De identiteit van Coely is niet onbesproken. In de media wordt ze neergezet als powervrouw. Dit weerklinkt in haar teksten en eigenlijk al in titels als ‘On My Own’ en ‘Ain’t Chasing Pavements’. “Ik ben daar niet bewust mee bezig, ik ben altijd mezelf gebleven. Ik denk dat dat deels komt door waar ik vandaan kom en omdat ik hard werk. Ik ben speels en straal energie uit. Ik ben sociaal en glimlach graag. Ook op het podium geef ik graag energie, hierdoor krijg ik energie. Het gaat me om de positieve vibes.”
In een tijd waarin iedereen zijn mond vol heeft over vrouwenemancipatie, zegt Coely dat het er niet om moet gaan of je een man of vrouw bent. “Ik krijg veel respect in de scene, iedereen is eigenlijk erg aan het supporten. Het is een cliché dat vrouwen geen kans krijgen. Er komen veel vrouwen aan, alleen al uit België heb je Amazumi en Blu Samu die er echt wel gaan komen. Vrouwen moeten niet bang zijn hun stempel te zetten.” Ondanks dat ze bijdraagt aan de opkomst van de vrouwen in hiphop benadrukt ze niet over mannelijke of vrouwelijke rappers te willen spreken: “We all make music.”.
“Het is een cliché dat vrouwen geen kans krijgen”, zegt de Antwerpse Coely stellig. En dit heeft ze laten zien, 2017 is een lekker jaar voor de 23-jarige rapper. We spraken haar over dit goede jaar, haar identiteit en natuurlijk Crossing Border en Den Haag.
De jonge zangeres is al vijf jaar artiest. In die vijf jaar zijn er wel wat dingen veranderd. Samen met de producers is tijdens de opnames van de plaat ‘Different Waters’ al rekening gehouden met een band, dus na een aantal akoestische versies werd het tijd voor de volgende stap. “Ik speel nu met een liveband. We hebben maanden in het repetitiehok gezeten om te repeteren voor de zomer. Meestal begint het met drums en DJ, daarna volgt de gitaar en de bas en zorgen we dat alles matcht. Deze band kan eigenlijk alle muziek spelen.” Meestal treden rappers op met een DJ en een back-up rapper, maar Coely pakt dit anders aan. “Het is volledig iets anders, je staat ineens met meer mensen op het podium. De vibe is anders, er is nog meer energie.” Na een flinke tijd in het repetitiehok blijkt de liveband een ‘match made in heaven’ en dat heeft zich terugbetaald op het podium.
In de muziek zijn verschillende invloeden te horen, het gaat van modernere beats naar soulvolle producties. “We zitten met zijn vieren (Nasta & Niz en Yann, red.) constant in de studio en we jammen. Soms zijn er al beats af of werken we aan een beat of tekst, maar door de jams ontstaat alles.” Eigenlijk was alles in de studio al een dynamisch geheel en dat is terug te horen op de plaat.
Het jaar 2017 zit vol hoogtepunten voor de jonge rapper, zoals een eigen album en festivals als Rock Werchter. “Mijn hoogtepunt was wel het uitverkopen van de AB in Brussel. 2000 mensen die kwamen om mij te zien. Als voorprogramma van Kendrick Lamar had ik er al gestaan, maar ik kende de zaal toen niet eens. Ik hoorde van mijn manager dat heel veel mensen hard werken om daar te staan. Vier, vijf jaar later stond ik er zelf. Dat er zoveel mensen zijn die mijn teksten kennen en op mij wachten en mijn naam roepen, dan sta ik ook echt te popelen om te beginnen. Dat gevoel is massive.”
"Mijn hoogtepunt was wel het uitverkopen van de AB in Brussel. 2000 mensen die kwamen om mij te zien."
Na zo’n succesvol jaar is het ook interessant om naar de toekomst te kijken. “Tot het einde van het jaar staan er nog 18 shows gepland door heel Europa. Het wordt dus nog een heel gek najaar vol shows en we gaan schrijven aan nieuwe muziek.”
Bij de shows die nog komen, hoort natuurlijk ook de show op Crossing Border op 5 november. “Ik ben wel eens in Den Haag geweest, maar ik weet niet goed meer voor welke show. Je hebt niet altijd de tijd om een stad te bekijken. Het is leuk om in Nederland te zijn, om mensen te ontmoeten die me al eerder hebben gezien. Maar ook mensen die me niet kennen zijn altijd heel supportive. Crossing Border lijkt me te gek. Door al die locaties doet het me een beetje denken aan Eurosonic. Ik hoop dat ik wat tijd over heb, omdat ik ook wat artiesten wil zien die er spelen.”
Coely heeft niet direct iets met literatuur, maar het concept Crossing Border spreekt haar wel aan. “Wel houd ik van slam poetry. Ik wil zelf gewoon rondlopen. De combinatie op het festival vind ik erg speciaal. Ik hoop voor of na mijn show wat mee te kunnen pikken. Het is weer wat anders dan de rest, en voor ieder wat wils. Ik sta er voor open en wil er induiken.”
Coely speelt 4 november in PAARD tijdens Crossing Border 2017. Kaarten zijn verkrijgbaar voor €31 (dagkaart) of €51 (passe-partout). Klik hier voor meer informatie over het festival.