1. (-) Marlon Williams - Marlon Williams (album)
Marlon Williams begon in zijn thuisland Nieuw Zeeland als frontman van The Unfaithful Ways, een bandje dat hij met schoolvrienden en zijn scheikundeleraar had opgezet. Na een driedelige samenwerking met Delaney Davidson is het nu tijd voor zijn solodebuut, dat sinds vrijdag ook in Europa uit is. In de melancholische americana van de twintiger klinkt een hoop levenservaring door, maar Williams beschikt bovendien over een aardig empathisch vermogen. Dat blijkt bijvoorbeeld als hij op Nina Simone-cover When I Was A Young Girl perfect in de huid van een ouder wordende vrouw kruipt.
2. (-) Prins Thomas - Principe Del Norte (album)
Iets compleet anders dan: minimalistische spacedisco uit Scandinavië. De Noor Prins Thomas werkte in het verleden veel samen met Lindstrøm en zijn label Full Pupp kennen we ook van artiesten als Todd Terje en Tiga. Principe Del Norte is een van zijn meest subtiele producties tot nu toe. Met veel ruimtelijke ambient en nauwelijks percussie toont Prins Thomas zich de koning van de suspens. Principe Del Norte is bedoeld als vierdubbel-LP (de songtitels zijn dan ook niets anders dan de 'kantjes' waar ze op staan), maar is ook lekker praktisch op de Luisterpaal te checken.
3. (-) Pantha Du Prince - The Winter Hymn (EP)
Van belletjesfetisjist Pantha Du Prince hoorden we al even niks meer sinds zijn in 2012 uitgebrachte samenwerking met The Bell Laboratory, maar er komt dit jaar nog een nieuw album. Als voorproefje is er nu alvast een EP, The Winter Hymn getiteld, waarop natuurlijk de belletjes wederom niet ontbreken. Op de atmosferische titeltrack zingt Queens (alias Scott Mou) mee.
4. (-) Skee Mask - Shred (album)
Nog meer atmosferische elektronica uit Duitsland: producer Skee Mask bracht zijn debuutalbum Shred uit. De Duitser maakt veel gebruik van bouncende breakbeats, maar laat zijn synths er heel kalm omheen suizen. Niet verwonderlijk dat de openingstrack Everest heet; Shred klinkt als het uitzicht vanaf een hoge bergtop, met een fris briesje, wat nevel en een ruw geaccidenteerd landschap.
5. (-) Jack Garratt - Phase (Album van de Week)
Wie de prestigieuze BBC Sound Of... verkiezing wint, heeft over aandacht niks te klagen. Maar dat brengt natuurlijk ook verwachtingen mee. Jack Garratt, winnaar van dit jaar, lost die in ieder geval aardig in met debuutalbum Phase: naast de sterke singles die we al kenden horen we - behalve hier en daar wat James Bay-sentimenten - een spannende singer-songwriter, die elementen uit allerlei genres uit hun context sleurt en ze samen tot iets nieuws probeert te vormen. Phase is het 3voor12 Album van de Week.
6. (-) Post Malone - White Iverson (Single van de Week)
White Iverson werd op Spotify al meer dan honderdmiljoen (!) keer gestreamd en op YouTube zien we vergelijkbare cijfers, dus echt nieuwe muziek is het natuurlijk niet meer, maar zo gaat dat soms in muziekland: de doorbraaksingle van de Texaan is nu pas hier uitgebracht. Post Malone maakt lome, geautotunede hiphop/R&B in de lijn van Drake-favorieten als Future en iLoveMakonnen en zijn hit White Iverson is de 3voor12 Single van de Week.
7. (-) Sy Ari Da Kid - B4 The Heartbreak (album)
Een beetje in hetzelfde hoekje zit Sy Ari Da Kid, die zijn album met de titel B4 The Heartbreak toepasselijk een dag voor Valentijnsdag uitbracht. De rapper uit Atlanta strikte R&B-hotshot Bryson Tiller voor de single Priorities, maar op de rest van het album horen we dat Da Kid ook prima solo zijn liefdesverdriet op plaat kan vatten. Ruim drie kwartier lekker janken, dus.
8. (-) Patrice Baumel - North (track)
De voormalig resident-dj van Trouw is terug met een nieuwe track, die zijn debuut op het Correspondant-roster van Kompakt markeert. De in Amsterdam woonachtige producer zet met North dankzij de tintelende percussie en knisperende synths een alleraardigste binnenkomer van een single neer.
9. (-) Bishop - Wild Horses (single)
Een Schotse die opgroeide in Japan en Hong Kong en tegenwoordig in Los Angeles woont. Dat staat vast garant voor een bijzondere samensmelting van stijlen. En inderdaad; Bishop combineert singer-songwritertokkeltjes met recht-voor-je-raap-trap zonder dat het geforceerd aanvoelt. White Horses kwam op de radar van de hippere blogs doordat het - zoals dat soms gaat - in een autoreclame werd gebruikt.
10. (-) Dip In The Pool - On Retinae (track)
Het Japanse duo Dip In The Pool maakte in 1989 een dromerig self-titled popalbum, waarvan het Amsterdamse label Music From Memory nu het nummer On Retinae re-releaset. Daarbij is gedacht aan zowel de West-version als de East-version, wat zoveel betekent als respectievelijk de Engelstalige en de Japanstalige versie. Let vooral op die heerlijk subtiele klarinetpartij.
11. (-) Kedr Livanskiy - January Sun (EP)
In Moskou woont Kedr Livanskiy; een DIY songwriter van halverwege de twintig die zich sterk laat inspireren door de westerse cultuur: The Cure, Aphex Twin en Boards Of Canada behoren tot haar invloeden. Haar debuut-EP January Sun is een lo-fi dansplaat waarop de Russische op een frisse, speelse manier hint naar 90's house en drum 'n bass.
12. (-) Oneohtrix Point Never - Sticky Drama (Four Tet Extended Version) @ Boiler Room
Hoeveel mensen zouden er aan de stream gekluisterd hebben gezeten voor de première van Four Tet's remix van Oneohtrix Point Never's Sticky Drama? Oké, misschien geen Kanye West-achtige aantallen. Qua surrealisme kwam Four Tet waarschijnlijk een stuk dichter in de buurt bij wat Kanye vorige week bij z'n albumrelease deed: het overgrote gedeelte van de stream liep de cameraman door het Boiler Room-gebouw met enkel een wel erg subtiele drone als auditieve begeleiding - tot halverwege de 'stilte' ineens iets klonk wat wel heel erg op het origineel van Sticky Drama leek. En toen startte de drone weer. Een John Cage-achtig performance piece? Of toch gewoon een anti-climax? We weten het nog steeds niet helemaal, maar boeiend was het hoe dan ook.