ESNS17: Orange Skyline is huismerk pop/rock

Jonge band dol op ingestudeerde swagger

Menno Visser ,

Nederland kent een jarenlange traditie van het naspelen van buitenlandse artiesten. Bij gebrek aan talent verlaat men zich dan maar op het zo goed mogelijk na-apen van exotische helden. Dat is een van de redenen waarom alle trends zich vaak jaren later hier voor doen. Daarom wordt er wel eens gezegd dat als de rest van de wereld vergaat, je het beste naar Nederland kan vluchten, want dan heb je nog wel een jaar of drie.

Orange Skyline, Grote Zaal Foyer, zaterdag 14 januari, Noorderslag 2017 

De Gronings-Drentse jonge pop/rock-band Orange Skyline brengt deze Noorderslag haar debuutalbum Things That I Hide Now uit. Ze werden in 2015 uitgeroepen tot Serious Talent. Met het nummer 'Sound & Fury' scoorden ze zowaar een megahit. Ze laten zich graag inspireren door het verleden, zoals de Mod-bands uit de sixties en de Franse pop van Serge Gainsbourg.

Nog memorabele nummers?
Precies twee. Het is lang wachten tussen het van Kasabian geleende 'Rapture' aan het begin en overal vandaan gejatte 'The Sound & Fury' aan het eind. Vooral als ze in de fillers tussendoor proberen de funky dude uit te hangen, wordt het ernstig.

Slechte muzikanten?
Niet echt. Het klinkt zoals het moet. Best wel goed ingestudeerd allemaal. Strak. Maar saai, want het mist ideeën en het copieert schaamteloos uit de pop catalogus. Als je een nepband voor een film of reclamespot in zou moeten huren, dan is Orange Skyline je band. Als je dan nog het foefje wilt, dat de zanger op de geluidsbox gaat staan als ingestudeerde swagger, betaal je een meerprijs.

Is er toekomst voor Orange Skyline?
Is er perspectief voor een huismerk pop/rock band? Als je het kunt betalen, laat je de huismerk pindakaas toch verpieteren op de winkelplank? De grauwe middelmaat verdwijnt in het zwarte gat van de streamingdiensten, en wordt voer voor vergetelheid in de radio database. Helaas.