Officieel brachten de Beatles tussen 1963 en 1970 12 albums en een dubbelelpee uit. Hoe deze platen op de markt werden gebracht, werd vaak overgelaten aan de landelijke vestiging van de platenmaatschappij. Zo vond Capitol, die de Beatles in de V.S. op de markt bracht, dat er op een elpee niet meer dan 12 tracks hoefden te staan en één ervan moest een hit zijn. Op de Engelse albums stonden 13 tracks, zonder hitsingle. Dus werden er in de V.S. veel meer Beatles platen uitgegeven dan in Engeland, waar de Fab Four vandaan kwamen. Deze platen verschilden bovendien ook wat betreft hoes van elkaar. De artiesten hadden hierin zelf geen enkele medezeggenschap. Dit veranderde toen de Beatles in 1968 hun eigen Apple label opstartten. Tot die tijd kwamen in de hele wereld Beatles elpees met een vreemde tracklisting, bizarre hoezen en exotisch klinkende titels op de markt. De Fransen hadden het over Les Beatles en de Spaanstalige landen over Los Beatles. Argentinië maakte het helemaal bont door Beatles te vertalen met Los Grillos. Wat te denken van titels als ‘Soccoro (Help), ‘Tutti per uno’ (A Hard Day’s Night) of ‘Please please me und ander Knüller’. De mooiste is toch wel de Taiwanese versie van Sgt. Peppers, ‘Sgt. Peppes Loney Hearps Club Band’. De hoes die voor de meeste heisa heeft gezorgd is ongetwijfeld de Amerikaanse elpee ‘Yesterday and Today’ uit 1966. Op de oorspronkelijke cover werden de Beatles afgebeeld als slagers, in lange witte jassen met hompen rauw vlees en onthoofde poppen. Een protest tegen de Vietnam oorlog of gewoon recalcitrante popart van de fotograaf? Er bestaan verschillende versies van het hoe en waarom. John Lennon vond het in elk geval prachtig, George Harrison niet. De Capitolbaas ook niet. Zo kende de wereld deze brave jongetjes niet en hij vond dat de mensheid en dus ook zijn portemonnee niet hoefden te lijden onder deze shocktherapie. Wat te doen, want de hoezen waren al gefabriceerd. Om kosten te besparen kwam over de ranzige Butchercover een brave hoes waarop de Beatles achter, op en in een reiskoffer te zien zijn (Trunkcover). Ook in Nederland kwamen naast de reguliere elpees, twee bijzondere albums uit. Zo bracht Boek en Plaat voor haar leden een elpee op de markt met een prachtige foto uit de Strawberryfield- sessies op de cover en Shell bedacht haar personeel met een plaat waarop de Beatles in het niet vallen tegen haar reusachtige logo. Met uitzondering van rigide systemen als China en Noord-Korea werden er eigenlijk overal platen van deze Liverpoolers uitgebracht, zelfs in de Sovjetunie. Met de komst van Gorbatsjov’s Glasnost gingen daar ook alle remmen los en verschenen alle platen van de Beatles in dat prachtige cyrillisch schrift, zelfs de kleurrijke letters van Magical Mystery Tour. Wie jong was in de jaren ‘60 groeide met de Beatles op, niet alleen in het westen maar wereldwijd. Wellicht gaat het te ver te beweren dat de globalisering met de Beatles is begonnen, maar het komt wel dicht in de buurt. Mag deze expositie van unieke Beatleshoezen uit alle delen van de wereld hiervan getuigen.