In drie ronden waren op tal van locaties verspreidt door heel Eindhoven bands, films en cabaretiers te zien. Menig student fietste zo hee de stad door om hun favoriete act te zien. Voor het bovenstaande dynamische duo van 3VOOR12/Eindhoven natuurlijk onbegonnen werk om alles af te gaan, vandaar slechts een greep uit het aanbod. Stipt om half negen aanwezig in een studentenfeestkelder aan de rondweg. Twee vrolijke heren presenteren zich als Leonard en Jeroen en doen uitermate hun best om henzelf zo uitgebreid mogelijk aan te kondigen, de ene flauwe (maar niet minder goede) grap na de andere. Hun film blijkt net zo te zijn. Absurdisme van de bovenste plank. De kelder wordt al snel gevuld met gelach en gegrinnik, hilarisch gewoon. Uitleggen is hopeloos, typisch een geval van "daar had je bij moeten zijn..." Op naar de Heezerweg. De muziek van Sneakerfreak lijkt op het eerste gehoor geknipt voor optredens in de kleinere kamer. Hun catchy semi-akoestische geluid vult de studentenzitkamer met een behaaglijk gemak. Een twintigtal aandachtige luisteraars heeft zich gesettelt op de banken en daarvoor op de grond. Zij horen pakkende songs voorbij komen, gebracht met de warme zang/vertelstem van zanger/gitarist Arthur Westerop, en het sprankelende geluid van twee akoestische gitaren en een gloedvolle sologitaar, die als een zich als een liaan om de heerlijke akkoorden heen draait. Authentieke teksten, eenvoudig maar poëtisch, alledaags en gegrepen uit het leven van een hedendaags romanticus. Grappig, helder en in hun element, zo stonden ze tegen de muur van de studentenkamer naast de keukenhoek/bar te spelen. Een liedje opgedragen aan een man die feesten voor doven organiseert, een swingende cover van Michael Jackson/Paul McCartney, een prachtig liefdeslied genaamd Bigger things, elk nummer refereert aan de bovenstaande omschrijvingen. Het publiek is verwend door de zachte banken en de hartverwarmende luisterliedjes op de Heezerweg 56 te Eindhoven. In de Scheidingsstraat 60 is een optreden van multitalent Marlies Somers. Zij zingt, maakt caberet, imiteert, filosofeert, vertelt verhalen en danst en dat allemaal in een uur in de huiskamer van het studentenhuis. Al met de opening van haar optreden blijkt dat we hier niet met een gewone singer-songwriter te maken hebben. Daarvoor is haar introductie veel te origineel. Ze imiteert een ander, iemand die iedereen kent en waardeert, die haar voorstelt aan het publiek. Dit draait uit op een smeuiige, hilarische persiflage van Maxima. Daarna begeleidt ze zichzelf in een mooi ingetogen lied achter de piano. Ze geeft een komische verhandeling over het tijdschrift Happinez en tovert daarna weer tijdens het zingen allerlei nationaliteiten en karakters in haar performance tevoorschijn. Ze zoekt vaak de confrontatie met het publiek en dat doet ze heel fris en natuurlijk. Haar act is net als zijzelf beweeglijk en vol variatie. Het overkoepelende thema van de voorstelling is zelfontplooiing, hetgene doen dat je vindt en voelt dat je moet doen. En dat dit zo moeilijk is, een strijd voor iedereen. Tegelijkertijd neemt ze de actuele lifestyle cultuur overtuigend op de korrel. Ze betrekt op een opgewekte manier de toeschouwers bij haar levensvragen, door haar openheid en vragen naar het publiek. Met deze voorstelling laat Marlies Somers zien dat ze in haar strijd al ver gevorderd is. De afsluiting in de Rembrandt - met Perestrojka Sound System in de foyer en the Longmen in de groene zaal - mag zeker ook als succes bestempeld worden. De groene zaal was tot het einde gevuld met swingende studenten. Hopelijk volgend jaar weer!