Homework's platenfreaks kennen verschrikkelijke verzameldrang
Het alle kanten opschietende debuutalbum van Homework verschijnt op Exploited in mei 2013
Naast al het nieuws over festivals, podia en bands is de redactie van 3voor12amsterdam benieuwd naar welke platen en mp3's de artiesten zelf binnenhengelen. Hoeveel hardware wordt er nog aangeschaft in de elektronische wereld? De twee mannen van Homework, Tom en Zip, zijn heuse platenfreaks en net teruggekeerd van een zoektocht door de vele platenbakken die de Verenigde Staten rijk zijn. Wat zijn de nieuwste platen van het goedlachse duo?
Jullie hebben allebei een stapeltje platen voor jullie neus liggen. Bring it on, guys.
Tom: "Ik heb een selectie gemaakt van thuis en meegenomen naar Zip. Deze platen heb ik allemaal gekocht aan de andere kant van de oceaan, in Chicago en New York. We waren tien dagen in de States, voor ons echt een uitgelezen kans om allerlei platenzaken aan te doen. Wij hebben allebei die verschrikkelijke verzameldrang, al gaat het wel in golven. Soms kopen we een tijdje niets, maar dan ineens is er weer een moment dat we een paar honderd euro uitgeven aan platen."
Zip: "Ik moet eerlijk zeggen dat het kopen van vinyl bij mij iets minder geworden is, maar er zijn in Amerika veel meer goede platenzaken dan in Nederland. Als je daar goed zoekt, kom je echt nog bijzondere dingen tegen."
Tom: "Dat is in Nederland wel een beetje verdwenen. Natuurlijk is het zo dat als je bij Rush Hour komt, op een goede dag en het juiste tijdstip, je nog wel eens wat vindt. Ik had laatst bijvoorbeeld iemand die z'n hele Kerri Chandler collectie van de hand deed. Concerto heeft ook nog wel een goede tweedehandsafdeling, maar daar houdt het wel op."
Wat is de meest bijzondere plaat die je afgelopen week hebt gekocht in de Verenigde Staten?
Tom: "Ik heb een plaat gevonden waar ik echt al een tijd naar op zoek was, in een zaak in Brooklyn. Niet zozeer vanwege het origineel van Fudge Fingas, maar voornamelijk vanwege de remix van Vakula. Het gaat om de track What Works. Die remix is echt zo ongelofelijk tof. Vakula doet af en toe dingen die ik helemaal niet trek, maar dit is echt heel jazzy en diep. Lekker Detroit-achtig ook wel."
Zip: "Wat ik in New York heb gekocht, is deze chocoladebox van Aphex Twin: drukQs. Die plaat zochten we allebei ook al een tijd. Ik moet zeggen dat 'ie niet in geweldige staat is, maar uiteindelijk heb ik hem voor 50 dollar kunnen kopen. Een koopje eigenlijk. Deze plaat is sowieso de meest experimentele die Richard D. James ooit heeft gemaakt. De track Avril 14th is er een die zeker tussen mijn favorieten staat. Over hem gaat het verhaal dat hij helemaal geen noot kan lezen, maar als je hiernaar luistert... Verdrietig en verheugd tegelijk, een tijdloze plaat bovendien."
Even terug naar de Utrechtsestraat. Jullie waren 15 en 16 jaar oud en werkten allebei in de platenzaak Concerto. Daar is de band tussen Zip en Tom ontstaan. Hoe zat dat?
