Loan (34) uit Frankrijk
'Eurosonic voelt als een warm bad. You get what you deserve – na zeven uur in een busje was het fijn om in zo’n vriendelijke omgeving te belanden. Heel wat anders dan de meeste plekken waar we komen. Daardoor hebben we er nog meer zin in. Ik ben manager van Hyphen Hyphen, een band die in Frankrijk al goed is ontvangen, en wordt bestempeld als veelbelovend. Ik ben benieuwd of het publiek hier ook zo enthousiast is. We proberen daarnaast ook genoeg tijd vrij te maken om te ontdekken wat voor stad Groningen is. Het voelt voor nu in elk geval goed. Er zijn in elk geval veel kroegen, daaraan kun je meteen zien dat het een jonge stad is. Dat merk je ook aan de sfeer: veel jonge mensen op straat en in winkels, een levendige vibe en een goede buzz. Alleen jammer dat het zo koud is.'
ESNS16: Zij kwamen overal vandaan... (III)
In Groningen hoor je deze dagen een keur aan talen op straat
We maakten een rondje door de stad en vroegen voorbijgangers wat ze naar Eurosonic bracht. Het leverde positieve geluiden op over de opgeruimde stad, en over de jonge bewoners van de stad. Een bezoek aan het festival raden ze van harte aan. De Groningse snacks niet.
Buyana (55) uit Bulgarije
'Groningen is prachtig met al die mooie gebouwen. Het is schoon, veel schoner dan Sofia waar ik zelf woon. En al die fietsen in plaats van auto’s: dat is thuis heel anders. Degene met wie ik hier ben moet steeds lachen omdat ik me blijf verbazen over de fietsen. Ik ben hier voor de Bulgaarse radio, daar ben ik muziekredacteur. Ik heb veel interessante bands ontdekt die ik straks misschien kan laten horen. Uit Bulgarije kwam er dit jaar maar één band, K-Ross. Die speelden gisteren in het Praedinius Gymnasium, dus toen was ik vooral daar mee bezig. Ik vond dat ze erg goed speelden, jammer genoeg was er maar weinig publiek. Zonde, want aan het optreden lag het niet.'
Henny Maria (38) uit IJsland
'Deze tweede keer op Eurosonic is heel anders dan de vorige. Toen was IJsland het focusland, dus we hadden het erg druk met alle negentien bands die we presenteerden. Dit jaar hebben we er zes, dus er is veel meer tijd om nieuwe bands te bekijken en te netwerken. Dat is ook een belangrijke reden waarom ik hier ben. Ik werk voor festival Iceland Airwaves, en dat is goed vergelijkbaar met Eurosonic. De omgeving is natuurlijk wel heel anders, maar ik kan iedereen die hier is aanraden om dat festival ook eens te bezoeken. Ik heb een aantal acts die hier spelen goed bestudeerd, maar het overgrote deel ken ik nog niet. Johanan uit Zweden lijkt me bijvoorbeeld veelbelovend. Of ik al een favoriete plek in Groningen heb? We drinken altijd met z’n allen in de Drie Gezusters, dus dat kan je wel een favoriet noemen.'
Koit (48) uit Estland
'Mijn dagelijkse radioprogramma voor de Estse radio heb ik net gedaan vanuit het Grand Theatre, nu ga ik kijken wat er allemaal te doen is. Echte favorieten op Eurosonic heb ik nog niet. Er zijn teveel bands die nog erg jong en nieuw zijn, die worden misschien later pas echt goed. Dat vind ik wel lastig aan dit festival: voor te veel muzikanten komt dit nog wat vroeg. Een band die ik misschien wel binnenkort op de radio ga draaien is Blossoms, zij hebben erg goede nummers. Een andere band waar ik enthousiast over ben is de Nederlandse band CUT_ geweest, die zouden ook best succesvol kunnen worden. In Estland hebben we trouwens een stad die vergelijkbaar is met Groningen: Tartu. Daar zijn drie universiteiten, en net als in Groningen voel je dat universiteiten veel jonge, vrije geesten meebrengen. Er zijn in Tartu alleen veel minder fietsen.'
Lobke (32) en Sara (33) uit Vlaanderen
'Dit festival is dankzij die handige armbandjes super goed georganiseerd. Dat je met de chip kan pinnen is top, en stiekem is het ook heel fijn dat we met ons bandje voorrang krijgen. Dat helpt zeker als je veel bands wilt zien, het voelt soms alleen wat onvriendelijk tegenover alle mensen die in de rij staan. Grandbrothers en Chantal Acda waren tot nu toe onze hoogtepunten. We balen alleen wel een beetje van het programma vandaag: er waren onwijs veel bands tegelijk die we graag wilden zien. Teveel aanbod, daar mogen we verder niet over klagen. We waren trouwens constant verbaasd over de hoeveelheid zalen in Groningen: Huize Maas, De Spieghel, Huis de Beurs, Minerva en nog veel meer. Hoe is dat mogelijk? En wat ook nog leuk is: Sara heeft voor het eerst een ‘vitaaltje’ gegeten, die snack kenden we nog niet. We hebben ook iemand een eierbal zien eten. Het zag er niet heel smakelijk uit, dus die moet nog even wachten.'