ADE16: East meets West met Acid Arab en Cairo Liberation Front in Paradiso

Electro chabi, acid beats en harde techno bij Eurabia

Laura Sofie van der Reijden ,

Nergens op ADE zijn cultuur en muziek zo verweven als bij Eurabia. Toch kan de tegenstelling tussen de twee hoofdacts bijna niet groter zijn. Waar Cairo Liberation Front zorgt voor vrolijke Arabische volksmuziek, ‘chaabi’, met electro-invloeden, is Acid Arab verrassend duister en hard. En dat allemaal in een stampvolle kleine zaal van de Paradiso.

Het is de zesde editie van Eurabia, de Arabisch-geïnspireerde avond van het Tilburgse dj-collectief Cairo Liberation Front. Vanuit Tilburg zijn ze via Utrecht nu tijdens ADE in Amsterdam beland. Met Eurabia poogt Cairo Liberation Front ‘de Arabische cultuur een stukje dichter bij het Westen te brengen’, vanavond met drie dj-sets van Jabo en Gan Gah, een optreden van Cairo Liberation Front en een live-set van Acid Arab. 

De jonge Marokkaans-Algerijnse dj en producer Gan Gah luidt de avond in. Van de om 20:00 uur nog erg lege zaal lijkt hij zich niets aan te trekken. De ene na de andere mix van Noord-Afrikaanse melodieën met een techno-ritme volgt elkaar op. Maar ook R&B-invloeden ontbreken niet. Missy Elliot’s Get ur Freak On gemixt op met Arabische muziek? Geen probleem voor Gan Gah. 

Roestige Hollandse heupen
Ondertussen druppelt de zaal vol. Ruimte om te dansen is er nog genoeg en daar maken de paar aanwezigen, waaronder de vaker met Ian Gah samen geboekte dj Tropikal Camel, gretig gebruik van. Roestige Hollandse heupen worden opgewarmd en een enkele enthousiasteling staat al met de handen in de lucht. Een vrij uitgelaten sfeer al zo vroeg op de avond.

En die opwarming was maar goed ook. Wanneer Cairo Liberation Front begint te spelen is stilstaan onbegonnen werk. De electro-chaabi vliegt je om de oren. Tien minuten het optreden in staan de voorste rijen al te hossen. “Wie is er al meerdere dagen bezig”? vraagt MC Joep Schmitz. “Oh, jij?” Hij wijst naar iemand vooraan. “Je ziet er nog best fris uit.” Daar komt snel verandering in. “Hier, deel dit uit” en hij gooit een stapel theedoeken het publiek in. Naast hem staat een heuse piramidevormige discobal te stralen.

'Mijn mooiste verjaardag'
Naast dat je je kapot zweet in de nu overvolle bovenzaal komen die theedoeken ook nog ergens anders voor van pas. Dj Yannick Verhoeven is vandaag 26 geworden; dat vraagt natuurlijk om champagne. En die kan uiteraard niet normaal open gemaakt worden. Joep spuit het over Yannick en vervolgens het publiek heen. Confettikanonnen gaan af en het publiek zingt Happy Birthday. De ouders van Joep worden naar het podium gehaald. Yannick: “Dit is mijn mooiste verjaardag.” Dat kan haast niet anders.

Omdat champagne alleen niet genoeg is vult Joep tussen het MC’en door een Supersoaker met wodka, want “het bier is hier tien cent duurder dan in Brabant. Dat neemt niet weg dat jullie gratis kunnen drinken vanavond”. Hij spuit de wodka in de monden van een paar mensen vooraan. Maar buiten een groot alcoholfestijn op poten zetten heeft hij nog een serieuze boodschap. “Dit is een speciaal moment. Voor het eerst wordt er ingezien dat Arabische muziek op ADE past. Ik geloof dat wij het nieuwe geluid zijn. Laten we daar samen heel hard op gaan dansen.” Een vraag die het publiek maar al te graag inwilligt. 

Clash of cultures
Een absoluut hoogtepunt van de show is wanneer “het meisje” het podium op wordt gehaald. Afgelopen zomer hebben de mannen een lied met haar opgenomen. “Ze heeft nog nooit op een podium gestaan of live gezongen.” Ze is gekleed in een doorzichtig rood pakje, inclusief rode hoofddoek. Onder haar tevens doorzichtige bralette heeft ze strategisch haar tepels afgeplakt. Hoe groot wil Cairo Liberation Front de ‘clash of cultures’ maken?

Het meisje zingt hard Arabische teksten mee met de beats, met om de zoveel tijd een kermis-achtige sirene. “Heftig, dit”, zegt een jongen tegen zijn vriend. Maar klaar is Cairo Liberation Front allerminst. Yannicks verjaardag moet nog gevierd worden op het podium. Op een bijna hardcore-tempo beat trekt hij mensen het podium op. Ze laten niets van de zaal heel. 

Dan is het tijd voor dj Jabo. De jonge dj, tevens van Marokkaanse komaf, laat Arabische beats, gemixt met hiphop en onvervalste techno. Even tijd om adem te halen voor Acid Arab begint. De Fransozen, die onlangs hun debuutalbum uitbrachten, starten rustig. Maar dat is niet voor lang. Een harde bas laat de zaal trillen. Steeds snellere bliepjes, kenmerkend voor acid, klinken er doorheen. Langzamerhand wordt er opgebouwd naar hun bekende nummer Stil. De zaal staat nu stampvol.

Theedoeken
Guido Minisky and Hervé Carvalho, resident dj’s in de Parijse club Chez Moune, worden vanavond vergezeld door toetsenist Kenzy Bourras. Het trio wisselt gedurende hun live-set vaker van tempo, goed voor een dynamisch optreden. Een versnelde Arabische beat met een harde drum erdoorheen, omlijnd met een zacht tamboerijn geluid, bouwt op. Het publiek wil graag bewegen, maar dat wordt door de drukte steeds moeilijker. De theedoeken komen nu echt van pas.

“Ik heb geen idee wie deze gasten zijn, maar ik vind ze cool”. Waarschijnlijk is deze man een van de weinigen vanavond die Acid Arab niet kent. De kleine zaal in de Paradiso is niet groot genoeg voor de mannen. Ze mengen naar het eind van de avond toe steeds meer duistere, Berlijnse beats met Arabische vocalen en Middenoosterse geluiden. Soms neigt de bas zelfs naar dupstep-tempo. 

Onheilspellend
De laatste track heeft een bijna onheilspellend laag geluid. De Arabische tonen vallen steeds meer weg, wat overblijft is een synthesizer-orkest, waarna Gan Gah en Jabo het weer overnemen. Acid Arab is een grote tegenstelling met de vrolijke tunes van dj’s Gan Gah en Jabo, en Cairo Liberation Front. Maar dat deert niemand. Ze krijgen een uitgelaten applaus van het publiek, theedoeken bij sommigen nog steeds om het hoofd gebonden. Laten we hopen dat de Arabische muziek, in welke vorm dan ook, volgend jaar weer op ADE te vinden is. Hopelijk in een iets grotere zaal.