Was het voor de pandemie gebruikelijk dat er verplicht gratis bars leeg gezopen moesten worden, al snel wordt duidelijk dat dit jaar op The Great Escape de sfeer een stuk zakelijker is. De live-industrie heeft een fikse knauw gekregen. Mooi voorbeeld is de karige goodie bag dit jaar: een linnen tasje zonder de gebruikelijke ballpoints, oordopjes en snoepjes…als je goed kijkt, zitten er slechts vier kleine flyers in.
Tegelijkertijd hangt de meeste buzz rond de acts die live de meeste decibellen produceren. We kunnen weer live. Nou, dan willen we de bas in onze buik voelen ook! En van de bijna vijfhonderd nieuwe acts die deze drie dagen optreden op dertig podia verspreid over de stad, komen er ook een paar uit Nederland. Jammer genoeg is er dit jaar geen Dutch Impact Party, waar alle Nederlanders acte de presence geven – een gemiste kans nu het peil van de Nederlandse popmuziek uitstijgt boven die van veel andere andere landen. Dat bewijst het louter met Nederlandse acts gevulde Noorderslag-festival in vergelijking met het Europese Eurosonic-deel de laatste jaren. Wel zijn er dit jaar losse optreden van de Nederlandse singersongwriter Tessa Rose Jackson alias Someone, indiebands Banji en The Vices, en soulzangeres Kymara. En buiten het officiële programma om speelt funky indieband Personal Trainer nog even een pub plat.
Relatief de bekendste namen dit jaar zijn postpunkband Yard Act, popzanger Alfie Templeman, neosoulgroep Gabriels en het vinnige electropop-collectief Working Men's Club, die zich ondanks de pandemie via slimme releases en spraakmakende liveshows toch in de kijker hebben gespeeld. Voor de rest van de geboekte acts is helaas duidelijk te zien dat ze anderhalf jaar oefenen voor een publiek hebben moeten missen, maar deze tien nieuwe namen vielen toch op.