Audio Obscura, bekend van feestjes op bijzondere locaties, heeft de afgelopen twee jaar niet stilgezeten. Met livestreams vanaf Unesco werelderfgoedlocatie Kinderdijk, de Euromast en het Scheepvaartmuseum maakte het zijn reputatie waar. Maar er gaat natuurlijk niets boven een event met publiek. Naast De Loft heeft de organisatie dit weekend drie feesten op een nieuwe locatie. Het impossante G-Star Raw-gebouw langs de A10.

De publiekstrekkers vandaag zijn Job Jobse en Palms Trax. Beide draaien ze een marathonset van vier uur. Ook zij zaten de afgelopen anderhalf jaar niet stil. Jobse bewees met de Onderweg Naar Morgen mixtape al dat hij z’n hand niet omdraait voor een lange spanningsboog. Palms Trax nam de tijd om de studio in te duiken én een nieuw label op te richten.

De tot broeierige nachtclub omgebouwde parkeergarage voelt al binnen een uur als dé plek waar het gaat gebeuren vanavond. Met een beetje fantasie waan je je in wijlen De School, inclusief linksvoor-squad. Octo Octa draait er alsof het vijf uur ‘s nachts is in plaats van vijf uur ‘s middags. Zonder meteen snoeihard te draaien, krijgt ze toch de mensen al vroeg in beweging. Ze wisselt in een handomdraai van plagerige breakbeat naar techno gemixt met een piano sample, allemaal vanaf vinyl. Zo zet ze de snel vollopende zaal constant op het verkeerde been. Met een opzwepende a capella slogan ‘Let the music free your mind’ zet ze de toon voor de dan al dampende garage.

Boven heeft nieuwe belofte Black Cadmium het veel moeilijker. Lange tijd doet het daar meer denken aan een vrijmibo dan een feestje. Mensen genieten buiten nog van het laatste straaltje zon, binnen wordt nog flink gekeuveld en er ontstaat een constante stroom van plukjes mensen die naar de andere zaal lopen en daar blijven hangen. Pas in het laatste half uur lijkt er toch nog iets te gebeuren. De groovende house was misschien ook iets te vrijblijvend om de aandacht van de luisteraar op te eisen. Titia geeft de zaal een schop onder zijn hol met dreunende kicks en snerpende percussie en hi-hats, maar de grote zaal komt pas echt op gang als Palms Trax begint.

Dance with the devil

Hij graaft vandaag niet al te diep naar obscure hits. In plaats daarvan draait hij een dynamische houseset met een hoog tempo. Hier en daar hoor je eens wat percussie special effect, maar het is vanavond vooral gas geven wat hem betreft. Ergens halverwege verslapt de aandacht en loopt de zaal langzaam leeg. Dat is misschien deels te wijden aan de kou in de onverwarmde zaal, maar dit was zeker niet zijn sterkste set op Nederlandse bodem. Aan het eind staat Palms Trax echter alsnog voor een juichende volle zaal als hij het laatste half uur met meezinghits inzet. ‘The Weekend’ van Michael Gray wordt nog met het meeste enthousiasme ontvangen, maar Armand van Heldens ‘I Want Your Soul’ kan op minstens zoveel bijval rekenen en Corona`s ‘Rhythm of the Night’ is sinds de pandemie ook altijd een zekerheidje.

Ook in de garage nadert de avond zijn climax. De spanning hing al in de lucht na de laatste plaat van Antal. Die heeft er net een groovy house set opzitten die het zweet al bijna van het plafond doet druppelen. Maar iedereen komt stiekem toch voor maar één man. Wie heeft de filmpjes op Instagram van de glorieuze comeback van Job Jobse in België niet gezien? De energie van een kolkende mensenmassa spatte van je scherm. In zijn thuisstad kan Jobse eigenlijk niets fout doen, maar de vraag is wat voor set we gaan krijgen. Met een marathon als deze kun je niet in het eerste uur al je kruit verschieten en dus schroeft hij het tempo drastisch terug tot stroperige trage kicks om in te komen. Maar achter in de platentas zit vanavond volop hardtrance. Vanavond moet de zaal kapot, lijkt Jobse zich thuis te hebben voorgenomen.

Vier uur later tikt die ronkende motor met gemak een toerental van honderdveertig per minuut aan. De sfeer is euforisch, er wordt geknuffeld, handen gaan in de lucht, sjaals en jasjes hangen aan de systeembuizen die aan het lage plafond hangen en de flesjes water zijn niet om aan te slepen. D-Devils klassieker ‘The Sixth Gate’ vat het eigenlijk het best samen: ‘Fight! Fight! And dance with the devil!’