Little Symphonies maakt debuut op Breda Barst met persoonlijke luisterliedjes Little Symphonies maakt debuut op Breda Barst met persoonlijke luisterliedjes

Waar gaat ‘Early Train Home’ over?
Maxim: “Het is het eerste stukje van afgelopen half jaar en het begin van het album. Mijn moeder was er toen nog, maar was al langer ziek. In die tijd hoorde ik dat ze snel achteruit ging. Ik had op dat moment al lange tijd een relatie. Ik moest voor mezelf een beslissing maken: als je met iemand een relatie hebt, moet je voor jezelf bepalen of je met diegene die tijd wilt doormaken. Toen heb ik ervoor gekozen dat niet te doen en daar gaat het liedje over. Dat we het erover hadden en ik haar letterlijk op de eerste trein naar huis heb gezet. Het heeft met allebei te maken, met mijn moeder die veel zieker werd en de relatie die stopte.”
Tom: “De dag dat hij het uitmaakte met zijn vriendin, kwam hij in de studio aan en hebben we de hele ochtend muziek gemaakt. Jorie (Slagmolen) van Absent Mango was erbij. Maxim was wat stiller dan normaal en ik was chagrijnig omdat Donald Trump die dag aan de macht was gekomen. We wilden na de lunch weer gaan spelen. Maxim draaide zich om, ik zat achter het drumstel, en hij begon: “O ja, ik moet je wat vertellen…” Maxim is best een gesloten persoon. Lange tijd wist niemand op school dit. Een select groepje. Opeens werd ik overdonderd door twee dingen tegelijk. Dit veranderde meteen de vriendschap. Ik deinsde er totaal niet voor terug. Tuurlijk, je schrikt en het is heel dichtbij.”
Maxim: “De titel van het album ‘We Used To Be Immortal’ was er snel: de ochtend toen ik haar naar de trein bracht, droeg ze een tas die ik nog niet eerder bewust had gezien met daarop de tekst “vroeger waren we onsterfelijk.” Je denkt dat sommige dingen niet eindig zijn als je jonger bent. Dat geldt voor een relatie, je gaat daar niet in met het idee dat het uit kan gaan, en voor mijn moeder. Als je jong bent, ga je ervan uit dat je ouders oud zullen worden.”
Tom: “Ik denk dat heel mensen van mijn leeftijd, ik word 23, steeds meer met dat soort zaken te maken krijgt, in je omgeving of zelf. Ik vind het daarom ook een interessant om uit te  werken, een verhaal dat meerdere mensen aan zal spreken.”

Heeft Little Symphonies ook met verwerken en een rouwproces over je moeder te maken?
Maxim: “Het is niet iets waar ik makkelijk met mensen over praat, of met familie en vrienden heel open over spreek. De liedjes kwamen meer vanzelf, omdat ik al veel aan het schrijven was. Het is dan moeilijk om over iets anders te schrijven omdat het zo dichtbij is. Het gaat niet alleen over mijn moeder, maar daar draait het wel om.”

Jullie schrijven dat het gaat over volwassen worden en sterfelijkheid.
Tom: “Zeker, het gaat over de periode januari tot aan vorige week. Alles wat daarin gebeurt, zoals Maxims moeder die overleed. Ik heb dat ook van dichtbij meegekregen. Ik denk dat dat een thema is dat wij durfden aan te pakken en waarover we durfden te praten met zijn tweeën, waar dat in andere vriendenkringen misschien niet zo snel kan. Een soort volwassenheid.”
Maxim: “We moesten een grens over en bij alles wat we schrijven aan teksten en nummers het daar over kunnen hebben: waar het allemaal over gaat. Zodat hij ook beter begrijpt waar het liedje over gaat en het nummer beter gaat werken. Het is bijna alles waar ik mee bezig ben, het hele album maken en alles wat erom heen zit.”
Tom: “Het is fijn om iets een plek te kunnen geven. Maxim doet dat in de vorm van muziek en ik help daar graag bij. Ik heb een ander perspectief, maar als een goede vriend je iets ergs overkomt dan is dat voor jou ook vreselijk.”
Maxim: “Het gekke is dat het album heel persoonlijk is. Ik ga er soms zelf niet diep op in, de liedjes gaan dat wel. Soms weet ik niet of andere mensen recht je ziel in kunnen kijken. Je opent eventjes iets en mensen stappen gewoon naar binnen. Als je het album luistert dan vertel ik best veel.”

Little Symphonies
Maxim: “We hebben deze naam achteraf gekozen, we hadden eerst een andere. Deze naam past beter, want het zijn kleine liedjes, als ik er mee aan kom op piano of gitaar. Toms rol daarin is om als een orkest, lagen en allerlei rare geluiden eraan toe te voegen. Zoals aan het eind van ‘Early Train Home’, alsof er een orkest aanzwelt, van noise.”
Tom: “En het is een verwijzing naar een liedje van Spinvis, ‘De Kleine Symfonie’.”
Maxim: “Die plaat kwam dit half jaar uit, van alle muzikale dingen die er waren, heeft Spinvis me daar het meest in gesteund.”

Wat heeft jullie There There studio daarmee te maken? Hoe fijn is het om een eigen plek te hebben waar je dat kan doen?
Tom: “Ontzettend fijn. Ik denk dat we dit zonder die studio niet in deze kwaliteit en niet met deze vrijheid kunnen doen. We hebben totaal stressloos in een eigen ruimte kunnen werken.”
Maxim: “Als je een andere studio in gaat, moet je alles al goed hebben. Dan is er geen ruimte meer voor experimenteren met een nummer. Soms is een nummer al best ver gevorderd als we gaan opnemen, soms hebben we een halve track aan ideeën liggen en beginnen we gewoon met opnemen om te zien wat we nog kunnen toevoegen.”
Tom: “In geen enkele studio had ik zomaar een akoestische gitaar gepakt en Maxim er doorheen laten gillen en dat dan door een effectpedaal en een versterker halen. Dat is letterlijk het einde van ‘Early Train Home’ geworden.”
Maxim: “Het nummer eindigt in een waas aan geluid, de feedback van een gitaar, een deel van een windorgel in Vlissingen waar ik vandaan kom en het er doorheen schreeuwen.”
Tom: “Dat was echt een brij die per ongeluk lukte. Ik heb jaren lang zoveel lopen kloten in programma’s waardoor ik dat nu samen met Maxim zo zelf kan bouwen. Doordat we zo’n ruimte hebben, heb je daar zoveel profijt van.”