Zip: "Tom begon inderdaad bij Concerto toen hij 15 was. Ik was 16 jaar oud. Op een gegeven moment brak ik mijn been door een of ander stom scooterongeluk en belandde ik, omdat ik niet kon lopen, aan de uitpaktafel. Lekker zitten en dozen uitpakken dus. Tom werkte een halve dag op de dvd-afdeling en een halve dag aan de uitpaktafel. We kenden elkaar al wel een klein beetje, maar verder dan 'hoi' en 'doei' zeggen, kwamen we nog niet. Ineens zaten we elke ochtend cd's uit te pakken met elkaar. We raakten aan de praat en na een poos vroeg een vriend van me of ik op een verjaardag wilde draaien. Ik draaide nog helemaal niet, maar Tom al wel. Ik heb Tom toen meegevraagd. We draaiden ergens in Amstelveen in een achtertuin onder een luifeltje."
Tom: "Het fijne aan die uitpaktafel was, naast dat je de hele dag lekker kon zitten, dat we echt van allerlei soorten muziek iets meekregen. Je kon draaien waar je zin in had en stak er enorm veel van op."
Hoe is het om als 16-jarig broekie een oude vent wat te vertellen over een plaat van Bob Dylan?
Zip: "Haha, je pikt er nu echt iets uit dat wel zo'n vijf keer op een dag gebeurde. De eerste keer sta je met je bek vol tanden, maar na de derde keer ken je het hele oeuvre van Bob Dylan wel zo'n beetje. Die mensen nemen dat dan niet altijd van je aan. Je hebt er altijd figuren tussen zitten die moeilijk doen en roepen dat het van voor onze tijd is, maar over het algemeen zijn mensen dankbaar. We hebben echt een eigen muziek-DNA ontwikkeld daar."
Tom: "Je hebt er gewoon enorm veel aan als muzikant om op te groeien in een milieu waarbij je alles aan je vingertoppen hebt. Ik had bijvoorbeeld helemaal niks met jazz toen ik één zomer op de jazzafdeling moest gaan werken. Drie maanden later wist ik alles van jazz. Je moet wel, anders ga je gewoon op je bek. Je wordt er op een gegeven moment misschien wel een beetje een zeikerige platenjongen van."
Afgelopen weekeinde vierden jullie alweer het 5-jarig bestaan van Homework. Vinden jullie het, zo achteraf terugkijkend, snel gegaan met jullie?
Zip: "Ja en nee."
Tom: "Leg uit, Zip."
Zip: "Vijf jaar is best wel lang. Als ik er nu op terugkijk, ging het in het begin allemaal best wel langzaam. Dan maak je die hele kleine mierenstapjes en dj je ook zomaar wel eens een maand niet. Toch, als je nu terugkijkt op wat we allemaal hebben bereikt, dan is dat toch heel erg veel in 'slechts' vijf jaar tijd."
Tom: "Wij hebben een mooie geleidelijke ontwikkeling doorgemaakt. Het was niet zo dat we echt in één keer heel erg veel deden. Vooral in Amsterdam gingen de boekingen lang niet zo mee met de boekingen die we in het buitenland hadden. Natuurlijk hadden we onze residency's hier, maar aankomende maand staan we geloof ik iets van twaalf keer in Nederland. Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Ik heb wel het idee dat we steeds meer een mooie balans vinden tussen het buitenland en Nederland."
Wat zijn echte hoogtepunten voor jullie uit de afgelopen vijf jaar?
Zip: "Draaien in de Berlijnse Panoramabar en Watergate en onze residency bij Backstage. Kong in München vond ik afgelopen jaar ook heel erg tof en onze gigs in Chicago en New York mogen niet ontbreken in deze lijst. Eigenlijk is alles wat we wensten uitgekomen."
Tom: "Welcome To The Future (WTTF) afgelopen zomer was ook erg speciaal. Vooral omdat we grote affiniteit met Studio 80 hebben. WTTF voelt echt als de liefdesbaby van Gert van Veen, de creatief directeur van de 80. We waren daar aan het draaien toen Gert ineens even gedag kwam zeggen. Ik vind Gert echt een zeer inspirerende man, iemand die veel betekent voor de Amsterdamse uitgaansscene. Het was net alsof de Paus even zijn zegen kwam geven. Op de after van WTTF hebben we in de 80 gedraaid met de aardigste man ooit: Damian Lazarus. Wij zijn bijzonder grote fans van gesprekken met dj's die eens een keer niet over muziek gaan. Muziek op een soort van metafysisch niveau. Dat kon met hem bijzonder goed."
