Tourverslag Birth Of Joy live in Rennes: orgelgeweld op de gevoelige plaat

Psychedelisch rocktrio neemt live-album op in uitverkochte, uitzinnige Franse zaal

Tekst Vincent van der Voort, foto's Tom van der Heiden ,

Birth Of Joy kwam op het lumineuze idee om een live-album op te nemen en la France. Student journalistiek Vincent van der Voort ging mee en hield meteen voor 3voor12 een tourverslag bij: "Met twee busjes, een crew van tien man en om verschillende redenen vreselijke katers en te weinig slaap vertrekken we in de ochtend van 28 januari naar Rennes in Frankrijk. Het is zo koud als een kaalgeschoren schaap op de tocht en omdat we in de niet-rokers bus zitten zijn we genoodzaakt af en toe te stoppen om de kou, regen en harde wind te trotseren zodat onze verslavingen er ook nog zin in hebben. Dat wil de sfeer echter niet drukken en met goede moed en gezonde tegenzin vervolgen we onze reis."

Na een kleine 9 uur rijden komen we dan eindelijk aan in Rennes waar het allemaal moet gebeuren en zitten we al gauw met de hele crew aan de entrecote en uiteraard het nodige bier en andere alcoholische verleidingen. Vroeg naar ons nest, want de volgende dag moet de rock 'n roll show van Birth Of Joy tot in de eeuwigheid worden vastgelegd.

In Frankrijk is de rockmachine die Birth Of Joy heet heer en meester en dat succes is ooit ontstaan in 2012 op Transmusicales, ook in Rennes. Het klopt dus als een zwerende vinger om juist in deze stad een live-album te maken. Dat blijkt ook uit de kaartverkoop, beide avonden zijn compleet uitverkocht en dat is samen goed voor zo'n 1000 lijpe Fransozen. Het gebeurt allemaal in het lokale poppodium de Ubu, de thuisbasis van mafkees en muziekman Jean-Louis Brossard. De man die ook achter Transmusicales zit en medeverantwoordelijk is voor het succes van Birth Of Joy in Frankrijk. De Ubu is een opmerkelijke, maar sfeervolle zaal waar het podium eigenlijk totaal op de verkeerde plek staat. De meegereisde technici bouwen de tent binnen een paar uur om tot een studio van formaat. Goed gereedschap is het halve werk zullen we maar zeggen, en met een meervoud aan vintage microfoons, dikke pre-amps en de nodige digitale apparatuur zit dat wel goed. Tegen het eind van de middag is de zaal zo klaar als een hoogzwangere vrouw dat op het punt staat te bevallen. Nu eerst tijd voor avondeten en daarvoor zitten we in Frankrijk aan het juiste adres.

Na uitgebreid te zijn verwend door de legendarische koks in de Ubu stroomt de zaal langzamerhand binnen met de eerste hardcore fans. Vele hebben al een Birth Of Joy T-shirt aan en verzamelen zich vooraan het podium om er zeker van te zijn het zweet van de band te kunnen ruiken. Door de vreemde ligging van het podium kunnen alleen de eerste paar honderd bezoekers het podium zien, de rest moet de show volgen vanaf een groot scherm bij de bar. Na een uur is het al vrijwel onmogelijk om vooraan bij het podium te komen en dan duurt het nog een uur voordat ze überhaupt de eerste noten eruit persen. Als een groep hongerige honden wachten de fans totdat ze eindelijk los mogen gaan op hun prooi voor de avond en dat is precies wat er gebeurt zodra om 21:30 de lichten uitgaan en de intro begint.  Als Birth Of Joy vervolgens het podium oploopt leeft de Ubu op en juichen de enthousiaste Fransozen de groep toe van vooraan het podium tot achteraan de bar. Birth Of Joy opent de avond met 'The Sound' en vanaf dat moment is de chaos compleet.

Dat Birth Of Joy de komende twee uur en een kwartier deze gekke tent met dat rare podium in Rennes helemaal met de grond gelijk maakt hoef ik jullie vast niet te vertellen, de band heeft zich inmiddels wel bewezen als live-act. De energie levels zijn deze avond echter legendarisch hoog zowel bij de band als bij het publiek. Tijdens de lange show komen vrijwel alle nummers van Birth Of Joy langs. Na de eerste toegift roept Kevin Stunnenberg het publiek toe "This moment is recorded forever, now you can say you made a record with Birth Of Joy".  Het publiek vindt het allemaal meer dan prima en het is dan ook de sfeermicrofoon in de zaal die als enige in het rood schiet als het publiek smeekt om nog een toegift. Tijd om de beesten uit hun lijden te verlossen en voor de laatste keer het orgelgeweld in de Ubu los te laten. Als het dan echt afgelopen is springt Bob Hogenelst nog even het publiek in om als een keizer door zijn slaven op handen te worden gedragen.

Na de show staat Jean-Louis als een opgewonden puber te wachten met twee flessen champagne en genoeg bier om een studentenhuis een maand lang dronken te houden. Je raad het al, het is weer zover, tijd om het Franse nachtleven in te duiken. Aangezien ze de volgende dag weer een show doen hoeft er niet afgebouwd te worden en kunnen we ongestoord doorgaan met onze nachtelijke rituelen.

