Kids, laat je niks wijsmaken. Dit is niet normaal en dat zou het nooit moeten worden. Willie Wartaal, Vjeze Fur, Faberyayo en Bas Bron, ofwel de Jeugd van Tegenwoordig moet je kunnen horen en zien in een dampende popzaal of een feestende festivaltent. In ieder geval op een plek waar het goed hossen is en waar de aerosolen je om de oren vliegen. Dat is vanavond wel even anders in de Ziggo Dome, een concertzaal waar normaal 17.000 tickets per avond voor worden verkocht, maar vanavond is de zaal al na 2400 tickets uitverkocht. Toch oogt de zaal bij binnenkomst niet idioot leeg. En in het donker, met al dat tegenlicht vanaf het podium lijkt het af en toe of we ons in een volgepakte club bevinden.
De presentator van dienst legt vooraf nog even de regels voor vanavond uit. ‘Meezingen mag niet, klappen en dansen mag wel. Daggeren ook.’ Via de high-tech live stream – thuisblijvers kunnen voor een barkie meekijken, er kijken ‘zelfs mensen uit Turkije en Irak mee’. Dan, om klokslag negen uur drukt producer Bas Bron de eerste knop van zijn apparatuur in, mogen we los en arriveren de drie anderen op het podium per scooter. Met 'Een Barkie' en 'Hollereer' krijgen de heupen, na vier maanden slaapstand, meteen de volle laag. ‘Dit is het enige dat ze niet van je af kunnen pakken,’ roept iemand vanaf het podium. Gelijk heeft hij, want dit begin hebben we mooi in de pocket.
Maar even later zijn we de drie alweer kwijt. In quarantaine? Zeker niet. Ze duiken bij 'Gekke Boys' op tussen het publiek op de tribunes. Een goeie stunt, zeker omdat ze vervolgens tijdens 'Sexy Beesten' van het balkon af duiken en terechtkomen in het felgekleurde opblaaskasteel dat ze voor de gelegenheid hebben meegenomen. Wie zegt dat er niet te lachen valt in de anderhalve meter-samenleving?
De muziekindustrie ontwaakt langzaam uit de lockdown en zalen en artiesten tasten grenzen af van het nieuwe abnormaal. Tim Knol wandelt met de Wandelclub, Tivoli/Vredenburg heeft Walk The Line en de Effenaar brengt je de Isolation Sessions. In Amsterdam Zuidoost hebben Mojo en Vodafone de handen ineengeslagen en brengen de concertreeks Larger Than Live. Zaterdag kwamen 2400 mensen in de Ziggo Dome bijeen om De Jeugd te zien en te horen. ‘Amsterdam laat je horen, zonder je te laten horen!’ Toch werd het een feestje.
Larger Than Live, de concertreeks waar deze show deel van uitmaakt, is voor organisator Mojo een goede manier om zijn nieuwe draai te vinden, zolang we moeten leven met een coronaprotocol. De 2400 aanwezigen kregen vooraf een mail met uitgebreide instructies. Daarin onder meer dat de garderobe vanavond dicht blijft, dat alleen gedeelde huishoudens samen mogen zitten en dat iedereen zich bij aankomst moet onderwerpen aan een gezondheidstest. De scanbare QR-code die naar de test leidt, is de hele avond op de gevel van de Ziggo Dome geprojecteerd.
Ook het muntjessysteem van de zaal is overboord gegooid. Prima! Vandaag gelden gewoon de dagkoersen van de pinpas. Wel zo gemakkelijk. Overigens houden bezoekers zich vanavond zo netjes aan het protocol dat zelfs een tochtje naar de bar wordt gemeden. Een enkeling nipt aan een enorme beker evenementenbier. Het is trouwens vanavond niet alleen de stadse jeugd die naar de Jeugd komt kijken, hele gezinnen weten de Ziggo Dome te vinden.
Als Willie, Vjeze en Faberyayo bij ‘Voorjekijkendoorlopen’ weer op het podium staan en beginnen aan het blokje, ‘Shenkie’, ‘Deze donkere jongen komt zo hard’ en ‘Centje Centje’ blijken er toch wat haken en ogen aan het protocol te zitten. ‘Amsterdam, laat je horen voor Bas Bro-hon!’ schalt het door de zaal. Ja, dat mag dus niet hè. Want terwijl de helft van de aanwezigen zich nog inhoudt en maar wat klapt, laat de andere helft zich uit volle borst wel horen voor het muzikale brein. De Jeugd herpakt zich en later op de avond verandert de zin in een ongemakkelijk ‘laat je horen, zonder je te laten horen.’
