Om het perfecte geluid te krijgen, nam Angelo De Augustine zijn album ‘Swim Inside The Moon’ op in zijn badkuip. Sufjan Stevens was gecharmeerd van het ingetogen folkgeluid van de Californische troubadour en bracht het album uit op zijn eigen label, Asthmatic Kitty. Tijdens zijn allereerste Europese tournee doet Angelo Crossing Border aan, dus reden genoeg om hem even te bellen.

Op het telefoonscherm staat ‘The Prayer Hotline.’ Toch klinkt de zachte stem van Angelo de Augustine die zich thuis in Los Angeles bevindt. Er klinken dan ook geen gebeden, maar de verhalen van een 24-jarige man die gepassioneerd is over zijn muziek.

Op de website van zijn platenmaatschappij staat dat De Augustine op ‘Swim Inside The Moon’ het geluid heeft gevonden waar hij al tien jaar naar op zoek is. Dat vond hij op een niet alledaagse plek. “Ik heb lange tijd geprobeerd om met andere mensen samen te werken. Ook ben ik in veel opnamestudio's geweest, maar ik kreeg nooit het geluid dat ik wilde, dus kocht ik mijn eigen materiaal. Het geluid dat ik zocht was een soort ‘companion voice’, een geluid achter de stem, en de enige plek waar ik dat kon vinden was mijn badkuip. Daarom besloot ik daar op te nemen.”

Honden
Door de microfoon te richten op de binnenkant van de badkuip ving deze niet alleen de stem van De Augustine op maar ook de weerkaatsing ervan. “Zo heb ik het hele album opgenomen.” Het thuis opnemen ging echter niet zonder problemen. “Mijn honden zaten soms in de weg. Er zijn takes die goed waren totdat mijn honden in het midden gingen blaffen en ik opnieuw moest beginnen. Je hoort soms ook het rinkelen van hun halsbanden. Zo hebben ze een grote bijdrage geleverd aan het album, vooral bij het kiezen van de juiste takes.”

Neemt Angelo ook een badkuip mee naar Crossing Border? “Mijn label en ik grapten wel over hoe ik in een badkuip het podium op gerold zou moeten worden, maar nee. De nummers op het album zijn in een keer ingespeeld, zonder overdubs. Ik geloof dat het zich daarom goed vertaalt naar een live optreden. Het is grotendeels toch hetzelfde, behalve dat ik niet thuis ben.”

Sufjan Stevens
Niet alleen is ‘Swim Inside The Moon’ uitgebracht onder het label van Sufjan Stevens, ook nam Stevens de videoclip voor het nummer ‘Crazy, stoned, & gone’ voor zijn rekening. Waar komt die samenwerking vandaan? “Ik ken Sufjan al een aantal jaar van mijn bezoeken aan New York. De laatste keer dat ik daar was, liet ik hem en een andere vriend mijn album horen. Een paar weken later kreeg ik een mailtje van de labelmanager van Asthmatic Kitty met de mededeling dat ze het graag zouden uitbrengen. En wat de clip betreft: ik kreeg uit het niets een mail van Sufjan waarin hij me vroeg of hij een geanimeerde clip mocht maken van een van mijn nummers. Ik zei: ‘Ja, dat zou geweldig zijn’, en gaf hem carte blanche. Wat cool is, is dat hij een hoop van mijn tekeningen gebruikte in de clip. Dus het is een combinatie van mijn en zijn tekeningen wat volgens mij een hele leuke touch is.”

'Zo leerde ik dat iedereen liedjes kan schrijven, dat dat geen groot ding is. Je moet het gewoon doen.'

 

 

 

Moeder
Als je luistert naar de muziek van De Augustine kan je invloeden horen van Elliott Smith of Bon Iver. Zelf is hij het daar niet mee eens, hoewel hij zich kan voorstellen waar het vandaan komt. Als we vragen naar zijn grootste invloeden is er een duidelijk antwoord. “Mijn moeder is mijn grootste muzikale inspiratie. Ze was een studiozangeres hier in Los Angeles, dus het was haar werk om te zingen op een hoop albums van verschillende artiesten. Het was heel inspirerend om te zien dat ze dat deed. Ze schreef ook een hoop nummers. Toen ik opgroeide, luisterde ik naar haar terwijl ze dat deed. Zo leerde ik dat iedereen liedjes kan schrijven, dat dat geen groot ding is. Je moet het gewoon doen. Dat was een waardevol iets om te ervaren.”

Ondanks de grote inspiratie zijn er weinig overeenkomsten tussen de muziek van De Augustine en die van zijn moeder. Zijn muziek komt volgens hem van binnenuit. “Ik zoek niet echt naar inspiratie van anderen, ik zoek inspiratie in mezelf en mijn ervaringen. Nummers schrijven is voor mij heel raar. Ik vergelijk het vaak met dromen of een soort trance, alsof je ergens anders bent als je een nummer schrijft. Het is lastig om te benoemen waar dat vandaan komt. Het is iets wat songwriters kunnen oproepen en dan komt er een liedje uit. Het is als magie, een ongelooflijk ding dat gebeurt en dat ik niet hoef te forceren.”

De komende Europese tour, die Angelo de Augustine ook naar Den Haag brengt, is zijn eerste en hij kijkt er naar uit. “Ik ben alleen in Frankrijk en Italië geweest, maar dat was vakantie.” Op de vraag waarom bezoekers van Crossing Border naar zijn optreden moeten komen kijken heeft hij niet direct een antwoord. “Ik ben niet echt goed in het overtuigen van mensen.” Liever heeft hij dat mensen naar zijn muziek luisteren en daardoor overtuigd worden om naar het Koorenhuis te komen. Diezelfde methode leverde hem eerder al een platencontract op, dus misschien zit er wel wat in.

'Het is als magie, een ongelooflijk ding dat gebeurt en dat ik niet hoef te forceren'

Angelo de Augustine speelt op vrijdag 3 november in het Koorenhuis.