Ver nadat alle bezoekers de merchandise tent hebben gesloopt en dronken maar voldaan het pand hebben verlaten zijn wij met de gehele crew en vrienden van de Ubu nog volop bezig om de vele liters drank weg te werken. Dat is voor ons echter geen probleem en al gauw gaat het door tot in de vroege uurtjes, totdat we zo bezopen als een garnaal op een vriendelijke manier eruit worden geknikkerd. We besluiten om in het hotel het feest voort te zetten en al strompelend bereiken we eindelijk na 200 meter onze eindbestemming. Uiteraard is mijn kamer het slachtoffer voor de avond en doen we nog even onze uiterste best om er een gezellig zooitje van te maken. Ik kan je vertellen, dat is prima gelukt.

De volgende dag is het vooral chillen, uitslapen en de kater eens flink verwennen. De band zelf kan dat echter vergeten. Die moet al om 11:00 aanschuiven in een lokale platenzaak, voor een meet-and-greet waar ze met hun gare smoelwerk op de foto mogen met hun grootste fans. Je bent een rockster of je bent het niet.

Nadat iedereen ergens rond de middag uit hun hol is gekropen verzamelen we bij de Ubu om de opnames van de vorige avond alvast te beluisteren. Met te weinig energie om ook maar iets nuttigs te melden zitten we daar op de harde, koude vloer te luisteren naar het geweld wat zich hier zo'n vijftien uur geleden heeft afgespeeld. Twee en een half uur, zo'n 40 sigaretten en 20 bakken koffie verder is de conclusie unaniem dat alles solide is opgenomen, tijd dus om ons klaar te maken voor de tweede avond. Maar eerst krijgen we natuurlijk weer een verwennerij voorgeschoteld van de magnifieke koks in de Ubu.

Na weer voortreffelijk te hebben gegeten, herhaalt het ritueel zich van de vorige avond alsof we terug in de tijd gaan. Het enige verschil is dat het vandaag vrijdagavond is en dat alles een uur later begint. De verwachting is dan ook dat de Fransozen vandaag meer alcoholische brandstoffen hebben getankt en dus vol gas kunnen gaan. Niks is minder waar als dezelfde intromuziek als de avond ervoor de Ubu vult. Daar gaan we dan, weer twee uur en een kwartier de boel slopen. Waarom? Omdat het kan! De band speelt een aantal nummers waar ze de vorige avond niet aan toe zijn gekomen, want ja zoveel materiaal hebben ze inmiddels. In het publiek zijn veel fans terug te vinden die er gisteren ook waren en die geen minuut willen missen van het feit dat Birth Of Joy een feestje komt bouwen in hun stad.

Vandaag gaat het gas er duidelijk extra hard op en ontstaat er vanaf de eerste noot een pit vooraan. Met een glimlach op het gezicht worden mensen tegen het podium gedrukt en als een meisje het podium opklimt, wordt ze door de stagemanager netjes terug het publiek in gebonjourd. Er worden geen risico's genomen om de opnames te laten verzieken door een stel dronken Fransozen en dat is maar goed ook. Na weer twee toegiften te hebben gegeven is het dan echt afgelopen en zwaait de band met blote, bezwete bovenlichamen het publiek uit. Als ze het nog niet waren dan zijn de jongens van Birth Of Joy nu zeker wel gebombardeerd tot levende legendes in Rennes. Iedereen in de zaal weet het en krijgt als bedankje gratis het live-album digitaal toegestuurd zodat ze het slagveld thuis nog eens goed kunnen herbeleven.

Na de show staat Jean-Louis natuurlijk weer klaar met twee flessen champagne. Helaas moeten we nu wel eerst de boel afbouwen voordat we onze zonden kunnen uitoefenen. Met genoeg crew om ons heen is dat gelukkig zo gepiept en kan het nachtritueel zich ook weer herhalen. Dit keer gaat het echter een stuk langer door in het hotel, wat een top idee is aangezien we de volgende dag weer vertrekken naar Nederland. Met goede moed en gezonde tegenzin stappen we 's ochtends vroeg weer in de bus om terug te keren, waar we na 9 uur rijden uiteraard weer eindigen in Dranklokaal de WW in Leiden. Het was een weekend om nooit te vergeten en gelukkig hoeft dat ook niet want het is allemaal op de gevoelig plaat vastgelegd. Nu even de kater uitzitten, afkicken en dan langzaam aan weer normaal gaan doen. Au revoir!

Het live-album van Birth Of Joy in Rennes komt in mei dit jaar uit. Tot die tijd kan je het live geweld zelf meemaken tijdens één van hun shows, alleen moet je dan wel even wachten of afreizen naar Zwitserland, Turkije, Egypte of Frankrijk.

Shows Birth Of Joy:

FEB 20: CH - Les Marecottes, Avalanche Festival
MAR 26: TR - Ankara, Hayal Kahvesi
MAR 27: TR - Izmir, Hayal Kahvesi
MAR 28: TR - Istanbul, Hayal Kahvesi
APR 09: EG - Cairo, DCAF Festival
APR 18: FR - Lille, Aéronef w/ Triggerfinger & Rival Sons
MAY 05: NL - Zwolle, Bevrijdingsfestival
MAY 14: NL - Ovezande, Klomppop Festival
JUL 03: FR - Dinan, Festival Bobital