Allereerst moet gezegd worden dat Effenaar’s grote zaal uitstekend ingericht was. Het verhoogde achterste gedeelte was afgesloten en de keuze om de DJ booth op de dansvloer te zetten maakte de zaal compacter en schepte een innige sfeer. Net als op elke RAUW avond nam meneer van Bellen de eerste twee uur voor z’n rekening. Zijn set stond, zoals we dat van hem gewend zijn, bol van electro en fidget house krakers – waarvan het merendeel een sexy randje heeft. De hijgerige en speelse vrouwen vocals (denk Yelle, Uffie en zelfs de Spice Girls!) waar Joost een handje naar heeft maakten het geheel toegankelijk en zelfs uitgesproken aantrekkelijk, zonder afgezaagd of smakeloos te zijn. Hoewel Joost zijn platen grotendeels in hetzelfde straatje liggen, wist hij er toch een interessant en dynamisch geheel van te maken. Franz & Shape, bekend van het steengoede Relish Records, nam vervolgens met een liveshow het stuur over. Hoewel hun grootste inspiratiebronnen new wave en 80’s electronica zijn, legden de Italianen tijdens hun optreden het accent iets sterker op techno, wat vooral achteraf gezien een welkome afwisseling bleek te zijn. De helft van het duo zong, net als de zanger van Soulwax op het STRP festival, door een met vocoder vervomde microfoon. Larry Tee loste het Italiaanse duo vervolgens met ‘Licky’ – zijn nieuwste clubhit – af. Na de eerste drie platen was het duidelijk dat de New Yorker niet overgevlogen was om aan te modderen; de fidget house hits schoten in een razend tempo de zaal door. De populariteit van artiesten als Switch, Herve, Jesse Rose en Crookers kan inmiddels écht niet meer ontkend worden en Larry’s set was een ware hommage aan dat genre. De nummers putten hun kracht uit vrij simplistische, doch pompende baslijnen. De valkuil bij het inlijven van maar één muziekstroming is natuurlijk eentonigheid. Larry’s keuze om vanaf het begin tot het eind te knallen stond in de weg van een lijn of opbouw in z’n set. Opmerkelijke platenkeuzes; rond een uur of drie mixt Larry schaamteloos (en slordig) Trentemoller’s (al tot vervelends toe gehypte) remix van ‘What else is there’ in, en in totaal passeerden maar liefst 6 (!) Crookers platen de revue. Al met al mag de eerste RAUW in Zuid-Nederland toch als een succes gezien worden. Aan het concept valt niks aan te merken; DJ’s, live acts en bandjes, allen gehuld in een (toegankelijk) alternatief en rauw jasje. Ook met de timing is niks mis, rock en rave gaan tegenwoordig hand in hand en zijn mateloos populair. De kilheid die de Effenaar’s grote zaal af en toe met zich meebrengt was nergens te bekennen, het voelde zowaar als een intiem en sfeervol feestje. Het publiek was overigens niet uitsluitend Eindhovens; Amsterdam, Utrecht en zelfs België waren vertegenwoordigd. Dit komt waarschijnlijk doordat RAUW in Eindhoven een afwijkende line-up heeft van die in zojuist genoemde steden. Ook zal de recentelijk ingevoerde nachttrein zijn steentje hebben bijgedragen. RAUW dient dan als een prima bewijsstuk van zijn effectiviteit. Gezien: Joost van Bellen, Franz & Shape, Larry Tee @ Effenaar, 19-1-07