Steffi x Virginia: 'Wij denken altijd dat we een hit hebben' Steffi x Virginia: 'Wij denken altijd dat we een hit hebben'

‘Jij ziet ons niet, want we zitten nog in onze pyjama’s’. Het is donderdag, 12 uur als Steffi zich verontschuldigt waarom haar camera uit staat bij onze Skype afspraak. Moet kunnen. Zeker als je in Portugal op het platteland woont, zoals Steffi en Virginia sinds twee jaar doen. ‘Met uitzicht over een prachtig dal’, zegt Virginia, de Duitse die hartstikke goed Nederlands blijkt te spreken. ‘Met deze view muziek creëren is heel fijn’.

Het is natuurlijk een geromantiseerd beeld, dat house en techno gemaakt moeten worden in een betonnen blok in een grote stad. Waarom niet met openslaande deuren naar de tuin, waardoor je buiten kunt luisteren naar wat je net gemaakt hebt. ‘We hebben hier een vrij primitieve studio, maar als de energie klopt is het een hele goede basis’, zegt Steffi. ‘Het is zeker een geromantiseerd beeld, dat het allemaal industrieel moet zijn. Zou jij kunnen zeggen of onze nieuwe release gemaakt is in Portugal of in Berlijn?

Goede vraag. Dat is eigenlijk niet te zeggen. Vermoedelijk allebei?
‘Je mag door voor de wasmachine!’

En dan moet ik nu zeker zeggen welke track in Berlijn en welke in Portugal?
Steffi: ’Nee hoor, dat hoeft niet. We zijn een beetje heen en weer gegaan.’

Virginia: ‘De basis hier, de rest in Berlijn.’

Steffi: ‘Andersom. Nou ja, het was in elk geval een ongelofelijk korte tijd waarin het allemaal gebeurde. We hebben drie sessies in Berlijn gegaan, daarna de boel opgepakt. Het was een snel proces. Dat is het lekkerst, als je er niet te veel over na hoeft te denken.’

Steffi en Virginia zijn dan ook al jaren op elkaar ingespeeld. De oorsprong van hun langdurige en creatieve relatie ligt natuurlijk wel in een industrieel betonnen blok. Wat heet, het ultieme betonnen blok, de mythische club Berghain. Daar was Steffi Doms - geboren en getogen in Brabant - al een tijdje resident in de Panoramabar toen in-house label Ostgut Ton haar groen licht gaf voor een album. ‘Een album? Wow, ik had het gevoel dat ik daar helemaal niet goed genoeg voor was’, zegt ze. ‘Rond die tijd werd ik door een gemeenschappelijke vriendin voorgesteld aan Virginia, en ik vroeg haar een keer wat te zingen. Dat ging snel en het klonk goed. Op een gegeven moment hoorde zij een loopje dat ik niet van plan was te gebruiken voor het album. Geef maar hier, zei ze. Diezelfde avond ben ik er toch maar mee aan de slag gegaan in de studio. Dat werd ‘Yours’.

‘Yours’, van Steffi’s debuutalbum Yours & Mine uit 2011 wordt altijd en overal omschreven als een instant classic. Dan weet je dat het een bijzondere plaat was in de clubs, een track die er keer op keer bovenuit stak. Die ene tune op de avond die voor het bijzondere moment zorgde. Het WOW moment. Dat was ‘Yours’, en dat terwijl het duo er zelf eigenlijk niets van verwachtte. ‘Bij Ostgut Ton hoorden ze meteen dat het een hit was. We hebben er een white label van geperst, zelf gestempeld in de keuken van de club. Verschillende residents kochten die plaat bij Hardwax, ze hadden niet door dat het een release op ons eigen label was. Ik weet nog dat ik op een gegeven moment in de lift naar boven stond met mijn platentas, klaar om te gaan draaien in de Panoramabar, toen ik iemand die plaat hoorde draaien. Ik zei nog tegen de nightmanager: he, iemand draait onze plaat! Hij zuchtte: 'Iemand draait onze plaat… Dat ding loopt continu, boven en beneden.'’

Boven en beneden, dat betekent: in de massieve technohal Berghain en in de lichtere, meer op house gerichte club Panoramabar boven, twee entiteiten die samen een compleet eigen wereld vormen waarin de dag niet bestaat. ’Yours’ wist een crossover tussen die scenes te vinden. ‘Er is zelfs een moment geweest dat ik hem in allebei de zalen tegelijk hoorde’, vertelt Virginia. ‘Ik liep over de grote trap van de ene naar de ruimte naar de andere en dacht dat ik gek werd.’ Steffi: ‘We hebben die track in alle mogelijke vormen terug horen komen, van min acht tot plus zestien.’

