het is mengeling van blues, soul en ook funkinvloeden erdoor. Klopt dat Bart?” “Niet liegen hoor.” lacht Oostindie. “Oh nee,” grapt Roel, “ook Frans Bauer.”
Bij Skiggy Raps is het een stuk drukker. Dertig man proppen zich in het keukengedeelte waar de band in het andere gedeelte op een oppervlakte van zo’n zes vierkante meter speelt. Skiggy Rapz wordt bijgestaan door de ex leden van Leaf. Ondanks de krappe ruimte krijgt de menigte de neiging om te dansen. Robert: “Ze rocken echt, ondanks dat het akoestisch is. Alleen de basgitaar is versterkt.” De hiphop met de lyrics van Skiggy Rapz werken aanstekelijk. Skiggy Rapz is enthousiast: “Ik heb zo’n setting nog nooit gedaan alleen in de keuken bij mij thuis samen met Tinus van Leaf want dat is mijn huisgenoot.” Tinus Konijnenburg: “Onze samenwerking gaat al ‘way back’. Het is niet dat we nu voor vast met Skiggy Rapz gaan performen, we doen dit af en toe.” Ondanks de verhalen dat Leaf met ruzie uit elkaar zijn gegaan is er niet echt een spanningsveld tussen de bandleden te vinden. Alleen Annemarie Brohm ontbreekt. Konijnenburg: “Ik sprak Annemarie gisteren gewoon nog . Je hoeft niet te denken dat we onwijs ruzie hebben, dat is er niet.”
De laatste ronde vindt plaats in de kleinste studentenkamer die ik vandaag heb gezien. Voordat je de kamer betreedt kun je wat drinken bestellen aan een tafeltje waar twee bewoners van het studentenhuis zitten: “Drink je bier binnen of buiten? Want als je bier buiten drinkt dan krijg je een bvo. Bier voor onderweg!” Samen met tien andere studenten treedt Maud Stevers de kamer binnen: “Ik moet hier bij zijn. Ik had twee kaartjes van Skiggy Rapz omdat ik met een vriend daarheen zou gaan. Die vriend kon vandaag niet. Nu heb ik ze omgeruild voor een kaartje van Arthur Adam omdat ik zo’n goeie verhalen over hem heb gehoord.”
De platenhoezen van 70’s en 80’s artiesten, waaronder ELO en Pink Floyd plus een aantal posters van Damien Rice aan de muur verraden dat je met een muziekliefhebber als bewoner van deze kamer te maken hebt. Matthijs Janssen: “Ik was daarom ook heel erg blij dat we Arthur Adam toegewezen kregen.” Sophie, ook bewoner van dit studentenhuis is enthousiast over deze singer-songwriter geworden: “Geweldig ook dat hij elke ronde steeds een andere setlijst speelt. Daarin kun je zien dat hij goed is.”
Tijdens het spelen excuseert Arthur Adam dat hij een bvo-tje binnen aan het drinken is. Het praten van hem creëert voor iedereen een glimlach. Wanneer hij speelt heerst er een diepgaande rust in de kamer, soms wat giechelende mensen. Het geluid komt uit de gang. Waarschijnlijk horen zij niks van het optreden want Arthur zingt zacht en intiem waardoor het tienkoppig publiek aan zijn lippen hangt. Hij krijgt grijnzende gezichten mee wanneer hij Muse en ‘Plug In Baby’ op een jazzy manier covert. Maar er heerst vooral doodse stilte bij zijn nummers. Dat zelfs tot tien seconden na hij zijn laatste noot heeft gezongen voortduurt.
Maud is blij dat ze de kaartjes heeft omgeruild: “Arthur heeft me diep geraakt.” Arthur Adam heeft ook genoten: “Ik heb vaker op een Stukafest gestaan. Je weet niet wat je van tevoren kunt aantreffen maar de sfeer past bij mijn muziek. Op deze locatie is een gitaarversterker niet eens nodig.”
Stukafest eindigt met een eindfeest in de Effenaar. Daarin spelen de bands Freakatronics en Melomanics tot in de kleine uurtjes.