(tekst gaat door na de foto)
‘Manon’ wordt, na een kleine kledingwissel, met spontaan gejuich ontvangen. Willie is in het wit, met een bandana om zijn hoofd. Enorme poezen lopen over de enorme schermen achter het podium. Maar waar we aan het begin van de avond nog op een opblaaskasteel getrakteerd werden, blijft het spektakel voor de rest een beetje uit. Bas Bron blijft achter zijn bureautje en de drie zingrappers dreutelen op anderhalve meter van elkaar over het podium. Precies zoals we ze kennen eigenlijk: scherp, grappig en met een genadeloze timing, maar ook iets te casual en met grootstedelijke gemakzucht. Een beetje kletsen, capuchon weer eens over het hoofd en door naar de volgende. ‘Weet je waar niemand corona heeft gehad? Spanje. Wel lekker goedkoop nu. Ja toch?’ ‘Get Spanish’ begint te spelen.
Het is goed dansen in de Ziggo. Want hoewel overal rijen banken staan opgesteld, kiest iedereen er voor de hele show te blijven staan. En dus te dansen, want staan is dansen bij de Jeugd. De thuisblijvers die via de stream erbij zijn zullen de goede sfeer missen. Aan de ander kant zitten zij juist op de eerste rij. In de zaal zijn nauwelijks live beelden op het grote scherm te zien.
Na met de handen in de lucht Tante Lien te hebben uitgewuifd, gooit Bron een baksteen op het gaspedaal. De Jeugd flirtte eerder al met techno, maar ook vandaag laat hij weinig lucht toe in de set. Zeker op het eind. ‘Het mag niet, dus laat je niet horen voor Faberyayo!’ Vol gas moet er gesprongen worden op ‘Buma In Mijn Zak’. ‘Maar dat mogen alleen de mensen thuis die via internet kijken!’
(tekst gaat door na de foto)
Pas als het eind van de setlist in zicht is, wordt het publiek dat via de stream kijkt (‘alleen maar oude mensen’) echt bij het concert betrokken. De koppen van de meekijkers worden op het grote scherm geprojecteerd en de Ziggo verandert stante pede in een enorme zoom-meeting. Ha, dat voelt vertrouwd!
Het publiek in de zaal heeft vanavond vast een goede avond. Er valt wat te lachen en er valt zeker wat te dansen. Concerthonger, dat is iets waar iedereen aan lijdt en vanavond wordt de eerste honger gestild. Maar bij ‘Ik Kwam Haar Tegen In De Moshpit’ missen we echt een moshpit. En bij ‘Watskeburt’ moet er toch ook echt uit volle borst kunnen worden meegezongen. ‘Doe dan maar je voeten in de lucht.’ Uiteindelijk wordt er toch flink meegezongen. Sorry Jaap van Dissel, fo' shizzle.
Vjeze stelt voor er een superspreadevent van te maken. ‘Een superspreadevent van liefde!’ Dan krijgt Mark Rutte nog bijna de schuld van corona. Maar Faberyayo herstelt: ‘Maar hij is wel een dweil op alle andere vlakken.’
Hij mijmert: ‘Ik dacht twee maanden geleden dat ik nooit meer iets leuks zou doen.’
Willie: ‘Ik dacht drie maanden geleden dat ik dood zou gaan.’
De Jeugd kijkt vanavond op een prima manier terug op de afgelopen vier maanden die we niet kunnen bestempelen als de leukste vier maanden in de recente geschiedenis. Maar als we vooruitkijken, belooft vanavond veel goeds.
De show ontaardt vanavond niet in het technogeweld dat de Jeugd ergens in zich herbergt. Daarvoor haalt ‘Sterrenstof’ er op het eind teveel de vaart voor uit en zelfs het dampende ‘De Formule’ kan dat niet herstellen. Maar de waarheid zit hem natuurlijk in ‘Gemist’ dat tussen de twee nummers in gesandwicht zit.
‘Geile beer, geile flikker, ouwe pik, ouwe pijp
'K heb je gemist, als een bitch’
Want gemist, dat hebben we je zeker!
Kijk op de site van Mojo voor meet Larger Than Live; interactief streamen met je favoriete act. Binnenkort met Rolf Sanchez, Frenna, Maan, De Staat en meer.