Omar Waseq is geen onbekende in de stad. Zo is hij een van de mensen achter Teatro, en achter het Filmcafé op een steenworp afstand van de nieuwe club. Het was een rafelige, multifunctionele plek waar je kon eten, dansen, sport en film kijken. ‘Toen we het Filmcafé openden in 2017 was zo’n plek er nog niet, en mensen moesten er echt aan wennen. Het begon klein, met zo’n 300 bezoekers, terwijl er in de laatste weken wel 1.300 man op af kwam.’ Het Filmcafé kwam tragisch aan zijn einde, door een brand tijdens de lockdown. ‘Op een gegeven moment moesten we kiezen: personeel aanhouden of de verzekering. Zes dagen nadat we de verzekering opzegden brak er brand uit bij de parkethandelaar in het pand naast ons. Ik heb er geen spijt van, maar het is achteraf natuurlijk wel zuur. We hebben anderhalf jaar de tijd genomen om een faillissement af te wenden, en we zijn uiteindelijk met een clean sheet uit het Filmcafé gestapt.'
Via het Filmcafé was hij ook een tijdje betrokken bij het oorspronkelijke plan voor de ruimte: De Machinerie. Dat zou een soort beeldfabriek worden in het pand van verhuurschuur Central Studio’s. Filmtheater ’t Hoogt zou daar samen komen met een MBO en het Nederlands Filmfestival. Dat grote project klapte, en dus zag Waseq zijn kans schoon. ‘Het Werkspoorgebied heeft de bestemming en het karakter waar dit soort dingen mogelijk zijn. Op de lange termijn gaat er ontwikkeld worden, maar juist daarom is er nu veel mogelijk.’ Kabul à Gogo krijgt een grote zaal die schaalbaar is van 400 tot 1.750 bezoekers en een kleine zaal voor 250 man. Daarnaast is er nog een grote loods met een capaciteit van 2.500 die niet binnen de huurovereenkomst valt maar waar Kabul incidenteel wel gebruik van kan maken. ‘Een paar keer per jaar een festival voor 4.800 mensen’, rekent Omar Waseq voor.
12 tot en met 14 april moet de ruimte open gaan met een eerste weekender, waarvoor nog geen programma bekend gemaakt is. Verantwoordelijk voor dat programma is voormalig EKKO- en Dekmantel-medewerker Lisa Molle. ‘Met de donderdag willen we eerst nog even rustig kijken, op vrijdag en zaterdag gaan we zelf programmeren en op zondag is ruimte voor hostings van externe partijen. De stad zal moeten wennen aan een club van dit formaat, dus we zullen breed programmeren. Op vrijdag zal dat warm, zwoel, zachter qua gevoel zijn, de zaterdag donkerder en harder. De kleine zaal biedt ruimte voor een experimenteler geluid, live-optredens en non-dance programma. En de club heet niet voor niets Kabul à Gogo: we kijken verder dan alleen westerse muziek.’
Er is nog geen programma, wel een website voor pre-registratie.
In het toch al bruisende Werkspoorgebied in Utrecht opent 12 april een nieuwe club: Kabul à Gogo, een plek waar je straks zeven dagen in de week kunt eten bij foodtrucks en waar als het goed is elk weekend van donderdag tot en met zondag gedanst kan worden. ‘We hebben een huurcontract getekend voor tien jaar’, vertelt oprichter Omar Waseq, die zelf geboren werd in de Afghaanse hoofdstad en die naar eigen zeggen de vrijzinnigheid wil vieren die daar niet bepaald een gegeven is. ‘Tien jaar is echt lang voor een club, dus we hebben rustig de tijd om te bouwen.’