Zaterdag 16 oktober hebben we een luxeprobleem: twee feestjes op één dag! Dat is ons al een tijdje niet gebeurd. Terwijl onze collega’s in het centrum het begin van de Haagse Popweek vieren, staan wij vanavond in Musicon. Hier presenteert Wilde Kind haar nieuwe album: Omhanda.

Een dag van tevoren spreken we al even met frontvrouw, zangeres, gitarist en ukelele-speelster Danella. Zij vertelt ons over het album dat de band presenteert en de liedjes die erop staan. “Ik kom van oorsprong uit Namibië”, vertelt ze ons, “Daar komt dan ook een groot deel van de inspiratie voor het album vandaan.”

Omhanda betekent neushoorn
“Onze muziek is een mix tussen allerlei stijlen, van pop tot wereldmuziek, folk en alternative. Het heeft echt overal invloeden van.” vertelt Danella ons aan de telefoon. Het zevenkoppige ensemble bestaat uit zeven verschillende nationaliteiten. “We hebben mensen uit Engeland, Spanje, Denemarken, Australië, Duitsland, Nederland en ikzelf kom dus uit Namibië”. De muziek gaat van vrolijk, tot serieus, maar draagt belangrijke thema’s bij zich. Het nummer Omhanda, waar het album naar vernoemd is, gaat over de neushoorns in Namibië: “Omhanda betekent Neushoorn in de taal Aawambo, die in het grootste deel van Namibië gesproken wordt.” legt de zangeres ons uit.

Danella gaat verder: “Omdat ik er vandaan kom, heb ik een hele hechte verbintenis met de natuur in Namibië. Ik vind het hartverscheurend om te horen hoeveel dieren er gestroopt worden. Neushoorns, olifanten en gordeldieren zijn hier onder andere het slachtoffer van. Om hier aandacht voor te vragen, ben ik deze liedjes gaan schrijven. Zo probeer ik de dieren een stem te geven. Door mijn teksten probeer ik een verbinding te scheppen tussen mens en dier. Ik denk dat de grootste fout die wij als mensheid nu maken, is dat we niet meer verbonden zijn met de natuur.”

Dat dit onderwerp haar aan het hart gaat, blijkt ook als Danella het optreden opent met de feiten: “De afgelopen 10 jaar zijn meer dan 71.000 neushoorns en ruim 80% van de gordeldieren gestroopt”. Nadat ze dat aan de zaal medegedeeld heeft, begint de band te spelen.

Voor een beladen nummer, geeft Omhanda je een verrassend warm gevoel. De duidelijk aanwezige Afrikaanse tonen laten ons even vergeten dat het buiten donker en koud is. Als de band daarna Liquid Sunshine inzet, zijn we helemaal tevreden. Het liedje is een ode aan de regen, waar Danella zo van houdt. Ze heeft de onverdeelde aandacht van het publiek al snel gewonnen. Musicon luistert aandachtig en we betrappen zelfs de eerste gasten op meeknikken op het aanstekelijke ritme.

Lights On The Lake

Maar voor we de rest van het concert bespreken, moeten we nog even stilstaan bij het voorprogramma. De eer is aan het eveneens Haagse Lights On The Lake, waar we laatst nog over schreven in onze Haagse Nieuwe. Zangeres Elise weet met haar prachtige stem en aanstekelijke enthousiasme al snel de eerste mensen richting de lege ruimte voor het podium te krijgen. De Indiefolk band is een fijne opwarmer voor de rest van de avond. Er komt zelfs een dwarsfluit aan te pas. Binnenkort speelt Lights On The Lake in het Paardcafé en wij raden een bezoekje aan. Terwijl we genieten van Sticks ’n Stones – dat geïnspireerd is door Papa Was A Rollin’ Stone – worden we begroet door een enthousiaste Danella: “Ik heb er ontzettend veel zin in! Er zijn heel veel bekenden van mij, zelfs vrienden uit Parijs.”

©
© Ruben de Kemp

Wilde Kind - Lost The Sunscreen

Ode aan de zon

Nadat we hebben kunnen genieten van een ode aan de regen, wordt Darling Sun ingezet. Het is duidelijk dat Danella zich tijdens het schrijven van haar liedjes niet alleen laat inspireren door het leed van de natuur, maar ook door het weer. Aan de telefoon vertelt ze ons: “In Namibië is de zon altijd warm, ook in de winter. Dus toen ik voor het eerst een winter in Nederland was en in de zon ging zitten, stond ik ervan te kijken dat die zo koud was. Daar gaat Darling Sun eigenlijk over.”

“Lost The Sunscreen gaat over een roadtrip door Namibië. Het gaat over een tijd dat we het heel erg naar ons zin hadden. Maar we waren midden in de woestijn en de zonnebrand vergeten. Niet zo handig!” vertelt ze tijdens het optreden. Wederom voel je dat de emotie die Danella met haar muziek over wil brengen, in de zaal hangt.

Op het album staan ook twee nummers in het Afrikaans. Als je, net als wij, dacht dat die taal alleen in Zuid-Afrika wordt gesproken, heb je het mis. Danella legt uit: “Namibië was een Duitse kolonie, dus we spreken er Duits, maar ook Afrikaans wordt veel gesproken. Het is dus een taal die ik al van kleins af aan geleerd heb.”

“Die Hoofstraat is een donkere folkballade. Het nummer is gebaseerd op originele gedichten van een vriend van mijn vader. Ik werd zo gegrepen door de woorden, dat ik heb besloten er een liedje van te maken. Het heeft ook een heel interessante afwisseling tussen vijf achtste en zes achtste maten, maar dat hoor je eigenlijk alleen als je het weet. Het gaat over het nachtleven en de donkere figuren die rondlopen in de schaduw. Maar zij hebben, net als wij overdag, ook gewoon hun werkzaamheden. We zijn eigenlijk hetzelfde in dat opzicht.” Het mooie is dat tijdens het optreden, deze emotie ook te zien is. Het donkere gevoel en de emotionele band die Danella met de woorden heeft, vertolkt ze prachtig.

Een ander nummer in het Afrikaans is Dwarrels Dans. Danella vertelt: “Dit is een nummer over hoe een windhoos danst met het stof op de weg, maar ook met het afval dat door mensen op straat wordt neergegooid. Het is natuurlijk heel erg dat er zoveel afval op straat ligt, maar de windhoos danst ermee.”

“We vernietigen alles in de naam van geld”

Wij kunnen een vrouw met een mening wel waarderen. En een mening, die heeft Danella. Over het nummer Earth For Sale vertelt ze: “Wat doen we allemaal wel niet voor geld? Om auto te kunnen rijden? Wat vernietigen we allemaal wel niet? We vernietigen alles in de naam van geld.” Dat dit een zwaar onderwerp is, is ook terug te horen in het de teksten van het nummer. Het gaat over hungry children, slaughter, torture greed and lust. We worden het hele concert heen en weer geslingerd tussen liefde voor de natuur, dansen in de regen en zware onderwerpen. Maar desondanks eindigen we de avond met een warm gevoel en een t-shirt met een neushoorn erop.

Op de vraag ‘wat nu?’ antwoordt Danella: “We hebben nu het album uitgebracht en zijn heel hard bezig het te promoten. We treden binnenkort ook op bij het Paardcafé. We hopen dat we niet alleen onze muziek, maar ook onze boodschap onder een steeds breder publiek kunnen verspreiden.”

© Ruben de Kemp