Naive Set: nonchalante pioniers van DIY-Nederland Naive Set: nonchalante pioniers van DIY-Nederland

Mikey Casalaina en Arie van Vliet van Naive Set  zijn neergeploft in Casalaina’s vaste stek in Amsterdam-Noord. Slechts tien minuten lopen vanaf zijn huis, tien minuten de andere kant op sta je middenin de weilanden. ‘Dat vond ik echt zo wonderlijk de eerste keer dat ik hier kwam,’ vertelt de uit Amerika afkomstige frontman, ‘in de VS ben je uren onderweg eer je een keer uit die suburbs bent.’ Casalaina ontmoette de basgitarist Casper Stalenhoef tien jaar geleden in Philadelphia, waarna hij redelijk impulsief zijn biezen pakte en zich in Amsterdam nestelde. Hij is nooit meer vertrokken. In 2012 werd Naive Set geboren, sindsdien is het multi-nationale vijftal de stille kracht van de Nederlandse scene. Ze leverden twee overheerlijke albums af die bol staan van de zonnige, nonchalantie indiepopliedjes à la Real Estate en The Feelies en speelden ruim negentig shows: allemaal in Nederland.

Naive Set surft al een tijdje rond op onze radar. Ze gooien de zonnigste momenten van de jaren ’60 in een blender met lichtvoetige jangle-rifs en persen hier ijzersterke nummers uit. Ze trokken hiermee de aandacht van bands in dezelfde hoek: het Canadese Nap Eyes en het Britse Ultimate Painting staken de vijf mannen al de welverdiende veren in de reet. Weet het regenachtige Nederland deze zonnige sound niet te waarderen? Ligt hun succes misschien over de grens? Dit jaar wil Naive Set met hun derde, titelloze album op de internationale toer. Gewapend met misschien wel de beste nummers die de band tot nu toe op de wereld heeft gezet, bijvoorbeeld het funky doch laid-back 'Easy Jesus', ultieme zomervakantiejam 'Green & Blue' en melancholisch pareltje 'Feminine Ending'. Een muzikale vakantie, afkomstig van een band die de DIY-scene in Nederland als comfortabele thuisbasis heeft.

Casalaina kijkt glimlachend de ruimte in waar het  IJ ons vanachter de ramen tegemoet glanst. ‘Ons album is zoals dit café,’ hij gebaart om zich heen. ‘Alles is schoon, staat op z’n juiste plek en heeft een fijne, lichte, comfortabele sfeer. Maar tegelijkertijd zijn deze tafels ineens gemaakt van rare karretjes. Het hoeft allemaal niet perfect te zijn: dat was ons doel. Ik vind het fijn wanneer dingen well thought out zijn, maar niet té. We wilden mooie nummers schrijven, maar op gevoel. Niet alsof we in een laboratorium staan: een snufje van het D-akkoord, een beetje F-majeur en voilà: een perfect nummer.’

2014: Debuutalbum Reclining Nude
2015: Dragon
2018: Naive Set
 

Voor hun derde album reisde Naive Set af naar Londen. Naar het huis van James Hoare, de helft van het tweekoppige, dromerige indieduo Ultimate Painting. ‘We hadden hem ontmoet toen we twee keer hun supportshow verzorgden,’ blikt Casalaina terug. ‘Het leek ons meteen een coole gast om mee te werken. We houden erg van hun platen en die productie leek me ook wel wat. Opnemen is immers meer dan een geluid, het is ook een vibe. Ik dacht dat we die met James wel konden vangen. We hadden alleen nooit de intentie een volledig album te maken. Ik weet nog dat ik mensen voor ons vertrek vertelde dat we een toffe single wilden maken. Misschien een B-kantje, en als we geluk hadden wisten we er een EP uit te halen. Ik had de lat erg laag gelegd en vond het allang leuk dat we met James konden opnemen.’

Toen de band  met vijf nummers op zak weer vertrok naar hun geliefde Amsterdam, stond Hoare er echter op dat ze terugkwamen om het om te toveren tot een album. ‘Een EP vond hij onzin als je ook een full-lenght plaat kunt opnemen. Dus drie maanden later keerden we terug en deden we hetzelfde nog eens opnieuw.’ Het vorige album was gemasterd door Mikey Young, de Australiër die ook de albums van Ultimate Painting voor z’n rekening nam. De vergelijkingen tussen Naive Set en het Britse duo waren dus nooit ver weg, maar door letterlijk dezelfde apparatuur te gebruiken ligt hun sound dichterbij dan ooit. ‘We worden door ze geïnspireerd, maar het is net als een jas lenen van een vriend: het geeft dezelfde stijl, maar maakt je geen kopie.’

