Flesch Records onderscheidt zich door een ultiem niche platencollectie te combineren met de verkoop van dagverse groenten en fruit, antieke wereldbollen en oerdegelijke oude luisterapparatuur. Eigenaar Herman Verkoop: "Iemand die alleen maar Centraal-Afrika heeft verzameld, mag me midden in de nacht wakker maken."

Beluister hieronder de podcast; tekst gaat erna verder.

Kennis beloond
"Op het moment dat je veertig wordt en je hebt meer dan 60.000 platen in huis, dan denk je: ‘ik heb een probleem. Dat moet minder worden. Daar komt het een beetje op neer.’ Op een gegeven moment liep het zo uit de hand. Ik wist nog wel wat ik had maar bijna geen zin meer om het op te ruimen. Letterlijk en figuurlijk werd het een last. In 1999 vond ik dit pandje. Het was een goede tijd, vlak voor internet, toen het nog leuk was. Je kennis werd heel erg beloond. Nu kun je alles opzoeken op internet, vooral wat iets waard is. Dus iedereen staat op zijn smartphone te kijken of het een zeldzame plaat is. Vroeger moest je dat weten." 

Niche collectie
"Ik heb een hele mooie collectie literaire platen. Dat is geen hardloper maar af en toe komt er gelukkig iemand. Als je er een etalage van maakt verkoop je ze altijd uit. Je trekt dan ook mensen die überhaupt niet weten dat zulke platen bestaan. Er zijn honderden, duizenden literaire platen waarop de schrijvers zelf praten of anderen die hun werk voorlezen."

De winkel is echter nooit meer dan een halve week geopend, want Herman woont samen met zijn vriendin in West -Friesland. “Ik woon in de stront en de modder. Ik vind het heerlijk met al die ruimte en de dieren om mij heen. Ik ben wel geboren in Amsterdam, maar ik voel me geen Amsterdammer.”

Het eetbare assortiment is een deel van de groente- en fruitoogst van hun West-Friese buren en vormt een belangrijke inkomstenbron. Omdat de winkel vlakbij de Noordermarkt ligt hebben ze er tijdens de markt op zaterdag een kraam. "Het is eigenlijk de basis van de winkel. Als je een bloemkool bij de supermarkt koopt hebben er zeker dertig mensen in geknepen en hij is een week oud. Daar is geen bloemkool meer aan. Ik gooi ze maandagavond eigenlijk altijd weg. Alles wat net vers is lekkerder."

Flesch Records

Adres:
Noorderkerkstraat 16
Openingstijden: 
Ma 11:00-15:00u. Wo/Do/Vrij 13:00-17:00u Za 10:00-18:00u
Geopend: sinds 1999
Collectie: ca. 10.000 platen in de winkel, 60.000 platen in de opslag. 
Specialisme: klassieke muziek, literaire platen.
Kenmerkend: een ultiem niche collectie wordt gecombineerd met dagverse groenten en fruit, antieke werelbollen en oerdegelijke oude luisterapparatuur. En: Herman gaat alleen in Volendamse klederdracht naar zijn werk.
Hoezo Flesch?
De naam is een verwijzing naar Carl Flesch; een Hongaarse violist die in de eerste helft van de 20e eeuw honderden leerlingen opleidde en met veel zelfrelativering over klassieke muziek schreef.

Serge Gainsbourg 
"Die was zeer onpopulair in het begin. Niemand kocht dat. Later is ie ook andere muziek gaan maken en is hij populair geworden. De vroege plaatjes zijn daardoor heel zeldzaam en dat maakt de platen duur. Indertijd heeft niemand het erkend, maar later blijken heel veel mensen het bijzonder te vinden."

Rommelen
"Vroeger ging ik elke dag 8, 9 winkels af, vooral rommelwinkels en tweede hands winkels, het Waterlooplein, de markten, scharrelwinkels. Ik had vaste adressen. Als ik tijd had naast mijn werk ging ik soms drie per keer naar Concerto. Om er als eerste bij te zijn. Die tijd is gelukkig voorbij. Enorm veel ellebogenwerk, enorm veel jaloezie."

Brazilian is hot
Intussen wordt er afgerekend met een Engelsman. Hij is op dat moment de enige klant in de zaak maar koopt wel in een keer voor 60 euro aan stokoude Braziliaanse samba.

Herman: "You want to listen? Ah, you know it already? That’s quite incredible.”

“The thing is, a lot of these are for my wife, she is Brazilian. We listen to it together”, zegt de Brit. 

"Kijk, dit zijn rare platen. Brazilian is hot. Dat is ook zoiets van een winkel als dit. Je hebt op sommige maandagen 0 euro omzet. Dat is heel vermoeiend. Vroeger had je die niet, maar in deze nieuwe tijd heb je gewoon nuldagen. En daarom is het fruit heel fijn. Ik verkoop ook kranten, waardoor er nog meer mensen binnenkomen."

Ik ben een van de laatste klassieke platenzaken in de wereld. Van alleen klassieke platen kun je niet leven. Ik heb geluk dat ik een fatsoenlijke huur heb, redelijk goedkoop voor deze buurt. Zodra ik dat niet zou hebben is het afgelopen."

Dumpen
"Ik ben nu 64. Als mijn huisbaas vriendelijk blijft ga ik door tot mijn 70e. Ik weet niet precies op welk moment dat zal zijn. Ik heb namelijk een opslag en daar zijn nog steeds 60.000 LP’s. Voornamelijk klassiek dus ik wil op een gegeven moment gaan dumpen."

Centraal-Afrika
Ik heb doorgaans bijzondere platen, dus ik krijg ook rare, leuke, vreemde mensen binnen. Dat geldt denk ik voor elke platenwinkel. De meeste verzamelaars zijn toch een beetje raar. Boekenverzamelaars zijn nog raarder maar platenverzamelaars kunnen er ook wat van. Hoe meer iemand een onderwerp uitspit, hoe spannender het wordt voor mij. Iemand die alleen maar Centraal-Afrika heeft verzameld, mag me midden in de nacht wakker maken." Ik verzamelde vroeger ook oude vieze boekjes. Pornoboekjes uit de jaren vijftig en zestig. Dan had ik een aantal laatjes: vies, heel vies, te vies voor woorden, hier maar niet inkijken, zoiets. In de begintijd waren er namelijk geen vrouwen die platen kochten, altijd mannen. De vrouwen zaten dan geirriteerd te wachten tot hun man klaar was. Het was heel opvallend: alle vrouwen gingen die laatjes in. En die waren dan een tijdje heel tevreden. Dat is eigenlijk de reden dat ik ben begonnen met het verkopen van seksplaten, en vandaar ook de rare bordjes overal in de winkel."