Een interview met Rik en consorten tijdens de eerste repetitiedag in de Effenaar, blijkt op het moment suprême een beetje lastig. Timo: “Het is allemaal nog wat hectisch. We zijn heel erg aan het zoeken naar bepaalde vormen nog. Vorig jaar was er meer voorbereid en hadden we al een repertoire aan nummers, van Woody en Paul en Phantom Engineer. Dit jaar zijn het haast allemaal losse individuen die meedoen.”
Maandagavond hebben we dan ook meer succes. Even dan, want binnen 24 uur moet het gebeuren. In gesprek met Onno Kortland, Rik van Iersel en Bart Maris over de tweede editie van dit bijzondere project.
~ Vorig jaar waren er van tevoren al voorzetten gedaan door Rik en Stuurbaard. Waarom hebben jullie het dit jaar anders gedaan?
Rik: “Om het een artistieke uitdaging te laten blijven. Met precies dezelfde aanpak en precies dezelfde mensen zou het hetzelfde ding worden als vorig jaar. Dat zou jammer zijn. We wilden dit keer muzikanten de vrijheid geven om iets spontaan te laten ontstaan en van daaruit verder te gaan.” Bart: We zijn meer Einzelgängers dit jaar. Allemaal losse mensen. Dat betekent dus minder aanknopingspunten. Spannend, want iedereen kan met zijn eigen plan komen aanzetten.” Rik: En iedereen is in feite regisseur van het stuk waar hij mee is gekomen.”
~ Maar als je helemaal blanco begint, is drie dagen repeteren toch veel te kort?
Rik: Mark (Koppen) en ik hebben wel een soort parcours gemaakt, maar dat is niet meer dan een referentiekader. Eventuele uitgangspunten die kunnen zouden kunnen leiden tot discussie. “ Bart: “Blijken die keuzes niet te werken, dan veranderen we ze weer. Zo simpel is dat.” Onno: Het feit dat we weinig tijd hebben maakt juist dat de mensen scherp zijn op het moment dat ze ineens voor publiek staan. Iedereen is gefocust en vervolgens brengen we elke dag dat we spelen weer nieuwe veranderingen aan.”
~ Gaan dingen gemakkelijker nu, omdat het de tweede keer is?
Onno: We raken niet zo snel meer in paniek als we na een dag repeteren nog maar drie nummers hebben. Vorig jaar stonden we dan te zweten. Nu weten we dat het goed komt. Althans dat hopen we. Het is wel een hele andere club mensen natuurlijk. Het boeken van de tour ging dit jaar in ieder geval wel gemakkelijker. Men kent ons nu.” Rik: Vorig jaar waren we volslagen onbekend. Een kunstenaar met een leuk idee, meer niet. We hebben onszelf op de kaart gezet met het succes van vorig jaar en we mogen nog terugkomen ook.”
~ Sommige mensen deden vorig jaar ook mee, anderen zijn nieuw. Hoe bepaal je wie mee mag en wie niet?
Rik: “We gingen op zoek naar mensen met een honger naar nieuwe muziek en avontuur. Een hoop mensen boden zich spontaan aan, maar niet iedereen past in een project als dit. Stuurbaard en ik hadden zelf namen van muzikanten in ons hoofd, die we hebben benaderd. Een aantal van hen, zoals Bart en Amin doen dit jaar weer mee. Daar waren we duidelijk nog niet klaar mee. Amin had bijvoorbeeld vorig jaar een prominente rol als een soort circusdirecteur. Maar hij is ook dichter en muzikant. Door hem dit jaar alleen als dichter te laten terugkeren en al het andere achterwege te laten, is er ineens veel ruimte om één segment van zijn kunnen uit te vergroten. Een uitdaging voor hem én voor ons.”
~ En Bart speelt wel weer gewoon trompet?
Bart:” Dat wel, maar vorig jaar was ik de enige koperblazer. Nu is Patrick Votrian erbij. Op Tuba en trombone. Met zijn tweeën ben je ineens een koortje en dan maak je andere keuzes. Dit jaar is er sowieso een akoestisch overwicht. Met ons, een banjo en een bandoneon. Dat is heel wat anders dan het elektrisch geweld van vorig jaar.” Onno: “De klankkleur wordt dit jaar wat theatraler denk ik.”
~ Tegelijk met de aftrap van deze tweede editie komt de plaat van vorig jaar uit. Daar zullen veel mensen blij mee zijn, maar er zou toch helemaal geen plaat komen?
Rik: “Omdat het zo’n uniek gegeven is, wilden we het toch op de een of andere manier documenteren. Het zou zonde zijn om er helemaal niks mee te doen. Een aantal opnames van vorig jaar bleken van dusdanig goede kwaliteit, dat we hebben besloten om ze op CD uit te brengen. Vandaar. Je weet nooit van te voren hoe dingen gaan lopen. Dat is het leuke.”
~ Jullie zijn weer alleen maar met mannen. Zijn vrouwelijke muzikanten schaars, of discrimineren jullie met opzet?
Rik: “Bizar he? Het is echt geen bewuste keuze, maar puur toeval. Er was op een gegeven moment een punt, dat we erover hebben nagedacht en dan ga je heel bewust op zoek naar een vrouwelijke muzikant die binnen het project zou kunnen passen. We hebben er alleen nog geen gevonden tot nu toe. Misschien staat er volgend jaar ineens een op de stoep. Wie weet.”
Het Beukorkest zien?
2 april Paard van Troje Den Haag
3 april 013 Tilburg
4 april Burgerweeshuis Deventer
5 april Brogum Ziekikzee
6 april Tivoli de Helling
8 april Melkweg Amsterdam
10 april Vera Groningen
11 april Patronaat Haarlem
12 april Het Bolwerk Sneek
13 april W2 Den Bosch
Beukorkest gooit de trossen los
Samenspel van Einzelgängers
In navolging van het grote succes van vorig jaar, trekt de Beukorkest karavaan weer twee weken langs het Nederlandse clubcircuit. Wel met een grotendeels andere bezetting en met nieuwe artistieke uitdagingen. Rik van Iersel: “We streven niet naar een kopie van vorig jaar. Het is en blijft een project waarin we met muzikanten uit verschillende werelden binnen drie dagen iets creëren wat er daarvoor nog niet was. We zijn geen band.”