DGTL16: DJ Tennis en de Italiaanse school van Life & Death

Technolabel kind aan huis op DGTL Festival

Atze de Vrieze ,

Het is eigenlijk te mooi om waar te zijn, en toch is het zo: DJ Tennis was ooit daadwerkelijk semi-professioneel tennisser in zijn thuisland Italië. En daadwerkelijk begon hij zijn carriere achter de draaitafels bij de tennisclub waar hij werkte. Op zijn veertigste besloot hij iets nieuws te gaan doen, en nu is Manfredi Romano een drijvende kracht achter een van de meest toonaangevende technoplatforms van het moment: Life & Death. Zondag 27 maart draait hij op DGTL Festival, net als Life & Death sterren Tale Of Us.

Eerlijk is eerlijk, dat verhaal van die tennisclub klinkt net iets meer ‘van krantenjongen tot directeur’ dan de realiteit recht doet. Manfredi Romano werkt namelijk al jaren in de muziekindustrie. Als promotor, als tourmanager. Serieuze zaken, dj was in eerste instantie hij meer voor de lol. Een echte scene was er bovendien niet in Italië. Ja, je had de Napolitaanse technoscene, waar artiesten als Marco Carola, Joseph Capriati en Luigi Madonna uit voort komen, maar hun meedogenloze stijl past de elegante Manfredi Romano niet zo. Zijn eigen platform maakte school met een veel ruimtelijker vorm van techno, waarin de kunst van het weglaten een grote rol speelt. “Toen we Life & Death begonnen in 2009, hadden we het idee dat de muziek een soort stilstaand water geworden was. Het stagneerde. En wat doe je dan: dan probeer je de emotie erin terug te brengen.”

Emotie, dat is nogal een abstract begrip als je het hebt over instrumentale elektronische muziek. Wat de meest releases op Life & Death kenmerkt is een combinatie van sobere, mechanische beats met een donkere ondertoon en heldere synths die daar bovenop gaandeweg alle ruimte krijgen. Je hoort het in Singularity, de geweldige track die Duitser Stephan Bodzin eind vorig jaar uitbracht, je hoort het zeker in DJ Tennis’ eigen Floating Boy (Self Portrait), maar het meest uitgekristalliseerd in Astral, een gezamenlijke track van de twee grootste namen van het label: Tale Of Us en Mind Against, allebei Italiaanse duo’s. De eerste twee minuten van die track hoor je stoïcijnse, niet al te snelle beats, met een voorzichtig dreigende onderlaag. En dan breekt de track na exact twee minuten helemaal open met een break die in de club een gekmakend effect heeft. Het is de blauwdruk van wat Tennis bedoelt met diepe, emotionele dansmuziek. Dit is de Life & Death sound: heel open maar wel donker, en vooral super effectief.

Italianen
“We hebben een geweldig jaar gehad met Life & Death”, zegt Romano, ook doelend op de eerste label residency op Ibiza. Tale Of Us nam er zijn intrek in DC10, een club vernoemd naar een vliegtuigtype, die zich letterlijk aan het eind van de landingsbaan van het vliegveld bevindt. De populaire Italianen betrokken er elke week andere acts bij die op de een of andere reden aan Life & Death gerelateerd zijn. “Matteo (Milleri van Tale Of Us, red.) pushte erg voor die residency, ik twijfelde, maar het heeft goed uitgepakt. Ik ben blij dat we het intiem hebben weten te houden. Life & Death is nu heel populair, maar dat betekent niet dat we mainstream geworden zijn. Ik vind dat het verschil tussen underground en mainstream niet in de populariteit zit, het zit in de daadwerkelijke sound en in de attitude waarmee de muziek gebracht wordt.” Life & Death begon oorspronkelijk rond Italianen Tennis, Tale Of Us, Clockwork en Mind Against en focuste bijna alleen op EP’s en singles, om zo wendbaar mogelijk te blijven. “Ooit zullen we wel albums uit gaan brengen, maar niet in 2016. Het liefst plannen we zo min mogelijk vooruit en brengen we een track waar we enthousiast over zijn zo snel mogelijk uit.” 

