Popcultuur nog poppier
Het is echt zo, ruim tweehonderd albums bracht James Last uit in zijn carriere. In zijn hoogtijdagen komt dat zomaar neer op zes, zeven per jaar. Last begon zijn opmars halverwege de jaren zestig, toen hij al ruim in de dertig was. Muziek maken leerde hij al veel eerder, nota bene bij de Wehrmacht. Hij was te jong om te vechten, maar leerde wel de eerste kneepjes van het orkestwezen, een cultuur die in die tijd groot was. “Na de oorlog ontstonden in Duitsland grote showorkesten”, zegt Joost Heijthuijsen van Incubate, een groot bewonderaar van de Duitse volkscultuur. “Sommige bandleiders maakten tv-muziek, sommigen - zoals Gert Wilden - pornosoundtracks, en James Last deed als een van de eersten wat nu heel veel mensen doen: hij pakte de beste dingen uit de popcultuur en maakte ze nog poppier.”
Het is echt zo, ruim tweehonderd albums bracht James Last uit in zijn carriere. In zijn hoogtijdagen komt dat zomaar neer op zes, zeven per jaar. Last begon zijn opmars halverwege de jaren zestig, toen hij al ruim in de dertig was. Muziek maken leerde hij al veel eerder, nota bene bij de Wehrmacht. Hij was te jong om te vechten, maar leerde wel de eerste kneepjes van het orkestwezen, een cultuur die in die tijd groot was. “Na de oorlog ontstonden in Duitsland grote showorkesten”, zegt Joost Heijthuijsen van Incubate, een groot bewonderaar van de Duitse volkscultuur. “Sommige bandleiders maakten tv-muziek, sommigen - zoals Gert Wilden - pornosoundtracks, en James Last deed als een van de eersten wat nu heel veel mensen doen: hij pakte de beste dingen uit de popcultuur en maakte ze nog poppier.”
James Last coverde alles wat los en vast zat. Hij deed werk van The Beatles, hij deed tango’s, polka’s en salsa, verdomd, hij maakte zelf een befaamde plaat genaamd James Last Op Klompen, met eigen vertolkingen van Nederlandse liedjes die alleen al vanwege de hoes de moeite waard is. “Ik heb wel eens in een dronken bui met een vriend een wedstrijdje gedaan tijdens de koninginnedagvrijmarkt”, zegt Heijthuijsen. “Wie in een half uur de meeste James Last platen kon kopen.” “Iedereen had die dingen in huis”, zegt Mark Kneppers. De vinylhandelaar komt de snor van James Last tot vervelens toe tegen. “Het was entertainment, je zette het op als achtergrondmuziek. Maar zou ie echte fans hebben? Schaarste is er natuurlijk ook niet rond zijn werk. Er is nog een tijd geweest dat de Russen zijn platen meenamen, maar dat is ook voorbij. Het is echt niks waard. Wij gebruikten James Last in al zijn verschijningsvormen als achtergrondmuziek bij Wipneus & Pim. Er was één plaat die ik ook in mijn gewone dj-sets draaide: Voodoo Party.”