‘Ik kom uit een omgeving waar het bezitten van een huis op je eigen naam echt onrealistisch was. Door muziek heb ik het zo ver weten te schoppen dat ik alles heb wat ik wil. Een mooi huis, een mooie auto en spaargeld. Dat lukte vooral met de inkomsten die ik had van shows. In de crisis ging ik van elk weekend twee tot vier shows naar helemaal geen shows. Normaal heb je het in januari en februari wat rustiger omdat mensen dan minder uitgaan. Iedereen heeft dan nog goede voornemens. Dit jaar stond het in maart nog steeds op 0. Als je elke maand je spaargeld minder ziet worden, dan moet je overwegingen gaan maken. Ga ik nu de schade beperken en werken of ga ik wachten tot alles op is en ik uiteindelijk mijn auto en mijn huis moet verkopen?
Een vriend van mij heeft een uitzendbureau. Daar maakten we voorheen nog grapjes over: “Als het niet meer werkt met muziek, kom ik bij jou werken”, zei ik altijd. Dat werd ineens serieus. Ik kreeg een baan in een fabriek als machine-operator, waarvoor mijn dienst al om half zes ‘s ochtends begon. Echt fabriekswerk: ik bediende een hele grote machine die hele grote rollen papier inlaadt, en daar rollen karton van maakte. In het begin probeerde ik me daar een beetje te verstoppen. Als producers vroegen of ik naar de studio kwam, wilde ik niet per se zeggen dat ik niet kon omdat ik de volgende ochtend vroeg in de fabriek moest zijn. Je bent echt met jezelf aan het vechten. Daarom besloot ik er een foto over te posten op Instagram. Ik dacht: ‘Dan weet iedereen het in één keer.’
Na die post kreeg ik hele leuke reacties, maar ook veel vragen. Als antwoord op al die vragen schreef ik de track ‘Nodig’. Daarnaast kreeg ik een aanbieding om jongerenvertegenwoordiger te worden op het Albeda College in Rotterdam. Daar sta ik sinds twee weken vier dagen per week voor de klas. Ik vind het heel inspirerend om met jongeren te werken. Ze zijn in groepen heel druk, maar als je ze één-op-één spreekt, merk je dat er veel speelt in het leven van die jongens. Ze doen me denken aan mezelf toen ik die leeftijd had.
Mochten de shows weer beginnen, dan zal ik wel jongerenvertegenwoordiger blijven. Dan sta ik doordeweeks voor de klas en in het weekend op het podium! Als muzikant zijn je inkomsten altijd onvoorspelbaar. Er zijn maanden dat je veel minder verdient en veel artiesten hebben een beperkte houdbaarheidsdatum. Met deze baan heb ik voor het eerst in mijn leven echt zekerheid. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor m’n kinderen.’