Iedere zondagmiddag gaan, als het weer meewerkt, om 13.00 uur de deuren open van het Thuishaventerrein in Sloterdijk, en om 23.00 uur gaan de hekken weer dicht. In de tien tussenliggende uren kun je alles doen wat je op een festival hoort te kunnen: dansen, drinken, relaxen en met muntjes een maaltijd kopen bij een hippe foodtruck. "Je kan om half twaalf in je bed liggen. Je kunt op maandag naar je werk en toch het festivalgevoel mee hebben gepakt, in plaats van jezelf helemaal te verliezen. Maar er zijn ook wel bezoekers die hun opleidingen hebben verpest, denk ik," lacht Jorissen. "Er zijn wel wat mensen ontslagen omdat ze op maandag niet zijn op komen dagen, denk ik. Mensen gaan soms zo los, dat is altijd wel leuk om te zien op de zondagmiddag."
Als we in de week voor de eerste editie van Thuishaven dit zomerseizoen langskomen op het kantoortje, een souterrain aan de Amsterdamse Singel, zijn Jorissen en zijn compagnon Jordi van der Heij in eerste instantie niet zo happig op een interview. Ze hebben hun verhaal al zo vaak verteld, zeggen ze, kotst hun publiek dat inmiddels niet uit? En ja, dat beetje mysterie dat nog aan hun steeds populairder wordende concept kleeft vinden ze eigenlijk ook wel leuk. "Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik er nog voor nieuws over kan zeggen," aldus Jorissen. Een half uur later blijkt echter dat er genoeg te vertellen valt. Ze zijn nu eenmaal trots op wat ze hebben neergezet. "Het is gemoedelijk, goedkoop, alleen met lekker weer. Het werkt. Zolang dat goed gaat blijven we dat lekker doen."
Thuishaven: "Een grote gezellige zigeunerbende"
Ruigoord meets strandtent op wekelijks festival in Amsterdam-West
In een festivallandschap dat steeds voller en gevarieerder wordt, ligt de focus nog altijd vaak op grote evenementen. Je koopt maar één keer dat kaartje van zeker honderd euro, hooguit twee keer, en dan is het na drie dagen weer gedaan met de jaarlijkse festivalpret. De afgelopen twee jaar verkopen de titanen van weleer echter niet meer binnen enkele uren of dagen uit: mensen hebben meer te kiezen, en doen dat voorzichtiger. Daar maken kleinere initiatieven als Thuishaven dankbaar gebruik van: iedere zondag kun je, mits het lekker weer is, een dagje festival meepakken op een voormalig braakliggend industrieterrein in Amsterdam-West voor slechts tien euro, een uitgave waarbij veel minder voorzichtigheid geboden is. De line-up bestaat uit dj’s uit verschillende hoeken van de house en techno, maar dat is eigenlijk niet het belangrijkst. Wat Thuishaven biedt is sfeer en persoonlijkheid, aldus organisator en woordvoerder Kasper Jorissen.
Thuishaven wil een plek zijn waar zoveel mogelijk verschillende mensen het naar hun zin hebben: "Iedereen kan ons aan. We zien Surinamers met kakkers en hippies met hipsters, een gezonde verdeling van leuke mensen. Er is in al die edities ook nooit een vechtpartij geweest – even afkloppen, waarschijnlijk omdat de mensen zien dat wij het naar ons zin hebben, de artiesten hebben het naar hun zin, zelfs de beveiliging heeft het naar zijn zin."
En inderdaad, als we een paar dagen later de eerste stappen zetten op het Thuishaventerrein is onze eerste kennismaking met een bijzonder vrolijke beveiliger. "Jij komt iets doen!", roept hij, doelend op de cameratas die ik bij me heb. Jazeker, ik kom sfeer proeven. Die sfeer is precies zoals omschreven: gemoedelijk, vrolijk, feestelijk. Meisjes met grote zonnebrillen maken selfies in het zand, de dansvloer staat vol met mensen op blote voeten. Er is inderdaad een mix van verschillende mensen aanwezig, maar vandaag zijn ze wel overwegend jong en hip.