Naive Set bestaat uit een Italiaanse Amerikaan, een Duitser en drie Nederlanders. Alle social-media wordt gedaan in het Engels en ze werken ook op elk album steevast samen met buitenlandse partijen. Toch zat een doorbraak buiten de grens er nooit in. ‘Laten we voor het gemak even zeggen dat we gewoon ontzettend milieubewust zijn,’ lacht Casalaina, ‘maar ik denk dat het meer met karma of een vloek te maken heeft. We zeggen al jaren dat we de grens over gaan en hebben geprobeerd tours te organiseren, maar we hebben allemaal een familie, baan en leven dus kunnen niet zomaar alles laten vallen. Misschien wilden we het eerst niet graag genoeg, maar nu hebben we een boeker voor buitenlandse shows geregeld: het moet wel gebeuren. Het gaat gebeuren.’

Het meest aannemelijke land waar deze buitenlandse doorbraak wel eens zou kunnen liggen is Duitsland, en niet alleen vanwege bandlid Matthias Kreutzer of de Duitse lyrics die ze soms door nummers heen gooien. ‘In de tekst van ‘Dieter Rams’s Wife’ van ons vorige album zingen we in het Duits “draai je niet om, ga niet naar Ulm.” Dat hele nummer speelt zich in het begin van de jaren ’60 af, met een prestigieuze kunstopleiding in het Duitse Ulm als kern. Voor de video bij dit nummer stuitte ik op een artsy filmpje dat gemaakt was door ene Günter Steinle, ook in de jaren ’60. In Ulm. Hij leeft nog en was ontzettend enthousiast dat we zijn materiaal nieuw leven inbliezen. Hij heeft ons meerdere keren uitgenodigd om in zijn theater daar te komen spelen, als bedankje. Fantastisch. ’

Maar ook alleen in Nederland spelen vindt Casalaina alles behalve een straf. ‘Het is een ontzettend fijne scene hier, met meer dan genoeg leuke plekken om te spelen.’ Waar een band als Afterpartees laatst heeft uitgesproken dat ze maar wat graag deel uitmaken van de scenes in New York of Detroit, daar is hij smoorverliefd geworden op de Nederlandse muziekwereld. ‘Het gras is altijd groener aan de andere kant van de oceaan, hè. Maar bands worden hier veel beter behandeld dan in de VS. Het idee van een diner voor een show, bijvoorbeeld, zul je daar nooit zien. En hier zijn veel meer non-profit plekjes om te spelen, er is hier meer een idee van een ‘community’ dan in Amerika.’

Hier sluit Van Vliet zich bij aan. ‘Afterpartees zit ook in een hele andere scene dan wij. Ze zijn heel DIY op hun eigen manier, maar toch geen onderdeel van de DIY-scene.’  In deze scene werken mensen in bands grondig samen met venues, waar bandleden vaak ook zelf werken. Ook Subroutine, het label waar het album van Naive Set op verschijnt, zit hier diep in. Ondanks dat de beleefde, fijne liedjes van Naive Set afsteken tegen de gruizige sfeer die de boventoon vormt, voelen de bandleden zich als een vis in het water. ‘Het is echt een heel leuk netwerk. Niet echt een industrie, zoals je misschien achter meer gevestigde bands ziet. Maar dat is zeker geen negatief ding, meer gevestigd zijn.’ ‘Zeker niet,’ voegt Casalaina toe. ‘Er zitten grote voordelen aan meer gevestigd zijn. Beter geluid, betere plekken om te spelen, meer garantie en mensen die naar je shows komen en alles meezingen… Als dat ‘gevestigd’ is, dan lijkt dat me geweldig. Maar ik zou die collectieve gezelligheid die wij nu ervaren in de DIY-scene wel missen. Voor mij als Amerikaan voelt Nederland heel klein. Het is cool dat je naar Groningen kunt gaan en daar dezelfde mensen tegenkomt als in Limburg. Daar is Nederland uniek in: een web van scenes in steden die samen één geheel vormen.’