“Ik denk dat het beter wordt naarmate je vaker oefent.” Chris Ryan is naast bandleider degene die zowel drums als zang op zich neemt. Dat klinkt ingewikkeld, maar volgens hem is het niet ongrijpbaar. Als je Robocobra online opzoekt, zie je veel meer (dan vier) bandleden staan. Bij de debuutplaat Music For All Occasions staat zelfs een enorme lijst met meewerkende muzikanten vermeld. Hoe zit dat precies? Is het Robocobra of Robocobra Quartet? “Tijdens de tour is de groep definitief een kwartet, maar tijdens het schrijfproces zijn het soms tien tot vijftien mensen die aan de muziek werken. Het is niet van tevoren vastgesteld.” Echter de bandnaam staat wel degelijk vast: Robocobra Quartet.
Het optreden tijdens Crossing Border wordt het tweede optreden in Nederland. Hun vorige bezoek was gedenkwaardig, niet alleen omdat Chris erg te spreken was over het festival. Tijdens Into The Great Wide Open ontstond er namelijk tijdens het optreden een wall of death. “Ik praat veel met het publiek, gezien het feit dat iedereen op een stoel zat en de sfeer vrij rustig was vroeg ik of iemand wist wat een wall of death was. Een aantal aarzelende handen gingen omhoog. Dus ik grapte vervolgens: ok, dan zijn jullie nu de teamleiders. En die wall of death kregen ze nog voor elkaar ook”.
Wanneer we vragen wat nou precies de reden is waarom Chris muziek maakt, schiet er een interessante quote van Ian Mackaye (Fugazi/Minor Threat) te binnen. Die zei: “You have no choice. What else is there to do?” Toch ligt het antwoord wat dichterbij huis. “We studeerden muziek in Belfast, (Sonic Arts Research Center) Daar hebben wij elkaar ontmoet.” Hierdoor leerden de bandleden hoe muziek in elkaar zat. Dit werd vervolgens verwerkt in de muziek. “Je neemt wat je nodig hebt."