Thuishaven past prima binnen de oprukkende trend van festivals voor mensen die eigenlijk niet houden van festivals: Best Kept Secret is brandschoon en je eet er chiquer dan thuis, op Where The Wild Things Are en Bungalup slaap je in een luxe bungalow in plaats van een tent, en andere festivals volgen spoedig. Ook Thuishaven biedt respijt voor wie geen zin heeft in grote mensenmassa’s, toeristen of blubber. Hoewel het vrijwel altijd uitverkoopt staan er nergens lange rijen, en de mensen die er staan weten duidelijk waar ze voor komen. De grote massa weet Thuishaven nog niet helemaal te vinden, en dat is positief voor de stemming. "We hebben heel veel vaste mensen, mensen die elke week komen of minimaal twee keer per maand," aldus Jorissen. Dat licht alternatieve zie je ook terug in de aankleding van het terrein. "We bouwen hele lijpe dingen. Er staat nu een enorme driepoot op het terrein met een schommel in het midden, dus je ziet gewoon mensen schommelen op de dansvloer." Inderdaad, er staan een aantal enorme houten bouwsels, en de schommel is vandaag erg in trek. Uitgelaten zwieren mensen boven de dansende menigte. Er zijn ook jongleurs en een vuurspuwer aanwezig: "Vanuit het Wintercircus zijn er ook heel veel circusacts bij Thuishaven betrokken. Het is een grote gezellige zigeunerbende." In die zin heeft Thuishaven wel iets weg van culturele vrijhaven en hippiebolwerk Ruigoord, maar dan met een totaal andere doelgroep. "Wij vinden Ruigoord ook heel leuk, maar niet elke keer," legt Van der Heij uit. ‘Wij zijn ook geen krakers, heel eerlijk, we hebben gewoon niet die cultuur en die historie meegemaakt. We zijn niet hardcore en doen ook niet alsof we hippies zijn, we zijn gewoon een bedrijf."
Het terrein aan de Contactweg leent zich er uitstekend voor. "Het is wel een tijdelijke situatie, maar de komende zomer kunnen we hier gewoon blijven," vertelt Jorissen. "We hoeven gelukkig niet door Amsterdam te trekken, dat deden we met het Thuishaven Wintercircus wel en dat is ontzettend kostbaar en tijdrovend. De eigenaren van het terrein zijn wel blij met ons. Het ziet er ook heel mooi uit nu, eerst was het een braakliggend terrein en nu staat er een soort Eftelingetje. En het kan nu ook allemaal blijven staan. Ik zal nooit slecht over een ander festival praten, maar daar wordt alles in een dag op- en afgebouwd, daar wordt het wel onpersoonlijker van. Wij zijn echt een soort strandtent geworden."
Hoewel de line-up met zorg wordt geselecteerd, is dat niet het belangrijkste verkooppunt. "We promoten niet heel erg op basis van 'dit is de line-up, daarom moet je komen', met een link naar de Soundcloud en een persfoto erbij met een jacht op de achtergrond. We zijn heel persoonlijk met het concept bezig, we gaan bijvoorbeeld eerst naar Berlijn om een artiest te checken en dan pas boeken we ‘m. We boeken heel breed, maar wel hebben wel eerst alles zelf gecheckt." Het succes van Thuishaven zit ‘m juist in de persoonlijke touch, volgens Jorissen. "Veel feesten zijn heel duur en onpersoonlijk, georganiseerd door mensen achter bureaus die zelf nooit meer naar een feest gaan. Wij proberen er echt midden in te staan. Wij zullen ook nooit verrast worden door een artiest die we hebben geboekt, dat dan ineens blijkt dat ‘ie heel slecht is. We hebben het zelf al beleefd."
Er staan de komende tijd spannende dingen te gebeuren voor de Thuishavencrew. "Op 24 juli doen we weer Thuishaven op Reis, dan zitten we met z’n allen vier dagen in een Limburgs bos. Er staan drie loodsen in het bos waar we ’s nachts in kunnen, en overdag feesten we tussen de bomen." Over verdere ontwikkelingen blijft Jorissen geheimzinnig. "Er komen echt hele vette dingen aan waar we al twee jaar mee bezig zijn." Gaan Thuishaven dan groter groeien? "Niet groter in de zin van oppervlakte of aantal mensen, maar wil in ambities. Maar nu zeg ik natuurlijk alweer veel te veel."
Voorlopig gaat het met Thuishaven nog best lekker, en ook de eerste editie van het seizoen kabbelt gedurende de dag vrolijk voort. De lucht betrekt een beetje, en tijdens de set van Nuno Dos Santos valt er zelfs een regenbuitje, maar dat deert niet. Straks kun je onder je eigen douche, en volgende week sta je er gewoon weer. Jorissen: "Ik kijk er elke week naar uit. We zijn wel aan het werk, maar ik heb altijd weer zin in zondag."