Naast de clicks die ze krijgen op YouTube-filmpjes van fans, gebruikt Green Day expliciet Instagram om hun fans direct te bereiken. Daarnaast hebben Armstrong, Dirnt en Cool een eigen account, waar ze persoonlijkere items plaatsen. En toch, ondanks dat sociale media een grote rol speelt in hun carrière, protesteert de band tegen de honderden filmende smartphones de lucht in gaan tijdens de show. Volgens Armstrong kun je altijd nog naar hem op een schermpje kijken, nu moet je genieten. ‘I feel like a little more human contact is good,’ zegt hij in The Daily Star. Is het niet tegen George Bush, dan verzet de band zich wel tegen de veranderende concertervaring.
Het protest is ook weggeweest, nog niet eens zo lang geleden. Het drietal ging keihard onderuit in 2013 met hun trilogie ¡Uno!, ¡Dos! en ¡Tré!. Op deze platen ontbreekt alle urgentie en lijkt de band vol in te zetten op pop. Zowel de popliefhebbers als oude fans van Green Day zaten niet te wachten op een nietsig liedje over Amy Winehouse of Troublemaker’: een up-tempo liedje met een flauw eenvoudig en herhaaldelijk poppunkriffje zónder pit. Daarnaast bleef een specifiek politieke tegenspraak uit. ‘Kill The DJ’ is een uitgekauwde sneer naar danc. ’99 Revolutions’ veinst een soort van boodschap, maarover dan? Je duikt van het ene vage protest- of liefdesliedje in het andere, zonder een écht uitgesproken onderwerp te vinden. Zonder die duiding is het een slecht aftreksel van hun eerdere werk. Zelf geven ze het ook toe. Armstrong zegt dat het door de drugs komt, die hij gebruikte tijdens het opnameproces. ‘Ik was helemaal de weg krijgt. Om alles weer op een rijtje te krijgen ben ik naar de afkickkliniek gegaan.’
Na een frisse start begint de band aan project Revolution Radio. Het album uit 2016, waar de boodschap weer een grote rol gaat spelen en de distortionknop verder open moet. Ze willen hun fans gewoon weer aangezetten tot herrie schoppen en regels breken, verwarring en jezelf kwijtraken. Een periode waar Armstrong net uitrolde, maar ook het onderwerp van eigenlijk alle Green Day-albums. Na de opnames van de laatste plaat gaan ze op tour, ook langs de Ziggo Dome, waar ze in 2,5 uur tijd niet één minuut de tijd nemen om iets van die mislukte trilogie te spelen. Het draait om hun nieuwe werk, het opjutten over Trump en vooral hits, hits, hits. Green Day gaat terug naar hun succesformule met geintjes, de verhalen in hun muziek en bovenal het contact met de jonge fans. Gelukkig maar.