GOSTO, Noorderslag, CBK-Triadezaal, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: GOSTO soulvol tussen conventie en experiment
Jazz, soul en elektro in de blender
In het buitenland zien we het al steeds vaker. Succesvolle combi’s van soul/jazz met elektro. Denk aan SOHN en Chet Faker bijvoorbeeld. In Nederland hebben we sinds kort GOSTO dat uit hetzelfde vaatje tapt. Op Noorderslag opent hij de CBK-zaal.
HET CONCERT:
DE ACT:
GOSTO is het geesteskindje van conservatoriumstudent Roel Vermeer uit Rotterdam. Live speelt hij met een voltallige band zijn singer/producer-nummers die zijn geïnspireerd door acts als James Blake en het werk van Thom York. Fragiele en zachte vocalen met stevige beats en synths. De eerste ep kwam begin 2014 uit en was een bescheiden underground succes. Een nieuwe single is net uit en de tweede ep verschijnt in april.
HET NUMMER:
Er zijn meerdere hoogtepunten aan te wijzen, maar het opzwepende en relatief harde 'Sold' doet het lekker en is live nog een stuk gelaagder dan op plaat. Net als de blonde lange krullen van Vermeer springt het alle kanten op, maar valt ook ineens helemaal op zijn plek. De verschillende melodielijnen komen in het catchy refrein bij elkaar tot een prachtig geheel. Het samenspel van conventie en experiment blijkt de troef.
HET MOMENT:
Het laatste nummer beukt er nog even lekker in, met de hardste beats die we tot dan toe hebben gehoord. Zelf zitten ze inmiddels ook vol in de muziek. Alleen de echte liefhebbers staan nog in de zaal Maar wel met heupjes en hoofdjes die bewegen. Mooi is ook de dankbaarheid daarna op het gezicht van Vermeer, hij had duidelijker nog wel even door willen spelen.
OOK OPMERKELIJK:
Dat het conservatorium goed geschoolde muzikanten aflevert, is te horen. Complexe ritmes waarin elk van de vier jongens in een andere maatsoort spelen, daar draaien ze hun hand niet voor om. Ook gaat het live allemaal meer richting jazz en soul dan op plaat te horen is. Dat ze nog niet heel lang bezig zijn en weinig nummers hebben is helaas wel te horen. Ondanks de veelheid aan stijlen en geluiden begint het na een nummer of drie wat op elkaar te lijken.
HET PUBLIEK:
Als één van de eerste bandjes geprogrammeerd staan, is vaak niet makkelijk. Het publiek is dan niet erg enthousiast, maar de zaal staat wel behoorlijk vol. De ongemakkelijke praatjes tussen de nummers door hadden niet het echt gewenste effect op de stugge Groningers, maar dat Vermeer nog zijn best doet om wat binding met de zaal te krijgen valt te prijzen.
HET OORDEEL:
GOSTO is een prima opwarmer voor de rest van de avond. Veel stijlen en toch één geheel. Met name door de warme stem van Vermeer en het knappe spel van zijn kompanen winnen ze de harten van de meeste mensen in het publiek. Die paar mindere nummers mogen uit de set, dan zien we GOSTO vast terug op de podia later dit jaar.