De presentator vanavond is Selçuk Akinci, voormalig wethouder in Breda en voorzitter van Breda Barst, die qua tekst al even snel is als de ombouw. En dat is snel want het podium staat al vol instrumenten van alle acts, op een paar strijkinstrumenten na. Windup Space is de zeer geslaagde opener: bassist Jesse Kwaks met de broers Steven en Menno van Marle die hun zus Eline erbij vroegen, maken indruk met het December Tapes nummer ‘Back To The Blue’, een mooi liedje over familie. Rockers Windup Space doen het rustig aan, Menno speelt piano en Eline blijft ook voor ‘Sunlight’ en het derde lied. In de zaal staan ongetwijfeld trotse ouders. Daarna speelt Absent Mango op piano en een elektrische gitaar: redelijk zwaar en donker. De band is opgericht voor dit album en zal hierna waarschijnlijk doorgaan, daarom ook drie nummers van het duo. Qua geluid zijn er lijntjes naar There There en Editors, het subtiele gitaarspel is interessant. Aline Hilderink, begint met een uitleg van haar loop station, hoe ze daarmee zang en geluiden samplet en begint met ‘Like A Fairy Tale’ van het album. Eigenwijs, met sterke stem en een leuk catchy liedje. Helaas ontstaat wel het eerste geroezemoes. “Mensen vonden het mooi,” volgens Selçuk Akinci, “en helaas vertelden ze dat elkaar door de nummers heen.” Renseen neemt het podium dan over, met zangeres op een Rhodes piano en een drummer, ver uit elkaar. Het tempo is continue loungy en ontspannen. Het duo begint met ‘Surgery’ van het album, maar de tragiek van Amy Winehouses leven ligt er niet te dik bovenop. De set van There There is een verhaal. Toetsenist Jeroen Stoot begint solo aan de geheime bonustrack ‘Sense’ met de vier strijkers al in een knus hoekje. Zij vallen hem bij en de rest van de band komt op: indrukwekkend. Knap hoe het viertal én December Tapes organiseert, samen met Fixed Fight Bookie, en een show met strijkers voorbereid heeft. “Een droom, van de hele band,” volgens zanger en gitarist Joep Gudde. De drums klinken in het eerste en slot militaristisch, ‘La Louisiana’ heeft dan ook een thema uit oorlogsfilm ‘Inglorious Basterds’, al klinkt de orkestversie van ‘Into Pieces’ van de eerste December Tapes nog wat beter.

O ja, het thema: cinema: dat blijkt vooral uit het overdadige podiumlicht, soms als lichteffect met een draaiende film op de vloer, maar dan moet je goed opletten. Wat op het podium gebeurt, dat is goed zichtbaar. Tussendoor praat Akinci met een vertegenwoordiger van het Jeugdcultuurfonds, waar de opbrengsten opnieuw naar toe gaan. Selcuk heeft het later tijdens de ombouw naar No More Jack over “een cultureel vicieuze cirkel van talentjes, die mogelijk later hier ook staan voor December Tapes.”

Fools Never Differ valt zoals altijd op door de uitbundige, broederlijke samenzang van broers Arjan en Gertjan Crielaard, voor het December Tapes nummer ‘Heart Of Home’ over Forrest Gump aangevuld met Jonne Visser op cajon. Gevolgd door een gloedvolle en eerlijke cover van ‘Wonderful Life’ en krijgen ze er nog een vierde nummer in het kwartier gepropt. No More Jack, met nieuwe bassist, begint met hun inzending ‘Down And Out’ over zombiefilms en doet dan nog een tweede nummer, nog meer Britpop en meer up tempo. De semi akoestische gitaar in ‘Down And Out’ voelt een beetje als een beperking, laat die jongens maar lekker rocken. Awash opent onverwacht hard en speelt drie nieuwe nummers, in de aanloop naar hun optreden in Groningen tijdens het Eurosonic/Noorderslag weekend. December Tapes nummer ‘Mercy’ gaat over een documentaire over Ethiopische weeskinderen die zanger Geert aangreep, maar stiekem ook over zijn eigen pas geboren zoontje. Toetsenist Maarten is jammer genoeg voor hem ziek, gelukkig kan Awash in veel opstellingen spelen. Tunnelvisie met zangeres stapt helemaal buiten de comfort zone met ‘Stel Dat Ik Rijk Was’,  maar wel gezellig. Een luchtig deuntje, ontspannen bas en drums en een van de vrolijkste liedjes van de avond. Tunnelvisie houdt het ook bij twee nummers, het tweede is ‘dat is omgezet naar semi akoestische rapcore en ook dat werkt. Je maakt wat mee op zo’n avond.

Eén van de hoogtepunten is voor het laatst bewaard, al zou je dat nog niet meteen zeggen als je Myllie & The Tunes hun ‘Stay Away’ ziet spelen. Al is het wel spannend, hoe frontvrouw Myllie oogcontact maakt met tweede stem, de Engelstalige Paula en ze samen het lied zingen en soms bijna improviseren. De spanning is om te snijden en dat is tof. Helemaal omdat de twee nummers daarna blijkbaar wel al vaker samen zijn gebracht en de Tunes ook hun kans krijgen om te stralen, met boeiende solo’s, muziek van hoog niveau en met veel sfeer. Dan volgt nog de finale die Selcuk al eerder had aangekondigd. Leden van No More Jack, Renseen, Aline Hilderink, Absent Mango en There There brengen een hommage aan David Bowie, de kinderen van het Jeugdcultuurfonds en stiekem ook zichzelf met ‘Heroes’. Memory Serves maakt er een mooie traditie van met December Tapes.

Gezien: presentatie December Tapes 2. Mezz, zondag 11 december 2016.