De jury van de 3voor12 Award heeft gesproken. Uit de twaalf genomineerden die de redactie selecteerde, koos de twaalfkoppige jury zijn zes favorieten. Deze zes albums worden meegenomen naar het juryberaad. Luister live naar de uitreiking, donderdag 4 oktober om 21.00 uur in 3voor12 Radio op 3FM.
Luwten - Luwten
Natuurlijk was Tessa Douwstra vanwege haar verleden in Orlando al een bekend gezicht in de Nederlandse muziekwereld, maar onder de naam Luwten vond de zangeres zich vorig jaar opnieuw uit. Op het gelijknamige album laat Luwten met ruimtelijke folktronica alle ruimte om te onthaasten. Elk van de tien luisterliedjes op het debuut is een schoolvoorbeeld van subtiliteit in een schreeuwerige wereld. Van de vogelgeluiden op de begeesterde opener ‘Difference’ tot het minimalistische pianocanon ‘In Over My Head’: Luwten maakte een album dat bij iedere luisterbeurt iets nieuws te bieden blijkt te hebben. Met betoverende (en soms verrassend dansbare!) shows op Lowlands en Down The Rabbit Hole vertaalden Douwstra & co. het album daarnaast op bijzonder geslaagde wijze naar het podium.
Palmbomen II - Memories of Cindy
Memories of Cindy is niet alleen een album, maar ook een kijkje in een ander universum. Hij maakte bij de muziek ook een fotoserie en drie afleveringen van een talkshow die zó raar was, dat-ie uit een andere wereld leek te komen. En zo klinkt de plaat ook: met stemmen die lijken te verdrinken in echo's, stoffige beats en dromerige melodieën in slow motion. De hoofdpersoon van het album is Cindy, een jong meisje uit het slaperige stadje Carmel Vista, dat door een tragisch auto-ongeluk om het leven kwam. Carmel Vista is de mysterieuze wereld van Palmbomen II, waarin alles net even vreemder is dan in het echte leven.
Wende - Mens
Op haar nieuwe album Mens gaat Wende Snijders van het theater naar de popzaal. Hoewel: de grandeur van Carré blijft altijd dichtbij. Wende steekt liever een gesproken monoloog af dan dat ze een hitrefrein probeert te schrijven. Mens gaat over mens-zijn in alle breedte, diepte en gekte, ondersteund door bijzonder spannende elektronische arrangementen. Van de dwingend trage industriële groove van ‘Deze Gin’ tot de intieme ballade ‘Vrij Me’. Wat betekent het om mens te zijn? Een veel te grote vraag natuurlijk, dat weet Wende zelf ook wel, maar ze gaat hem wel stellen. Antwoorden heeft ze niet, maar een ding weet ze wel: ze wil het niet alleen doen.
Ronnie Flex - Nori
Op zijn mixtape Nori transformeert Ronnie Flex een dik halfuur lang in een trapgod. Hoe Nori verschilt van Ronnie Flex? Hij maakt het op openingstrack ‘Saus’ direct duidelijk: niet eenzaam naar huis mijmerend over een meisje, maar in de club met al zijn vrienden, zijn haar gek geknipt, een domme choker om zijn nek, blowend, tassen vol met stacks meezeulend en lean drinkend. Als vorige album Rémi ging over volwassen worden met een schaamteloze traan, de eenzaamheid omarmen maar tegelijkertijd het grote publiek toereiken, dan is Nori in alles het tegenovergestelde. Nori is juist uitgesproken jong, wild, roekeloos, felgekleurd, en bovenal ongelofelijk leuk.
Altin Gün - On
Een stel stoffige platen uit Istanbul, een obsessie met decennia oude Anatolische muziek, oproepjes op de ruiten van Turkse groentezaken: zo ontstond Altin Gün. De zes leden, deels Nederlands en deels Turks, werden samengebracht door bassist Jasper Verhulst. Anatolische muziek was de basis: Turkse muziek uit de jaren ’60 en ’70 gemaakt door vrijzinnige muzikanten die zich lieten inspireren door The Doors en Led Zeppelin. Op hun beurt maken de leden van Altin Gün hun eigen interpretaties op klassiekers en obscure vondsten uit het genre, op spannende, funky-psychedelische wijze.
Ray Fuego - Zwart
Eerst verraste SMIB-aanvoerder Ray Fuego al met het visuele mini-album Wit, een maand later volgde Zwart. Het is zijn meest interessante werk tot nu toe, en toont de undergroundrapper vanuit zoveel perspectieven. Hij schenkt zichzelf vrolijk een fruitig wijntje in met op de achtergrond een zoetsappig soulbandje, hij zingt gekke indierockrefreintjes en natuurlijk is hij ook weer ouderwets boos. Op de white washing in de wereld, de politie, de trein missen, lange rijen. En als een fascist een grote bek heeft, dan slaat Ray z’n kaak eruit. De beste zin? ‘Ik blijf liever positief, maar in reality ben ik altijd fokking boos, kankerwifi werkt niet.’