Noemen jullie jezelf al kosmopolieten? En waar willen jullie dat het volgende vliegtuig met Homework erin landt?
Zip: "Het begint er wel een beetje op te lijken."
Tom: "Dat lijkt me het beste antwoord. We beginnen op wereldreizigers te lijken."
Zip: "We willen bijzonder graag nog een keer in Tokyo draaien. Ik weet niet of het daadwerkelijk zo vet is, maar de verhalen over The Womb zijn waanzinnig en we willen allebei graag naar Japan. Zuid-Amerika lijkt ons ook enorm tof, maar we zijn bezig met een tour door Mexico. Dat zit er dus aan te komen, al is het nog niet helemaal bevestigd."
Tom: "Ibiza wil ik toch ook nog een keer meemaken. Ik ben er nog nooit geweest, maar daar moet je geweest zijn in mijn ogen. Een tour door Rusland en dan alles zwart betaald krijgen lijkt me ook wel wat."
In juli verscheen jullie Conversation Piece EP op het label Exploited, in augustus al de Confession EP op 2020Vision. Waarom zo snel achter elkaar?
Zip: "Dat was eigenlijk helemaal niet de bedoeling. De Confession EP zou bij 2020Vision al drie maanden eerder uitkomen. Zoals het soms bij platenlabels gaat stonden er veel releases tussen of veel achter gepland in een strak schema. Ik weet niet precies wat er is gebeurd, maar de release werd met vier maanden uitgesteld."
Tom: "Wij hadden het eerlijk gezegd ook liever andersom gehad. Dat was namelijk soundtechnisch gezien veel logischer geweest. Het werd voor ons wel erg druk daarna in Nederland, waarschijnlijk omdat 2020Vision een legendarisch label is. Wij waren al hun 224ste release."
Het gebruik van samples is bij jullie naar de achtergrond verdwenen. Wat is daar de reden van?
Zip: "Toen we begonnen met muziek maken, gebruikten we heel veel samples. Op een gegeven moment kwamen wij allebei op een punt dat we compleet onze eigen muziek wilden gaan maken. Investeren in analoge gear en uitzoeken hoe we daar extra's uit konden halen."
Tom: "De anderen reden is dat er bij samples dingen gecleared moeten worden. Dat kost geld, dat we liever aan andere dingen besteden. We vinden samplen echter nog steeds hartstikke leuk. Het is een zeer respectabele vorm van muziek maken, omdat het je de mogelijkheid geeft om dingen die je bewondert te gebruiken voor je eigen doel."
Jullie debuutalbum komt uit in mei. Hoeveel nummers hebben jullie nu en wat mist er tot slot nog aan het album?
Zip: "We hebben ongeveer dertien tracks en zitten al over de tijdslimiet heen. Op een cd mag maximaal 74 minuten staan. Dan is 'ie vol. We moeten dus gaan selecteren straks."
Tom: "Het gaat trouwens echt weer alle kanten op. Zitten Chicago en Detroit dingen bij, maar ook een beetje pop. Er zit Deep House tussen, maar ook weer meer experimentele dingen."
Zip: "Er komen ook wat duistere tracks op. Wat we nog missen is een goed intro, voor de rest zijn we grotendeels klaar. Althans, alle schetsen zijn uitgewerkt en de basis ligt er. Alle vocalisten moeten nog geregeld worden."
Tom: "Er moet trouwens ook nog een verhaal in. Dat klinkt een beetje als slap gelul, maar de tracks moeten zo geplaatst worden dat er een bepaalde dynamiek in komt. Het moet een stuk huiswerk zijn waar we megatrots op zullen blijven."
