3voor12 leeft op: S10 en Froukje smeden nieuwe shows in Paradiso 3voor12 leeft op: S10 en Froukje smeden nieuwe shows in Paradiso

‘Hoi, ik ga nu nog even weg weg… Want ik moet wel beetje mysterieus opkomen natuurlijk.’ Froukje lacht wat onwennig, op het podium van de Paradiso-bovenzaal. Voor haar neus zitten dertig muziekindustriefiguren – van Jiggy Dje tot Wende Snijders, van haar boeker tot de festivaldirecteur van Down The Rabbit Hole. Die zijn getuigen van de vierde show die Froukje óóit voor publiek doet. Froukje giechelt nog eens: ‘Neem je tips mee na de show! We moeten die festivals goed doorkomen.’

Froukje en S10 hebben twee dagen lang de sleutels van poptempel Paradiso gekregen. Om te repeteren, hun shows bij te schaven en try-outs te spelen. Dat kunnen ze goed gebruiken, want sta er maar eens bij stil: de 19-jarige Froukje Veenstra heeft vaker in tv-studio’s gespeeld dan op podia voor publiek. Vaker in een camera gekeken terwijl ze haar liedjes zong, dan in de ogen van een fan. Veel vaker. En ook Stien den Hollander had nog geen tien eigen clubshows gedaan voordat de lockdown begon. Maar het hield de twee niet tegen: in het afgelopen anderhalf jaar veranderden ze allebei van ‘aanstormende belofte’ in ‘doorgebroken artiest’. Met haar virale klimaatcrisis-debuutsingle belandde Froukje op de zesde plek van de 3voor12 Song van het Jaar 2020 (net boven Billie Eilish en Harry Styles!), en haar debuut-EP vol alternatieve gen-z-pop werd juichend ontvangen. S10 zag haar fanatieke fanbase groeien met twee goudeerlijke, kwetsbare indie-hiphop/pop-platen in een enkel jaar. Haar nieuwe single ‘Adem Je In’ lijkt een crossoverhit: het werd een 3FM Megahit en maakt nu zelfs de overstap naar Veronica.

Dat schept nogal hoge verwachtingen, ook live. Een uur voor de try-out zucht Froukje. Haar hele najaarsclubtour is uitverkocht, en nog voor die tijd staat ze op Lowlands. Ze heeft er megaveel zin in, maar… ‘…ik voel wel een beetje die pressure, ja. Er zit een bepaalde stress op dat er ineens veel mensen gaan komen.’ Stien knikt. ‘Tot vandaag vóélde ik het gewoon niet, dat optreden’, zegt ze. ‘Daarom zijn we een hele nieuwe show aan het maken, from scratch. De liedjes klinken beter, ik word vocaal beter. Ik vind het voor het eerst in mijn leven leuk om op een podium te staan. Ik had ook nog nooit live mijn best gedaan, nu wel, heel erg.’

(tekst gaat verder na de foto)

Hard work pays off, blijkt even later bij S10's show in de Grote Zaal: die is namelijk al heel goed. Het lichtplan is ingetogen maar prachtig, er zit een duidelijke spanningsboog in de set en het klinkt allemaal als een klok. Om te nerden: in het verleden had haar producer Sim Fane CDJs waarop hij de instrumentals draaide, nu speelt hij live synth en lopen alle sporen los via Ableton mee, zodat de geluidsman veel meer vrijheid krijgt om de zaalmix te laten sprankelen. Hij kan die 808 nog dikker laten klinken en die hihat iets meer ruimte geven. De vocalen in ‘What Is Real’ lijken overal vandaan te komen, in de aangrijpende pianoballad ‘Handen Van Mijn Moeder’ hoor je zachtjes nostalgische speeltuingeluiden en songs als ‘Storm’ worden uitgebouwd met baile funk-breaks en jankende gitaarsolo’s. En dan is er nog het in Zweden gemaakte nieuwe nummer, een epische nu-metal-track met een gemene riff die uitstekend past binnen haar oeuvre, maar op festivals zeker moshpits zal uitlokken. Het allerbelangrijkst: S10 is een innemende podiumpersoonlijkheid die de stage al heel natuurlijk weet te claimen.

Zo ver is Froukje nog niet, maar je ziet haar tijdens haar show met de seconde groeien. Haar eerste praatjes zijn nog wat ongemakkelijk, maar al gauw gooit ze theatraal haar handen in de lucht en danst ze mee met haar band. Met de livevertaling van haar frisse popliedjes zit het wel snor: ergens is een trapbeat verstopt, er is meer ruimte voor gitaren en ja hoor, er is ook alvast een sitdown-moment in de set ingebouwd (‘oké, jullie zitten al, maar als ik tot vier tel wil ik dat jullie helemaal ham gaan!’). Froukje speelt zelfs een liedje gitaar. ‘Maar ik weet nog niet of ik dat op de festivals ook durf, hoor.’ Aan het eind van de show grinnikt ze. ‘Dat was ‘m. Laat je review achter in de comments!’

En dat doen de muziekindustriefiguren gretig. Is deze merchandise al te koop? Kan die ene break niet wat langer? Laat daar een langere stilte vallen, daarmee dwing je het publiek om íéts te doen, om te juichen. En hoe gaat dit er op Lowlands uitzien, als er ook heel veel mensen in de tent staan die nog nooit van Froukje hebben gehoord? ’Ik streef nog niet zozeer naar grote showelementen’, zegt Froukje, ‘ik wil nu eerst dat ik me thuis voel op het podium, ik wil het publiek het gevoel geven dat ze naar een comfortabele show hebben gekeken. Daar ben ik nog niet. Daarna kan ik gaan nadenken over lijpe elementen om erbij te betrekken. Stromae bijvoorbeeld, die had zó’n inspirerende show. Het was echt een soort musical, met dans en visuals. Ik vind het heel vet als je vol overtuiging zulke theatrale dingen in je show kunt betrekken.’

Stien lacht. ‘Ik moet denken aan Oscar and the Wolf. Het effect dat zij hebben op hun publiek? Dat ze telkens weer terug willen komen, dat je een domino-effect creëert met elke show die je doet en kunt uitgroeien tot headliner. Ik wil vanaf nu dat mijn show rock ’n roll en sexy is, maar dat mensen ook nog steeds de connectie met me voelen. En als ik dadelijk miljoenen heb om te investeren in mijn show? Dan zou ik ook wel ooit Lowlands willen afsluiten a la De Staat. Voor nu hoop ik dat mensen achteraf weglopen en denken: wow, ik wil dit nog wel honderd keer zien.’