Tennis zelf bracht diverse EP’s en losse tracks uit, met als belangrijkste wapenfeit het mini-album Local uit 2014. Misschien nog wel opvallender is zijn remix van Radiohead’s Everything In Its Right Place, maar die verscheen alleen als bootleg. Gaandeweg verzamelde het platform steeds meer artiesten om zich heen. Duitsers Recondite en Roman Flügel, maar ook de Nederlandse rising star Job Jobse. “Ik herinner me de eerste keer dat ik met Tale Of Us in Trouw was. Job opende de avond, en wij waren verbijsterd: de tracks die hij draaide pasten helemaal niet bij zo’n jonge jongen. We hebben hem toen gevraagd om labelmanager bij ons te worden. Dat heeft ie een tijdje gedaan, tot ie er te beroemd voor werd. Job en ik schelen meer dan twintig jaar in leeftijd, en toch is er niemand met wie ik zo graag draai als met hem. Dat komt natuurlijk ook door zijn manier van draaien. Ik ben niet als Tale Of Us super gefocust op één sound om de dansvloer mee te bedwingen, ik probeer een technotrack met een discotune te mixen, dan weer naar house. Het is echt een keuze om zo eclectisch te draaien, en het reflecteert mijn persoonlijkheid, net als die van Job.”

Bungalup
De connectie met Trouw was zo sterk dat Life & Death er begin 2014 al eens een complete Weekender hostte. Tennis is sowieso vol lof over de Nederlandse scene. Life & Death ontstond destijds in Berlijn, maar het volgens hem een cliche dat het alleen in Duitsland gebeurt. “Ik ging er destijds heen omdat ik mensen op wilde zoeken die daar al waren. Maar als ik kijk naar de Duitse scene, dan concentreert die zich wel heel erg in Berlijn, met wat mooi initiatieven in Keulen, Leipzig en Hamburg. Wat op dit moment in Nederland gebeurt is echt ongelofelijk. Het is de meest intense club- en festivalscene ter wereld. Natuurlijk ligt ook in Nederland de focus op Amsterdam, maar overal in Nederland zijn festivals, van Awakenings in Eindhoven tot Bungalup, waar ik laatst draaide. Ik vond het daar echt geweldig, een Burning Man-achtige ervaring. Ik heb er zelfs even over gedacht om naar Amsterdam te verhuizen, maar het leek me uiteindelijk toch niet genoeg verandering ten opzichte van Berlijn.”

En dus woont Manfredi Romano tegenwoordig in Miami. Natuurlijk deels vanwege de liefde, maar toch ook vanwege het fantastische weer, de zee en het goede eten. “Je kunt er beter goed vlees en verse groenten kopen dan in de KaDeWe”, zegt hij. “Het Amerikaanse dance-circuit is bovendien op dit moment heel interessant voor mij. Het voelt daar allemaal nog nieuw. Na de grote supersterren zijn mensen nu heel erg nieuwsgierig naar kleinere artiesten. Het doet me denken aan de situatie in Europa rond 2004.” Niet alleen Amerika is een groeimarkt voor een dj als Tennis, ook Zuid-Amerika en Midden-Amerika lonken. 

Na het succesjaar 2015 moet 2016 het jaar van de evolutie worden, te beginnen met een nieuwe EP van Tennis zelf. Daarop staan twee eigen tracks en remixen van Plaid en Roman Flügel. “Het is niet makkelijk het momentum vast te houden. We zien nu dat veel mensen proberen onze stijl te kopiëren. Dat is een eervolle situatie, maar je moet wel zorgen een stap vooruit te blijven op de rest. Dat was per slot van rekening de belangrijkste reden om er überhaupt mee te beginnen: ik wil iets fris horen. Ik durf nog niet te zeggen dat mijn EP die stap vooruit is, maar het is uiteraard wel een poging.”

Dj Tennis draait zondag 27 maart op DGTL Festival in Amsterdam.