Meer dan tien keer speelde Kraftwerk de afgelopen tien jaar in Nederland. Een reeks shows in het Evoluon, een reeks in Paradiso. Dus echt uniek dat deze pioniers de zaterdag van Best Kept Secret afsluiten is het niet, zou je zeggen. En tóch voelt het wel zo, als je alleen al de witte verhoging en de katheders op het hoofdpodium ziet staan. Het is ook niet voor niets dat dit de enige uitverkochte dag is, het strand staat afgeladen vol.

Kraftwerk doet inmiddels al flink wat jaren hun shows met 3D-visuals. Voor clubshows helemaal niet zo ingewikkeld, gewoon bij de ingang een brilletje in ieders handen drukken. Op een festival is dat toch meer gedoe. Ruim een uur voordat de Duitsers het podium op stappen, rijden er een stoere buggy’s met laadbakken vol brillen het veld op om te zorgen dat iedereen de show kan beleven zoals bedoeld. Nodig ook, want als je de bril niet op hebt zie je alles zo dubbel dat het lijkt alsof je een stuk of elf biertjes te veel gedronken hebt. Met bril zie je satellieten over je hoofd scheren, Michael Boogerd stuk gaan tijdens een beklimming in de Tour, animaties van de iconische typografiën. Soms meer dan knullig gedateerd, maar tegelijk zou het ondenkbaar zijn als ze het met de nieuwste technieken zouden doen. Alsof het Rijksmuseum overweegt Rembrandts te vervangen door HD-foto-reconstructies.

72 is Ralf Hüter (de meest linker op het podium) en hij is het enig overgebleven oorspronkelijke Kraftwerklid. Al zegt dat ook niet zo veel. Het jongste lid zit er dan wel pas sinds 2012 bij, maar is dan ook alleen verantwoordelijk voor de visuals tijdens optredens. De andere twee zitten al bijna dertig jaar in de band, dan voelt zo’n hele wel of niet origineel lid ook wat misplaatst. Nog een reden waarom het niet uitmaakt: nog altijd speelt Kraftwerk met het beeld van de elektronische muzikant. Wat doen ze nou eigenlijk achter die statafels? Je ziet de schouders druk bewegen, handen van links naar rechts gaan. En je hoort ook duidelijk melodieën ter plekke ontstaan, er is altijd iets van variatie in alle lagen. Ze zetten zich dan wel neer als Robots, of mensmachines, maar het menselijke element is wel zo belangrijk voor Kraftwerk dat er altijd een risico is dat er iets misgaat of net verkeerd valt.

HET CONCERT:
Kraftwerk, Stage One, zaterdag 1 juni

HET PUBLIEK:
Goed gezicht moet dat zijn vanaf het podium, een veld met zo'n twintigduizend witte brilletjes die je aanstaren. 

WAS HET GOED:
Een avond die iedereen gaat herinneren, maar vooral omdat het zo'n iconische band is. Het was goed, maar niet magisch. 

HET NUMMER:
'Computer Love' laat zien hoe ze op alle vlakken hun tijd ver vooruit waren, en dat eigenlijk nog steeds zijn. 

(Tekst gaat door onder de foto)

Oude mannen zijn het dus, in hun strakke retrofuturistische pakken lijken ze zo uit Star Trek gelopen. Maar dat wil niet zeggen dat ze oudelullen muziek maken. Hier, lees deze tekst: Ooh, you can meet me, you can meet me on my laptop / Ooh, when we both logged on, I didn't wanna turn off / That's that computer love / Hit you up on the laptop /  I told you meet me at the last spot, you went with me, fell in love’ . Ok, dat klinkt toch wel een beetje als hopeloze oude mannen die de kids willen laten zien dat ze nog steeds alles volgen. Klopt, het is dan ook geen Kraftwerk tekst. Het komt uit de paar dagen oude single van Justin Bieber en Gucci Mane, die zich stukbijten op een onderwerp wat bijna veertig jaar geleden al veel beter bezongen werd. Als Kraftwerk vanavond hun ‘Computer Love’ in zet is meteen duidelijk hoeveel meer dat resoneert. In 1981, lang voordat überhaupt de swipe was uitgevonden, zagen zij al hoe techniek later eenzaamheid kan tegengaan en tegelijk het gevoel alleen maar vergroten. Datingapps die tegelijk alleenzijn oplossen, als het veranderen in eenzaamheid.

Zo gaat het bij veel thema’s die langskomen. Bizar ook hoe vanzelfsprekend het nu voelt dat er in repetitieve elektronische muziek gezongen wordt over robots, treinreizen, snelwegen of dystopische toekomsten, en dat dat voor een groot deel aan deze band te danken is. Zelfs in Detroit jaren tachtig voelde het al vanzelfsprekend, zo vanzelfsprekend dat de piepjonge grondleggers van techno dachten dat Kraftwerk gewoon een paar gasten verderop uit de stad waren.

En toch, echt magisch wordt het vanavond niet. Het is bijzonder, zo’n greep uit de catalogus waar dance of misschien zelfs de hele moderne popmuziek op gebouwd is live te horen. Het geluid is op momenten fenomenaal, als bijvoorbeeld de sublaag van ‘It’s More Fun to Compute’ eronder schuift en je voor het eerst hoort waar dit geluidsysteem toe in staat is. Kraakhelder laat de bas de kartonnenbrillen op de neuzen trillen. Maar Hüter is vanavond slecht bij stem. Als hij zijn vocoder vol laat loeien weet hij het aardig te verhullen, maar de hele avond zakt zijn stem aan het eind van de zinnen weg in de mix. En dan worden sommige nummers ook nog net te lang uitgesmeerd. Ja, robots kunnen hun batterijen opladen en vervolgens alles doen wat van ze verlangt worden, zoals hij zingt in de finale vanavond. Maar hoe machinaal Kraftwerk zichzelf ook neerzet, in zowel beeld als geluid, uiteindelijk gewoon vier mannen. Die met hun tijdloze muziek de koers van muziek altijd veranderd hebben, maar nu zelf de jaren voorzichtig gaan voelen.

Kraftwerk op Best Kept Secret 2019

HET MOMENT
Alle nummers zijn wat opgevoerd vanavond. Net een tandje vetter in de productie, BPM wat opgeschroefd. Maar bij ‘Radioactivity’ had het misschien niet eens gehoeven. Zodra Hüter begint met zwaarvervormde stem ‘Chernobyl, Harrisburg, Sellafield, Fukushima’ op te noemen, voel je het kippenvel over je lichaam trekken.

Voor meer Best Kept Secret 2019 check je ons uitgebreide dossier en kijk je hier BKS19-video's

Setlist

1. Ansage
2. Numbers
3. Computer World
4. Home Computer
5. Computer Love
6. The Man Machine
7. Spacelab
8. The Model
9. Autobahn
10. Radio - Activity
11. Tour de France
12. Tour De France 03 XL
13. Trans Europ Express
14. Die Roboter
15.  Musique Non Stop