Hij is Belgisch-Egyptisch, een slordige twintig jaar oud en sinds dit jaar ook nog eens geregeld op de Vlaamse radio te horen: Tamino. Met zijn diepe stem en meeslepende muziek wist de ‘Belgische Jeff Buckley’ heel Vlaanderen al regelrecht in het hart te raken, en nu is Den Haag aan de beurt. Zijn doel voor Crossing Border? De tijd bevriezen voor het publiek, al is het maar voor een uurtje.

Tamino-Amir Moharam Fouad - of kortweg Tamino - stond de afgelopen zomer op festivals als Rock Werchter en Pukkelpop en is volgend jaar de Belgische delegatie voor Eurosonic Noorderslag. Dit alles blijkt echter geen reden tot arrogantie voor het Vlaamse succesnummer. Aan de telefoon klinkt een zachte en doordachte stem die opleeft als het over de festivals gaat. “Vroeger was ik nooit nerveus voor een optreden, maar voor Werchter was ik toch wel heel zenuwachtig,” geeft hij toe. “Verder wennen al die ‘bekendheidsdingen’ wel een beetje.”

“Op Werchter hoorde ik mensen voor het eerst luidkeels meezingen met mijn muziek. Dat vond ik natuurlijk supercool. Een massa mensen is een gek iets. Je raakt er toch wel een beetje ondersteboven van, want alles voelt ineens een stuk extremer. Ik heb vroeger vooral in cafés gespeeld en dat is toch een hele andere beleving. In een klein zaaltje vallen de details wat meer op.”

Dat ook de grotere optredens hem makkelijk af lijken te gaan, ligt wellicht aan zijn muzikale bloed: Tamino’s opa, Moharam Fouad, was namelijk een bekende Egyptische zanger en acteur. Toch was dit niet wat de jonge Antwerper bewoog om het podium op te zoeken. “De muziek van mijn opa stond thuis wel veel op en het is natuurlijk erg motiverend dat zo iemand familie van je is, maar het feit dat ik muziek ging maken kwam vooral voort uit een eigen passie.”

“Op Werchter hoorde ik mensen voor het eerst luidkeels meezingen."

Amsterdam

Deze passie bracht Tamino ook naar ons kikkerlandje, waar hij aan het conservatorium in Amsterdam studeerde. “Ik was in België ook naar een paar scholen gaan kijken. Bij de één mocht je echter geen auditie doen met eigen werk en bij de andere werd vooral gefocust op theorie. In Amsterdam bleek gelijk dat het om authenticiteit en creativiteit ging, dus de keuze was snel gemaakt. Hier kreeg ik niet alleen de vrijheid om mijn eigen ding te doen, maar werd ik ook beter beoordeeld als ik dat deed.”

“Toch denk ik dat België meer kansen biedt voor alternatieve muzikanten om groot te worden. Zo hebben we bijvoorbeeld Studio Brussel dat als een soort lanceerplatform voor alternatieve bands fungeert. Nederland heeft dat veel minder, al blijven die groepen achter de schermen natuurlijk gewoon hun ding doen. Ik heb een paar enorm goede bands zien spelen in Nederland.”

Ook Tamino zelf kwam via Studio Brussel in de schijnwerpers; in februari won hij namelijk De Nieuwe Lichting, een talentenjacht van het radiostation. “Ik had een EP gemaakt en wilde de eerste single lanceren. De Nieuwe Lichting was de ideale manier om één nummer naar voren te schuiven. Los daarvan was het ook een hele leuke wedstrijd, er hing een goede sfeer.

"Ik denk dat België meer kansen biedt voor alternatieve muzikanten."

 

 

 

Donker randje

Enkele dagen na deze overwinning bracht hij zijn eerste EP, Tamino al uit. Op de plaat lijkt de artiest nog een beetje zijn eigen geluid te zoeken. “Als ik een nummer schrijf, denk ik niet bewust in een bepaald genre,” verduidelijkt Tamino. “Het is meer een mengeling van wat ik mooi vind en wat er gaandeweg op natuurlijke wijze op papier verschijnt. Wel zit er altijd een soort donker randje aan mijn muziek. Dat ligt vooral aan mijn smaak en een beetje aan hoe ik ben als persoon. Ik hou wel een beetje van melancholie, dus daar neig ik automatisch zelf ook naar. Als ik bijvoorbeeld naar een plaat luister, sla ik ook heel vaak de vrolijke nummers over, die doen mij gewoon niets.”

Waar de jonge artiest zijn inspiratie vandaan haalt? “Ik lees veel en ik luister veel muziek. Vaak schrijf ik over dingen die ik meemaak, maar de beste nummers komen voort uit een soort automatische drang om te schrijven. De boodschap die ik wil overbrengen, zit denk ik vooral in de intensiteit van mijn muziek. Mensen die komen kijken moeten zich er echt aan overgeven als ze de volledige ervaring willen hebben en op een soort meditatieve manier even niet bezig zijn met alles wat er om hen heen gebeurt. En ja, dat kan misschien lastig zijn in deze tijd. Alles vliegt tegenwoordig zo langs je hoofd.”

Cigar

Donkere muziek met een positieve insteek dus. Dit thema keert ook terug in de eerste videoclip van Tamino voor het nummer ‘Cigar.’ In de clip manoeuvreert een geraamte zich schijnbaar dronken door donkere straten. Wat is het verhaal hierachter? “De moraal is dat je geen spijt moet hebben van de keuzes die je maakt. In de clip wordt iemand wakker uit de dood. Hij mag een nacht opnieuw leven en begaat alle zondes uit zijn leven opnieuw.”

Tamino had het concept voor de clip al een tijdje liggen. Hij schreef het nummer immers al op zijn achttiende. Ook zijn broer Ramy was al op jonge leeftijd met de video bezig. Op zeventienjarige (!) leeftijd wist hij de regie ervan in goede banen te leiden. Ook enkele foto's in dit interview zijn door Ramy gemaakt. “De laatste jaren zijn Ramy en ik steeds meer dingen samen gaan doen. Hij fotografeerde af en toe al eens als ik aan het spelen was en ik heb wel eens een nummer geschreven voor een korte film van hem, maar dit was de eerste keer dat we samen zo’n grote productie maakten.”

Binnenkort komt er nog even geen nieuwe clip aan: de jonge artiest is op het moment vooral aan het schrijven en opnemen. En natuurlijk staat er een bliksembezoek aan Den Haag op de planning. “Ik ben nog nooit op Crossing Border geweest, maar ik ben erg benieuwd. Iedereen die bereid is om even in het moment te leven en op een reis te gaan voor een uurtje, is welkom bij mijn optreden. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in!”

Tamino speelt 3 november in PAARD tijdens Crossing Border 2017. Kaarten zijn verkrijgbaar voor €31 (dagkaart) of €51 (passe-partout). Klik hier voor meer informatie over het festival.

"De boodschap die ik wil overbrengen, zit vooral in de intensiteit van mijn muziek."