Pas op! De Zuiderburen veroveren Nederland

Ozark Henry weet Effenaar te boeien door een mix aan stijlen

Tekst: Marco Kuijten Foto's: Ilvy Maijen, ,

Steeds meer Belgische artiesten weten hun weg te vinden in het Nederlandse clubcircuit. En het gaat hier allang niet meer alleen om bands als dEUS, ook de singer- songwriters werken hard aan de weg. Ook het optreden van Ozark Henry in de Effenaar bevestigt nogmaals dat de Belgen meer kunnen dan enkel patatten bakken.

Ozark Henry weet Effenaar te boeien door een mix aan stijlen

Wat is er toch aan de hand met onze Zuiderburen? Steeds meer goede muziek lijkt te worden geïmporteerd vanuit België. En onze Zuiderburen weten niet alleen hoe ze goede muziek moeten maken, ze weten eveneens hoe deze aan de man te brengen. Veel Belgische muzikanten ontwikkelen een eigen stijl de hen onderscheidt van de massa waardoor ze zich weten te nestelen in je brein. Eén van die artiesten met stijl en klasse is Ozark Henry (Piet Goddaer). Sinds zijn debuutalbum in 1996 is Ozark Henry hard aan het werk om zijn oeuvre langzaam maar zeker uit te breiden. En met iedere plaat lijkt de sympathiek ogende Belg aan populariteit te winnen. Zijn "doorbraak" volgde echter pas met de release van zijn officiële 3de album (Birthmarks uit 2001) die zowel in België, als in Nederland en Frankrijk een groot succes werd. Dat de Vlaamse Ozark Henry populair is wordt eens te meer bevestigd tijdens zijn optreden in de Effenaar. De grote zaal is goed gevuld met, veelal wat oudere, muziekliefhebbers. Liefhebbers die vooral komen luisteren naar de knap geconstrueerde nummers. Met veel verschillende invloeden en ingewikkelde maar knappe structuren is Ozark Henry een artiest die voornamelijk een eigen koers vaart. Het is daardoor moeilijk hem te vergelijken met andere artiesten. De show beperkt zich vanavond tot het brengen van de nummers. Op een enkele "merci" na is er nagenoeg geen interactie tussen Ozark Henry en de zaal. Dit stoort echter allerminst en zorgt voor een aangename spanning tussen Ozark Henry en het publiek. En ook zonder interactie en veel moeite weet Ozark Henry het publiek te boeien met zijn kenmerkende stemgeluid. De nummers in het begin van zijn show zijn voornamelijk luisternummers zoals 'Morpheus', 'Weekenders' en 'Splinter'(allen van zijn laatste cd The Soft Bulletin). Naar het einde van de show toe komen echter de verschillende invloeden van het werk van Ozark Henry naar voren en weet hij zo de zaal enthousiast te krijgen. De gitaar in 'Jocelyn, its crazy....' klinkt nog scherper dan op cd en met het ritmisch gebrachte 'Word Up' als toegift weet Ozark Henry het publiek flink op te zwepen. Het knappe van het optreden van Ozark Henry is dat de nummers anders worden overgebracht dan dat ze op de cd´s staan, maar toch herkenbaar blijven. Gedurende het optreden komen de verschillende invloeden op het werk van Ozark Henry zoals jazz, wereldmuziek en bij vlagen ook dance in zijn live performance goed naar voren. Het subtiel mengen van al deze stijlen en daarbij het ontwikkelen van een eigen stijl onderstreept des te meer de kwaliteiten van Ozark Henry als artiest. Ozark Henry. Gezien: Effenaar, donderdag 5 april 2007.