Twee van de nieuwe bandleden vond Van de Wardt in Noorwegen. Best logisch, want de hij verhuisde op zijn veertiende naar het Scandinavische land. Daar werkte hij aan flink wat demo’s, maar de band Klangstof bestond destijds nog niet. Op 21-jarige leeftijd verhuisde hij terug naar Nederland, waarna hij de band opzette en zijn demo's afwerkte tot kleine meesterwerkjes. Al snel na de release van de track ‘Hostage’ werd zijn muziek opgepakt door grote internationale media. Waar beschreven wordt dat hij uit ‘de Noorse wildernis’ komt, maar goed. Het is hier en daar ook wel wat verwarrend.

Van de Wardt startte met Klangstof vanwege het gebrek aan artistieke vrijheid in zijn oude band Moss. Daarvan nam hij in eerste instantie een paar muzikanten mee, maar uiteindelijk ging hij verder met een hele groep nieuwe mensen. De twee Noorse vrienden op gitaar en keys en een Nederlandse drummer. De muziek van Klangstof is sterk geïnspireerd door het werk van Thom Yorke en dan vooral Radioheads OK Computer. En het blijft tricky om zo’n uitspraak te doen, maar als er al een vergelijking gemaakt mag worden anno 2016, dan zit Klangstof daar opzienbarend dicht in de buurt.

Met ‘Doolhof’ wordt direct de toon gezet van de rest van de imponerende tracks die volgen op het album. Een pakkende openingstrack die laat zien waar Klangstof muzikaal toe in staat is. Maar wat maakt dit album dan juist zo origineel en indrukwekkend? Het heeft iets magisch, is perfect gedoseerd en houdt de aandacht constant vast. Een gevoel dat voornamelijk opgewekt wordt door de diverse en afwisselende synthesizergeluiden. Tegelijkertijd brengt de band, door middel van bas en gitaar, melodieën aan die het verhaal naar een hoger niveau tillen. Bijna laat het je dansen, maar het laat je voornamelijk verdrinken in je eigen gedachten.

Een track als ‘Hostage’ brengt dat gevoel perfect samen in een gelaagd nummer, waarin je in eerste instantie terecht komt in een warm bad en vervolgens, heel geleidelijk, lekker langzaam wakker wordt. Precies op tijd voor het bombastische hoogtepunt dat op bijna elke track te vinden is. De warming-ups bestaan uit een rustige gitaarriffjes, een simpele doch effectieve drumloop en de galmende stem van de frontman. En dan plots: halverwege wordt het arsenaal aan soundeffecten opgetrokken en nemen die gefreakte bas en synthesizers je mee naar de diepste krochten van Van der Wardts muzikale brein.

Ook een steevast terugkomend ritueel: in de laatste halve minuut word je weer rustig met beide benen op de grond gezet. Hoe intens de arrangementen op Close Eyes To Exit ook worden, Klangstof bereidt je altijd netjes voor op grootse hoogtepunten, zodat je als luisteraar nooit het gevoel krijgt dat ze verloren raken in een eindeloze brei aan geluiden. Klangstof heeft de kunst van het doseren gewoonweg perfect in de vingers.