Het was een key moment voor hen allebei. Allebei waren ze al sinds eind jaren negentig actief in het nachtleven, Steffi als dj en producer, Virginia meer als vocalist en songwriter, maar ook als dj. Hun samenwerking smaakte naar meer, ook al werkten ze ook los van elkaar. Steffi werkte - samen met Nederlanders Martyn en Dexter - mee aan het soloalbum van Virginia uit 2016, maar maakte zelf ook nog twee soloplaten, en onder de naam Doms & Deykers een album met Martyn. Ze trekt zich graag terug achter de muren van haar studio, en dat geldt ook voor Virginia. Ze omschrijven het als een uitstekend wapen tegen de gekte van ‘de scene’. Virginia: ‘Elke keer als ik weer eens gedachten heb over de scene, me druk maak over waarom hij dit doet of zij dat, als ik weer eens te veel op Instagram hang, zegt Steffi: tijd om de studio in te gaan. Niet bezig houden met wat anderen doen, maar met wat je zelf mooi vindt om te maken.’

Dat is ook wat Steffi tegen zichzelf zegt na dat geruchtmakende stuk op XLR8R afgelopen maand, waarin ze vluchtig geciteerd werd. Dat stuk stelde hardop de vraag of de muziekjournalistiek in crisis verkeert, maar het werd eigenlijk geïnspireerd door een felle quote van Jeff Mills over vrouwelijke artiesten. De technoveteraan ergert zich aan de nieuwste ‘hype’ onder muziekmedia om ineens heel veel vrouwelijke artiesten naar voren te schuiven. Volgens Jeff Mills is het een vorm van nieuwe correctheid die voorbij gaat aan de kritische blik op techno als kunstvorm. Want al die meiden die plots de covers van bladen sieren, hebben die wel technische skills? Hebben ze de elektronische muziek echt verder gebracht? Steffi toonde zich min of meer eens met Jeff Mills. ‘Ik vind het geweldig om vrouwen meer uit te lichten, maar niet als zo vrouwelijke artiesten over-gepromoot worden terwijl ze niet echt talent hebben, gewoon omdat ze vrouw zijn. De onbalans tussen mannen en vrouwen is er al miljoenen jaren en moet op een veel grotere schaal bezien worden. Het vraagt jaren en jaren en heel veel werk om dat te veranderen.’

Best een opvallende uitspraak, die vraagt om meer toelichting. Die heeft ze ook gegeven, zegt Steffi nu. Ze voelt zich dan ook ‘nogal in de maling genomen’ door het stuk dat XLR8R maakte op basis van een veel grotere Q&A. ‘Ik heb geprobeerd een sophisticated antwoord te geven op die quote van Jeff Mills. Jeff drukt zich ongenuanceerd uit, maar het komt wel ergens vandaan. Als je als dj te pas en te onpas op Instagram in je bikini staat, dan loop je het risico dat iemand daar een keer wat van zegt. Je mag best vraagtekens zetten bij de manier waarop vrouwen op dit moment aan de man gebracht worden. Wat je moet doen is goede platforms creëren waar vrouwen zich bij kunnen aansluiten. Scholing, plekken vrij maken, mensen op een goede manier begeleiden, en niet te vergeten: een veilige werkomgeving maken, geen seksisme op de werkvloer. Van dat verhaal is maar een zin overgebleven. Maar laat maar waaien, ik heb een nieuwe plaat uit, het interesseert me geen hol wat XLR8R daarover te zeggen heeft.’

Waarvan akte. Het ligt misschien voor de hand om Steffi en Virginia als ervaren artiesten, die al jaren meelopen en die wars zijn van trends en hypes, te vragen naar de hete topics van vandaag, maar veel liever focussen ze zich op hun eigen werk. Misschien is dat juist wel de belangrijkste les die al die ervaring met zich meebrengt. Het grappige is dat Steffi en Virginia die jaren clubervaring juist weer uitschakelen als ze in de studio werken. ‘Wij denken altijd dat we een hit hebben’, zegt Virginia. ‘Daar zijn we dan heel enthousiast over.’ In de nieuwe EP komt hun gedeelde liefde voor oude electro langzaam weer terug. Dat kan tegenwoordig weer helemaal, terwijl het een paar jaar geleden nog ‘gek’ voelde. ‘Ik vond ‘Treasure Seeking’ van mijn tweede album een hit, een electroplaat van 135 bpm. Maar daar waren mensen toen nog helemaal niet klaar voor. Als die nu uit zou komen…’ Virginia: ‘Als wij in de studio zitten is de dansvloer heel ver weg. En andersom: tijdens de Virginia tour vond ik het echt geweldig om met vrienden op het podium te staan, maar heel vaak dacht ik ook: wat was het fijn om dit in de studio te maken. Daar begint de muziek leven te krijgen.’

Steffi draait dit weekend b2b met Sandrien op Draaimolen. Work A Change komt op 20 september uit.