Voorafgaand aan de twee hoofdacts opent dj Hank Long –bekend van achter de balie bij de lokale platenzaak Rare Records- de avond overtuigend. Zonder veel opwarm getreuzel, draait hij al snel platen uit het schemergebied tussen de wat rauwere techhouse, Kitsune-stijl punkhouse en met eighties-style synths doordrenkte nummers. Inzakken van de set voorkomt hij door verrassende tracks “Love can’t turn around” en bewezen knaller “far from home (digitalism remix)” op de juiste momenten al flinke onstuimigheid te laten veroorzaken. Het publiek bedankt hem met een verdiend applaus. Hierop volgt Motor. Dit duo, bestaande uit de Bryan Black uit Minneapolis –ooit werkzaam in de studio van Prince- en drummer Mr. Nô uit Parijs, bracht dit jaar hun eerste album “Klunk” uit. Onder de naam Xlover hebben ze al eerder werk uitgebracht –o.a. op het International Deejay Gigolo label- dat meer electro met veel vrouwelijke zang in een popjasje is en verbleekt met het monotone gestampt, dat ze brengen onder de alias van vanavond. Het eerste nummer dat ze spelen wordt met smacht ontvangen en volgt de toon waar Hank Long was geëindigd. Stevige beats, simpele acidlijnen en wat raar geschreeuw door de microfoon. Het publiek is nog enthousiast, maar dit duurt niet lang. Bij het volgende nummer verslapt de interesse al. De eenvoud van de show begint op te vallen. Alle nummers worden netjes afgespeeld vanaf een Mac, aangevuld met eentonige beats geproduceerd middels elektronisch slagwerk en begeleid door het schreeuwwerk met rare blikken van Bryan Black erbij. Dit boeit niet langer dan een nummer. Op zich zelf bevatten ze elk genoeg energie, maar afgespeeld achter elkaar met een karige show, zorgt het voor het vroegtijdig vetrek van een deel van het publiek. Richard Bartz volgt hierop. Hij is eigenaar van het Duitse label Kurbel, waarop hij ook zijn eigen producties uitbrengt. Zijn werk bestaat voornamelijk uit toegankelijke techno met veelal electro invloeden en melodie, waardoor het vaak een beetje naar trance neigt. Vanavond doet hij een dj set. Hij haakt perfect aan op de show van zijn voorgangers, door al zijn muziek ook uit een laptop te toveren. Het zelfde euvel doet zich dan ook voor dat het moeilijk is geïnteresseerd te blijven. De overgangen klinken te steriel, en echt veel enthousiasme straalt ook niet van Bartz’s gezicht. Aan het eind van de avond heeft de beveiliging weinig moeite het restje publiek uit de zaal te krijgen. De opwarmact bleek achteraf het meest inspirerend. Hierover valt nog te melden dat hij als enige werkte met vinyl. Gezien: Hank Long, Motor en Richard Bartz, zaterdag 23 december, Effenaar Eindhoven.