Hollandse Nieuwe (1): Jeangu Macrooy herschrijft slavernijverleden in goud

Vernieuwde talentenrubriek van 3voor12

Timo Pisart ,

Hij maakt groots opgezette soulfolk voor liefhebbers van Michael Kiwanuka en Jake Isaac en krijgt al hulp van Perquisite en de boeker van Dotan. Maar wie is Jeangu Macrooy eigenlijk?

Wat wisten we al?
Met zijn krachtige strot en gevoelige liedjes viel de Surinaamse Jeangu Macrooy al op in een piepklein kerkje tijdens het Booster Festival in Enschede. De boeker van Dotan en HAEVN zat op de eerste rij, Perquisite (je weet wel, van Pete Philly en Kris Berry) zat drie klapstoeltjes verderop. Afgelopen weekend verscheen vervolgens debuut-EP Brave Enough. Heel leuk plaatje als je houdt van folk, maar een hekel hebt aan pathetische droefsnoeten die naar hun schoenen staan te turen terwijl ze hun sombere liedjes vertolken. Jeangu Macrooy durft tenminste krachtig uit te halen, heeft een aangename soulvolle knauw in z’n strot en óók nog eens een uitstekend gevoel voor hooks. Kort door de bocht: voor de liefhebbers van Michael Kiwanuka en Jake Isaac.

Wat weten we nu?
Dat de boeker van Dotan en daadwerkelijk al instapte om de boekingen te doen en Perquisite die EP heeft geproduceerd. Niet slecht voor ’n jongen waar we een dikke week geleden nog nóóit van hadden gehoord. Zo gek is dat niet: tot anderhalf jaar geleden woonde hij in Paramaribo, waar hij op een wat lager pitje muziek maakte met z’n tweelingbroer Xillan. Moeder is docente, vader financieel manager, en de broers hoorden telkens: ‘Leuk en aardig, die muziek, maar ga werken aan een echte carrière!’” Daarom verhuisde Jeangu naar Hengelo - want daar ga je naartoe als je wil doorbreken in Nederland? - en meldde hij zich aan bij de popacademie in Enschede. 

Michael Kiwanuka meets Jake Isaac, hoe klinkt dat precies?
Verdomd vernuftig en best spannend. Luister maar eens goed: producer Perquisite smeerde de liedjes vol met gekke percussie, een harpje hier en strijkers daar. En dat met songs waar de meisjes mee zullen weglopen maar die jongens niet als zaaddodend hoeven te ervaren. Op prijssong Gold - die drijft op percussieve gitaren, een eigenwijs duimpianootje en zijn donkere stem - heeft ie bovendien ook nog ’ns wat te vertellen.

Oh ja? Dat z’n geliefde die rivier aan tranen moet tegenhouden, zeker?
Grappenmaker! Nee, in Gold verhaalt hij over een herschreven verleden, waardoor we nu nog louter praten over helden en roem. Over een eeuw van koffie, suiker en goud. Inderdaad, over het slavernijverleden van Nederland op Suriname en het feit dat de geschiedenisboeken die zwarte bladzijden graag overslaan. Jeangu is daarin niet cynisch, maar draagt op Gold de boodschap uit dat je je bewust moet zijn van het verleden, omdat het zo’n belangrijk facet is van de toekomst.

Is Hengelo dan de beste uitvalsbasis?
Waarom ook niet? Een eerste voorprogramma voor Caro Emerald staat in de agenda en de inschrijfbrief voor de Popronde ligt op de deurmat. Als hij niet door de selectie komt, eten wij onze zweterige sneakers op. Hij is zelfs al uitgeroepen tot Serious Talent. Een logische planning zou nu zijn: Popronde > Noorderslag > album > clubtour > wereldverovering, maar wie weet gaat het al veel sneller met Jeangu. Hij heeft er in ieder geval wel de liedjes voor.

In de (vernieuwde) rubriek Hollandse Nieuwe signaleert 3voor12 veelbelovend talent van eigen bodem. Dit is de eerste editie.