Roziena Salihu (1994) maakt voor VPRO 3voor12 de vijfdelige interviewserie De Bagagedrager. Ze gaat in gesprek met artiesten als Bokoesam, Joya Mooi en Abel van Gijlswijk (Hang Youth en Burning Fik), terwijl ze langs de plekken fietsen die vormend voor hen zijn geweest. Morgen verschijnt de eerste aflevering online, vandaag stellen we Roziena vast aan je voor.

Er zijn véél interview-podcasts en video-interviews met Nederlandse artiesten. Wat miste je nog?
‘Ik wil meer over artiesten te weten komen dan alleen hoeveel albums ze hebben gedropt, ik wil een oprecht inkijkje in hun leven. Ik ben echt een aantal uur met iemand onderweg, en hoop aan het eind echt een idee te krijgen wie diegene is, waar die vandaan komt, wat hem drijft, welke locaties bijdroegen aan de vorming van z’n identiteit. Als je met een artiest op zijn oude schoolpleintje komt, triggert dat meteen een herinnering. Je zíét dat er wat gebeurt met de artiest.

Een interview-inspiratie is David Letterman. Wat ik gruwelijk aan hem vind: hij stelt de mensen die hij interviewt zóóóó op hun gemak. Er ontstaat een gesprek, geen vragenvuur. En er wordt hele goede research gedaan, hij weet veel over zijn gasten. “Hoe de fuck weet jij dit? Ik was dit zelf vergeten.”’

Jij presenteerde ooit hiphop-roddel-talkshow Het Grote Gezeik, én bent actief als dichter en woordkunstenaar. Hoe verenig je die werelden?
‘Ik ben geïnteresseerd in hiphop en hiphopcultuur, ik ben geïnteresseerd in maatschappelijke, menselijke processen en ik vertel graag verhalen. Het medium en de vorm zijn elke keer een beetje anders. Poëzie en documentair werken zijn echt mijn passie. Dat zul je ook horen in de voiceovers. Voor mij voelt het heel vanzelfsprekend om zo te werk te gaan, ik voel me er vrij in en vind het heel cool om die dingen te verenigen.

Je maakte voor VPRO ook de mooie documentaire Fufu met Appelmoes, waarin je laat zien hoe verwarrend het kan zijn om te groeien met dubbelbloed in een wit dorp. Hoe verhoud De Bagagedrager zich tot die documentaire?
‘Ik hoorde ooit: “Een kunstenaar vertelt altijd hetzelfde verhaal, maar telkens op een andere manier.” Dat slaat de spijker op zijn kop. Fufu is mijn leven, mijn verhaal. Het was een zoektocht: waar hoor ik nou bij? En ook: we zijn meer dan één ding. Ik ben meer dan alleen vrouw, alleen zwarte vrouw, alleen poëet of alleen dochter. Ik ben dat alles bij elkaar opgeteld, en meer. Dat drijft mij heel erg als maker. Met De Bagagedrager vertel ik hetzelfde verhaal, maar dan door de ogen van iemand anders. ’

Welke plekken hebben jou gevormd? Wat zou jij laten zien, als je zelf te gast zou zijn in De Bagagedrager?
‘Pfff, lastig! Ik vind het best een moeilijke vraag die ik aan artiesten stel. Ik heb op veel plekken in Amsterdam gewoond, en daarvoor al in veel verschillende steden. Er zit een nomade in me, misschien dat ik nooit een echt thuis heb gevonden. Ik zou beginnen in een slaapkamer in Dronten, in mijn ouderlijk huis. Daar begon mijn liefde voor hiphop door mijn oudere broer. Ik stal zijn cd’tjes met Opgezwolle en Rico & Sticks. Toen ik elf was ging ik direct van K3 door naar hiphop. Ik heb zelfs mijn moeder aan de hiphop gekregen, die is groot fan van Winne Zonder Strijd.

Daarna zou ik naar Rotterdam gaan, waar ik van mijn negentiende tot vierentwintigste veel kwam. Ik denk naar het oude Perron, een echte technoclub waar ik me met fantastische mensen omringde.

En we eindigen bij productiehuis Nowhere in Amsterdam-Oost. Daar begon ik met schrijven. Ik heb een jaartje kunstacademie gedaan in Arnhem maar vond dat helemaal niet leuk. Vervolgens leerde ik iemand kennen die spoken word deed. Dit is amazing, dacht ik, dit wil ik ook. Zo kwam ik bij Poetry Circle uit, waar je iedere week spoken word-les krijgt. Daar voelde ik me voor het eerst echt thuis, met gelijkgestemden om me heen. They’re always rooting for me.’

De Bagagedrager is vanaf woensdag 19 mei te zien via het YouTube-kanaal van 3FM en de website van 3voor12. Elke week verschijnt er een aflevering online.

Roziena Salihu