Het appartement van Kate Shilonosova alias Kate NV klinkt als de opslag van een decorontwerper met verzamelwoede: bontgekleurde lampen, allerlei prullaria en kunstobjecten, en overal gigantische veren, pruiken en gekke hoedjes. Ze heeft een flinke collectie Japans speelgoed, en er staat een massieve stoel waar je met een laddertje op moet klimmen, vlakbij een mensgrote maan die ze ergens op straat heeft gevonden. ‘Soms voelt het alsof ik in een theater woon,’ giechelt ze aan de telefoon, vanuit haar huis in Moskou. ‘Ik begon met spullen te verzamelen voor de videoclips van het album, en nu zit ik met al deze gekke spullen. Maar ik heb mezelf altijd al graag omringd met rare dingen, hoor. Mijn moeder voedde me op met het idee dat ieder kleinigheidje dat je hebt je geluk moet brengen. Alles kan net wat grappiger en gekker zijn dan het is in de grotenmensenwereld.’
Die voorliefde voor alles wat een tikkeltje weird en wonderlijk is, zie je ook terug in haar videoclips: in die van ‘Marafon 15’ danst ze tussen haar cartooneske woonkamermeubilair, verkleed als de mangaversie van roodkapje. En in deze clip voor ‘Plans’ vertolkt ze haar avantgardistische artpop in wat eruit ziet alsof Rietveld studenten het weerbericht voor hun rekening hebben genomen. De moeite die ze in haar visuele identiteit steekt is iets nieuws voor Kate NV. FOR, dat ze hiervoor uitbracht, was een ambientalbum, toch niet per se een genre waarin je als artiest de meeste shine pakt met een uitgekiende videoclip. Een cool ambientalbum ook, waarin je duidelijk de invloed hoorde van de Japanse ambientproducer Midori Takada, met humoristische quirks als synthetisch kikkergekwaak. Room For The Moon, haar nieuwste album, is weer iets heel anders: een schitterende plaat vol avant-garde popcomposities, die nog het sterkst doen denken aan de eigenzinnige, eighties city pop en new wave uit Japan.